websitetemplate.org - australiana
Wie ben ik ? > Reizen > Reisverslagen 2007 > Nepal (oktober)
 
 

Nepal (oktober)

Namaste

Nepal 20076

Unesco World Heritage

Kathmandu Valleyhttp://www.world-heritage-tour.org/asia/np/kathmanduValley/map.html
Royal Chitwan National Parkhttp://www.world-heritage-tour.org/asia/np/chitwan/map.html
Lumbini, the birthplace of the Lord Buddhahttp://www.world-heritage-tour.org/asia/np/lumbini/ashokanPillar.html

 

In dit reisverslag vind je:

1. Ons reisschema (met prijzen en afstanden van de verplaatsingen)
2. Wat het ons gekost heeft
3. Nepalese impressies: mensen, natuur, verkeer, enz.... maar ook praktische info over geld, visum....
4. Hotels en restaurants (foto's, prijzen, beoordeling)
5. Bezienswaardigheden per stad (foto's, prijzen en beoordeling)

Reisschema

Dag 1
12 oktober 2007
Kortrijk - Milaan - New Delhi
vliegtuig

 

Dag 2

13 oktober 2007New Delhi - Kathmandu
vliegtuig

 

Dag 3

14 oktober 2007Kathmandu - stadsbezoek

 

Dag 4

15 oktober 2007Kathmandu - stadsbezoek 

 

Dag 5

16 oktober 2007Kathmandu - daguitstap naar Patan
taxi
5 km
30 min
Dag 6
17 oktober 2007Kathmandu - daguitstap naar Pashupati & Bodnath
taxi
3 km
30 min
Dag 7
18 oktober 2007Kathmandu - daguitstap naar Bhaktapur
local bus
15 km
45 min
Dag 8
19 oktober 2007Kathmandu - Chitwan (busdag)
local bus
185 km
25 min
Dag 9
20 oktober 2007Chitwan
Dag 10
21 oktober 2007Chitwan - Lumbini
local bus
150 km
5 uur
Dag 11
22 oktober 2007Lumbini
Dag 12
23 oktober 2007Lumbini- Bhairawa
Bhairawa - Pokhara
local bus
22 km
240 km
10 uur
Dag 13
24 oktober 2007Pokhara
Dag 14
25 oktober 2007Pokhara -Kathmandu (binnenvlucht) - Nagarkot
vliegtuig
bussen
210 km
35 km
35 min
Dag 15
26 oktober 2007Nagarkot
Dag 16
27 oktober 2007Nagarkot - Kathmandu
bussen
35 km
1 uur
Dag 17
28 oktober 2007Kathmandu - Varanasi
vliegtuig
1 uur 30 min
Dag 18
29 oktober 2007Varanasi - Delhi - Brussel
vliegtuig
Dag 1930 oktober 2007Brussel- Kortrijk
trein

Onze mantra
Om mani padme hum


meer info op
http://nl.wikipedia.org/wiki/Om_mani_padme_hum

Kostenplaatje

(per persoon) - afgerond, voor 19 dagen (2 dagen heen en terug)

vervoervlucht Brussel - Delhi (heen en terug)
520 €
visum India
60 €
vervoervlucht Delhi - Kathmandu / Kathmandu-Varanasi / Varanasi - Delhi
340 €
onkosten
onkosten ter plaatse (visum Nepal, vlucht Pokhara-Kathmandu... inbegrepen)
395 €
 
totaal
ongeveer 1315 €

Ter info: wij waren gebonden aan bepaalde data (werk, kinderen....) en vonden geen rechtstreekse vlucht naar Kathmandu die binnen ons kraam paste. Dus maar twee vluchten geboekt wat niet noodzakelijk een prijsvoordeel was (o.a. extra visum voor India) of een tijdvoordeel was. Bonus was dan wel dat we Varanasi aangedaan hebben. Dat hadden we in 1999 voor onze Rajasthanreis links laten liggen wegens tijdsgebrek.

Algemene info

12 oktober - 30 oktober 2007

De wisselkoers in oktober 2007 was ongeveer
€ 1 = Nepali Rupee 85
(gemakkelijkst om te rekenen: deel bedrag Nep rupee door 2 en je hebt oude Belgische fr.
)

Enkele prijzen


bottled water 15-20 rps
tas lemon thee 5-15 rps
warme hapjes langs straat 5-10 rps
bier 100-120 rps (650 ml-winkel), 140-160 (restaurant)
grote zak chips 45 rps
1 liter fruitstap 125 rps
7 bananen 35 rps
4 grote appels 40 rps
rol wc-papier 20 rps
Onze vaste 'vuile winkel'


Top 5

Top 5 van waarom je moet gaan
Top 5 van waarom je niet zou moeten gaan
De Himalaya natuurlijk
Lucht- en lawaaivervuiling in Kathmandu
Heel vriendelijke, lieve en kleurrijke mensen
Zeer traag openbaar vervoer
Mooie cultuur met houtsnijwerk en erotische taferelen op tempels
Weinig afwisseling in eten, vooral voor vleeseters
Spotgoedkoop land
De met uitsterven bedreigde Indische neushoorn


Algemene impressies

Mensen
Nepalezen zijn lieve, vriendelijke mensen, in tegenstelling tot hun Zuiderburen, de Indiërs. Toch zijn ze redelijk afstandelijk (niet opdringerig) maar toch zo attent en behulpzaam als je hen iets vraagt.

Uiterlijk kan je niet echt zeggen: dit is een typische Nepalees: ze hebben soms Tibetaanse, soms Mongoolse, soms Indische trekken... Moeilijk een grootste gemene deler te vinden. Tenzij dat ze niet van de grootste zijn. En dat hebben onze hoofden ondervonden aan de kleine deurtjes...

Verkeer en Vervoer
Afstanden, duur van de verplaatsing en prijzen staan hierboven in het schema maar soms is er nog wat bijkomende uitleg nuttig.
Local bussen zijn zeer goedkoop maar o zo traag, reken op niet meer dan een gemiddelde van 20 km/uur. Tourist bussen zijn dan iets comfortabeler, duurder maar rijden daarvoor niet veel rapper.
Veel bochtenwerk, veel klim- en daalwerk en daardoor niet van gevaar gespeend.

Kathmandu
van luchthaven naar centrum en omgekeerd: taxi 250 rps
binnen de stad: alles is op wandelafstand te doen, voor de iets luiere mens in ons zijn er ook meer dan genoeg goedkope taxi's en rickshaws
naar Monkey Temple: taxi 150 rps of een half uur te voet
naar Patan (5 km) : taxi 200 rps heen, 150 rps terug (20 minuten)
naar Bhaktapur (16 km) : minibus 35 rps per persoon (45 min) - te nemen aan Ratnapark= 10 min van Thamel. T
axi's vragen 400 rps
naar Pashupati : minibus
naar Royal Chitwan : was bij ons onderdeel van een package, geen aparte info (5u 30 minuten bus)

Lumbini-Pokhara
Lumbini - Bhairawa (minibusje, 45 min - 30 rps per persoon)
Bhairawa is een drukke stad omdat het slechts op 4 km van de grens met Indië ligt.

Pokhara
naar Old Bazaar (4 km, 15 rps per persoon)
naar Sarangkot met taxi via hotel 900 rps, taxi buiten aangesproken voor 550 rps. Is waarschijnlijk sukkelen met bussen, 20 min rijden

naar Devi's Falls : 2 x local bus (30 + 20 rps per persoon)
naar Kathmandu zijn we gevlogen (US $ 75 per persoon)

Varanasi
luchthaven-centrum: 450 rps voor een pre-paid taxi
De terugkocht kosste ons iets meer.

Visum
India : wij haalden ons visum op in Brussel (60 €, 1 pasfoto, alleen 's voormiddags open - druk druk druk) Na 3 werkdagen mag je het afhalen.
Nepal : in luchthaven van Kathmandu, 30 US $

Internet en telefoon
In Kathmandu zijn er meer dan genoeg cybershops. Gemiddelde prijs 20 rps/uur met een minimum van 10 rps
In Chitwan en Lumbini niet gemaild
Pokhara duurder 60 rps /uur
In Nagarkot niet gemaild

Nergens gepoogd om te telefoneren, wij hadden een Base GSM mee en daarmee konden we bijna altijd berichtjes sturen. Slechts nu en dan tijdelijk geen bereik.

Meenemen
Zeker niet vergeten: een zaklamp en misschien kaarsen (daar ook te vinden na enig zoeken). Nepal is niet het stabielste land qua electriciteitsvoorziening; Bijna dagelijk zijn er pannes die variëren van enkele minuten tot meer dan een uur.

Maoisten
De laatste jaren een groot vraagteken voor reizigers. Sedert de rebellen in 2007 vier ministers in de regering kregen was de toestand wat gestabiliseerd maar die hebben later op het jaar hun ontslag gegeven. De verkiezingen, voorzien voor november, werden ook al uitgesteld tot voorjaar 2008.
De berichten rond de 'donaties' aan de maoïsten zijn en blijven onduidelijk. Grote discussies zijn nog altijd aan de gang op de verschillende internetfora (o.a. Lonely Planet Thorn Three) maar wij hebben geen rebel gezien of gehoord. Wel zouden nog groepjes tegengehouden worden tijdens de trekkings...

Festival
Wij hadden het geluk/ongeluk er te zijn tijdens een hindu festival. Veel stedelingen verlaten hun woning en zoeken uun damilie op het platteland op om met hen te vieren. Duurde 10 dagen maar eigenlijk hebben we er niet zoveel van gemerkt. Er waren in Kathmandu wel wat zaken gesloten, er was wat meer verkeer op sommige dagen maar al bij al viel het nog mee. De laatste dag liep iedereen op zijn paasbest met rode stippen (zelfd klodders verf) op hun gezicht...

 

Hotels en restaurants

New Delhi

Palvvi Palace
8572, Arakashan Road - Pahar Ganj, New Delhi
Tel 235 30 363 - fax 235 38 989
chandhotels@yahoo.com
www.budgethotelsindelhi.com
Op voorhand geboekt via Internet. Ik reserveerde voor US $ 17 / kamer van 3 personen. Daarvoor kregen we 3 bedden, TV, privé badkamer met handdoeken, airco
Ontbijt was niet inbegrepen: Indian $ 2, American $ 4 (wordt op kamer gebracht)
Goed voor één nacht. Allesbehalve vriendelijk. Probeerden ons er nog op te leggen bij betalen en uitchecken. Vroegen plotseling een hele hoop dollars (voor extra persoon, allerlei soorten taxen en belastingen....) meer. Na een lange discussie met hadre woorden hebben we toch niet toegegeven. Gelukkig hadden we een outprint van onze Internetboeking mee.

 
Paleis ? Ja,jaAvondmaal op kamer met Suzy en Thee

 

Kathmandu


Millenium Guesthouse
G.P.O. BOX 20213, Kaldhara, Thamel
tel 00977-1-4262013
millenium@mail.com.np - www.milleniuminn.comp.np

Thamel zelf bestaat ook nog uit verschillende wijken. Kaldhara is de noordelijkste.
Ik betaalde US $ 10 (6 voor een double en 4 voor een single) maar eigenlijk waren die kamers gelijk = 630 rps = € 7,5 voor twee kamers
Grote kamers met veel vensters. Privébad en douche met handdoeken. Goede fan.
Op vierde verdieping een groot terras. Ideaal voor ons om te aperitieven en ondertussen een gezelschapsspelletje te spelen, wat te lezen of dagboek in te vullen. Ook om 's morgens te ontbijten.
Mooi zicht op de Monkey Temple. Eén verdieping hoger een Rooftop Terrace, met bediening (ze brengen ontbijt en drank)
Zeer rustige ligging, op 2 minuten van het bruisende en lawaaierige centrum van Thamel, 15 minuten te voet van de bushaltes naar o.a. Patan, Bhaktapur, Pokhara... Vijftig meter van de Belgische ViaVia.
Vriendelijk aan de receptie.

Buitenkant lelijker dan binnenkantZalig ontbijt op 'ons' terras

Eten in Kathmandu

Eerst nog even dit: Thamel is een no horn zone met beperkt verkeer (drivers moeten een vergunning hebben). Dit wordt aangeduid door spandoeken boven de straten zodat je in de wirwar van straatjes nooit langer dan 10 minuten verloren kan lopen. Binnen de spandoeken ben je in Thamel, buiten de spandoeken ben je, tja, erbuiten hé.
Voor jonge mensen is het waarschijnlijk een bruisend gebied maar voor ons, vijftigers, mag het iets rustiger en hebben we al dat lawaai en de grote aantallen medebackpackers niet nodig. 's Avonds word je constant aangesproken of je geen hasj of marihuana wil... maar ook overdag valt iedereen je lastig om uitstappen te boeken...
Thamel bestaat uit souvenirwinkels, guesthouses, restaurants, wisselkantoren en reisbureautjes. Vooral in de buurt van het Kathmandu Guest house (het oudste van de buurt én het ijkpunt voor iedere vraag of antwoord) zijn er enorm veel 'toeristische' rooftops.

Ontbijt
De eerste twee dagen aten we in ons Guesthouse, op ons terras maar dan ontdekten we in een zijstraat op 50 meter van onze slaapplaats een German Bakery die 's avonds na 20 uur al de overgebleven koeken aan halve prijs (ja, - 50 %) verkocht. Dus iedere avond onze voorraad gaan inslaan voor de volgende morgen om die met een zelf gemaakt koffietje of theetje op ons gezellig terras op te smullen.

L'embarras du choix

Lunch en dinner
's Middags aten we op straat een paar warme hapjes (somoza's, pakora's, momo's) of aten we enkele meegebrachte koeken op. Veel minder mogelijkheden dan elders in Azië om op het gemak op straat een theetje te drinken. Het was echt zoeken.
Er zijn tientallen mogelijkheden om te eten, naar ieders smaak en beurs. Je kan er zowel pizza, mexicaans, steaks, thai of om het even welke cuisine eten. Prijzen voor een hoofdschotel daar starten vanaf 250-300 rps (€ 3-4) maar daar zit je wel temidden de toeristen en is de kans groot dat je 's avonds niet meer moet babbelen vanwege de live coverbands die met hun verkrachte versies van CCR, The Doors, Jimi Hendrix, Bob Marley e.a. je eetplezier vergallen en je oren teisteren.

Wij houden het liever iets rustiger en authentieker en kozen dus altijd voor kleine restaurantjes in zijstraatjes waar we meestal tussen de plaatselijke bevolking zaten. De hieronder vermelde eetgelegenheden hebben we lukraak uitgekozen en geef ik alleen als indicatie van menu's en prijzen.

Indian Restaurant
op 100 meter van ons hotel.

Tweemaal een non-veg thali (95 rps), een veg thali (60 rps), bier (160 rps) en thee (15 rps) kostten ons alles samen 580 rps (= € 7) voor 3 personen.
Lekker en aan te raden

Tibetan Restaurant
op 100 meter van ons hotel, in een zijstraat

Vegetable momo's (35 rps), buff curry (50 rps) en buff rice (50 rps), twee chapathi's (à 15 rps), bier en thee brachten ons op een totaal van 485 rps (= € 6) voor 3 personen.
Lekker en aan te raden

Nepali Restaurant
Ergens in een kelder in een zijstraatje. Het was onze slappelachmaaltijd van de reis. We bestelden mutton (90 rps), chicken (90 rps) en een veg thali (60 rps) met rijst maar kregen harde, koude schilfertjes rijst te eten. Bijna niet binnen te krijgen. Ook de groenten waren koud en het vlees was lauw. Knabbelen dus maar. Voor onze 525 rps (= € 6,5) hebben we meer gelachen dan goed gegeten. Dat typische Newari eten waarvan ik de naam vergeten ben is niet voor herhaling vatbaar.

Nepali Restaurant
Gas Lhasa (of iets dergelijks) was de naam. Nepali kana beef, een curry vegetable, en een veg thali kwam met thee en bier (Oranjeboom in promotie à 100 rps) slechts aan 440 rps (€ 5) voor ons drie. Lekker.

Annapurna Tandoori Restaurant
Veg curry met roti (65 rps), veg sweet & sour (95 rps) en een veg mushroom (110 rps) kwam samen met drank op 605 rps (= € 7) voor 3 personen.
Zeer lekker.

Indian Restaurant
Beef met fried rice, veg curry, beef chowmein (noodles) met drank voor 440 rps (€ 5). Voldoende en lekker

Chinese Restaurant
Bijna buiten Thamel, tegen Tridevi Marg
Sweet sour pork (100), 2x plain rice, special veg springroll (85), garlic fish (125), everest bier (140) was samen goed voor een rekening van 660 rps (= € 7). Lekker en zoals overal ter wereld brengt een Chinees een goede prijs-kwaliteitverhouding. Zeer net, vlotte bediening en propere toiletten. Een aanrader.

Het waren onze eerste Nepali/Indische maaltijden en alles smaakte ons. Na die eerste week ging onze eetlust stilletjes bergaf omdat de thali's en dal-bat niet eeuwig blijven verbazen en wat smaakgewenning optreedt. Ik snakte op het einde van de reis naar iets 'gewoons' en heb zelfs eens een burger met frieten gevraagd. Normaal niet van mijn gewoonte.

 

Royal Chitwan National Park

Eden Jungle Resort
Tel 00977-56-580071
edenres@ntc.net.com - www.edenresort.com.np

Het resort ligt in Sauraha, net buiten het Nationaal Park.
Heel veel keuze in de buurt aan logement maar allemaal even ver van de busstop.
Een Resort is daar een soort bungalowpark met centraal een Dining Hall.

Ik kan geen prijzen noemen van de bungalows omdat we een totaalpakket boekten. Onze bungalow had een privé-badkamer, lavabo en WC-papier, handdoeken. Fan en soms een muskietennet. Terrasje met twee stoelen en een tafel.

 

Eten was lekker en afgewisseld
Lunch eerste dag: soep, gebruineerde patatjes met vegetarische burger en halfrauwe groenten, fruit als dessert.
Dinner eerste dag: soep, kippeboutjes, gebruineerde patatjes en halfrauwe groenten, fruit als dessert
Ontbijt: omelette, toast met konfituur, koffie of thee
Lunch tweede dag: soep, macaroni met kaas en tomatenketchup, fruit als dessert
Dinner tweede dag: thali met kip (geen soep, geen dessert)
Ontbijt derde dag: zelfde als gisteren

Koffie en thee waren gratis. Wel te betalen: frisdranken en bier (haalden wij in een winkeltje op 50 meter afstand, helft goedkoper)Uitgebreide thali

 

Lumbini

Gautam Buddha Lodge
Rps 250/double (= US $ 4)
Basic kamer, geen handdoeken, Jaak geen lavabo, Franse WC
Toffe rooftop maar met veel enorm veel beestjes. De Kerstversiering flikkerende aan en uit zodat we maar onze kaarsen uithaalden om Yahtzee te spelen...
In de wijk Padariya

Daar heb ik wel de verkeerde keuze gemaakt.
Toen we arriveerden aan de bushalte van Lumbini (recht tegenover de ingang van het Buddha Development Zone) zag ik een paar bordjes met guesthouses maar liet me toch overhalen door een vriendelijke man ("only 250 rps double with bath, 5 minutes, come and see") om mee te gaan. Het werd 30 minuten wandelen door de Sacred Garden van Budhha - wel aangenaam hoor -om aan te komen in een letterlijk boere- en strontgat waar maar één guesthouse was.
We namen de basiskamers met in het achterhoofd misschien morgen iets anders te zoeken. Maar Gautam was het enige GH in deze uithoek dus zaten we, tenzij weer 30 minuten zweten met de rugzakken, nog voor een nacht vast.
Stel je van het andere en betere Lumbini ook maar niet veel voor. Eén straat met guesthouses, souvenirwinkels maar behoorlijk doods.

Lumbini wordt blijkbaar meer aangedaan als daguitstap vanuit Bhairawa (21 km) dan als overnachtingsplaats.

Slapen op een steenworp van Buddha

Als dinner hadden we geen andere keuze dan een thali met kip (150 rps), een veg thali (75), bier aan 120 rps.
Het moet gezegd: het was heel lekker maar wat duurder dan normaal.
De volgende avond kregen we thali met mutton (200 rps) en het vlees was niet te eten.

Als ontbijt kregen we de eerste morgen rijstpudding (50 rps) waarover we bijna een uur deden, zo lekker was het. Die rijstpap zonder gouden lepeltjes vervingen we de volgende dag maar door een omelette en toast met jam & butter. Ging er wel vlot in.

 

Pokhara

Hotel Alpine Villa
Lake Side, Baidam 6
tel 00977-61-525161
dhan6@hotmail.com
Ligging: op een paar minuten van de grote winkelstraat (Lakeside genaamd) en daardoor rustiger dan elders.
We betaalden US $ 10 (630 rps = € 7) voor twee doubles
Daarvoor kregen we elk 3 propere bedden, geen handdoeken, propere WC en douche. Fan.
Gezellige binnenkoer met een tafel en 4 stoelen.
Niet al te veel keuzemogelijkheden in het restaurant.
De eigenaar was heel vriendelijk tot bleek dat we ons vliegtuigticket naar Kathmandu elders geboekt hadden, we de eerste avond buitenhuis gingen eten en zelf ons bier (110 rps ipv 160 bij hem) gingen kopen aan de overkant van de straat.

Dan was de liefde rap over

Avondeten
In Lakeside, de commerciestraat van Pokhara langs het meer, vind je tientallen rooftoprestaurants met alle mogelijkheden aan eten maar net als in Kathmandu 2 of 3 maal de prijs van een 'gewoon' plaatselijk eethuis. We vermeden, zoals altijd, de drukte en bleven in de buurt van ons hotel, op een paar honderd meter van de drukte.
De eerste avond aten we recht over de deur in een eenvoudig restaurantje waar we 's namiddags lekkere kippenbillen op de barbecue hadden zien liggen. Een verkeerde keuze: drie kwartier moeten wachten op een pizza veg die meer naar plastiek smaakte dan naar eten en de chicken wings waren gekrompen tot een tiende van hun oorspronkelijke omvang en de rijst was ook al niet veel soeps. Het was ondertussen al te laat, de honger was over en het was de slechtste maaltijd van de hele reis.

De tweede en derde avond aten we in ons hotel waar het wel smaakte maar waar de keuze niet zo heel erg groot was.

Het ontbijt namen we in ons hotel. De muesli curd (60), toast & jam (30), banana pancake (60) big pot coffe (70) smaakten ons.

 

Nagarkot

Hotel Shivapuri
In local centre, daar waar je gedropt wordt met de bus.
Twee hotels op 100 meter van dit centrum, een duur en het onze er net naast. Kamers van 300, 400 en 500 rps (de laatste met warm water - eigenlijk wel nodig want door het hoogteverschil was het daar behoorlijk fris)
Grote ruime en propere kamers. Privé-badkamer zonder handdoeken.
Klein balkonnetje met schitterend uitzicht op vallei en bergen.
Bijhorend restaurant dat 's avonds gesloten bleek te zijn.

De verschillende tourist hotels zijn 1 km hoger langs dezelfde weg. Misschien zijn er daar ook restaurants en meer winkels maar we zijn er niet naartoe geweest.

Hotelbaas houdt de wachte

Avondeten in local centre.
Hotel Bhanjyang is een eenvoudig restaurantje (rechtover Bergshop) waar we 's middags op de menu waren gaan kijken. Meer dan de helft van wat er op stond hadden ze niet. Onze 3 x veg chowmein à 60 rps, slechte lemon thee en bier à 150 rps smaakten niet slecht voor onze 495 rps (€ 6) maar we hadden er meer van verwacht. Misschien een beetje ontgoocheld omdat Nagarkot maar een dood gat bleek te zijn zonder veel mogelijkheden.

 

Varanasi

Puja Guesthouse
Kamers in verschillende prijzen (vanaf 400 tot 1200 Indische rupees, mét airco)
Ruime kamers met tralies voor de vensters (tegen de apen) maar met zicht op de Ganges. Propere badkamer met handdoeken. Fan.
Mogelijkheid om geld te wisselen (tegen een woekerkoers, niet doen dus)
Tof rooftop restaurant met héél mooi zicht maar met slechte en trage bediening. Tweemaal een chai gevraagd, nooit gekregen maar hij stond wel op de rekening.
I
edere avond een optreden van een klassiek Indisch tweemansgroepje (sitar en tablas). Leuk en ontspannend en niet luidruchtig

Te duur qua prijs-kwaliteitverhouding maar het was donker als we er arriveerden en in de wirwar van straatjes (had ik nog nooit meegemaakt, zo'n doolhof) iets anders gaan zoeken was niet echt evident op dat uur. Soit, 't is maar voor één nacht en dan nog onze laatste. Blijven maar.

.Entree met brandgeurtje

Avondeten in ons hotel
Jaak en ik hadden weinig honger maar Catherine haar veg thali (70 rps) smaakte heel goed. Ik had genoeg met een hele fles ijskoud water en Jaak met een lemon soda.
De volgende middag (laatste maaltijd van de reis) smaakten de twee veg thali's ook weer en dat was het tijd voor onze gekochte broodjes (uit de German Bakery, 10 minuten weg van de Ganges in de grootste - nou ja -winkelstraat van de Old Town) en de vliegtuigmaaltijden....


Bezienswaardigheden

Kathmandu


Na een tussenstop in Delhi waar we niets anders kunnen over vertellen dan over ons hotelletje, vlogen we naar Kathmandu waar we aan de luchthaven werden opgewacht door een hele horde touts. We kozen er op goed geluk één uit en mochten gratis met een taxi mee naar het hotel. Daar konden we nog altijd beslissen of we er wilden blijven of niet.
Onze eerste avond was het al bijna donker zodat we onze activiteiten beperkten tot een aperitiefje op ons terras en het zoeken van een restaurant. Dat leverde in Thamel (het backpackerscentrum van Kathmandu) helemaal geen probleem op.

Durbar Square
Waar en hoe er naar toe?
Vanaf Thamel een vijftiental minuten wandelen door smalle straatjes met enorm veel brommers, fietsen en lawaai. Niet te doen. Ergerlijk en stresserend.
Het bezoek aan het plein kost 200 rps per persoon. Omdat het eigenlijk een doorgangsplein is, kun je in een ticketoffice je bezoek laten verlengen voor de periode dat je in Kathmandu bent. Gratis, alleen pasfoto nodig. Ik vroeg een verlenging tot 20 october maar eigenlijk kun je zolang vragen als je wil... Het levert wel een mooie souvenir op.


Er zijn maar 2 of 3 ticket offices en als je langs een binnenstraat (er zijn er genoeg) op het plein komt, vraagt er niemand geld of je ticket. In tegenstelling tot berichten van andere bezoekers hebben we geen controle gehad. Dus eigenlijk verloren geld.

Durbar Square is een groot plein waar de belangrijkste grote gebouwen van Kathmandu verzameld zijn. Het is het hart van de stad waar vroeger de koningen huisden, gekroond en de goden vereerd werden.Tempels, het Royal Palace en het Kumari House staan er bijna naast elkaar.
De hindutempels zijn schitterend qua afwerking, qua houtsnijwerk. Let vooral eens op de Jagannath met de erotische sculpturen onderaan de steunbalken van het dak.
Het Royal Palace (Hanuman Dhoka) is tegen betaling te bezoeken maar de beschrijving in de Lonely Planet nodigde niet uit tot het betalen van nog eens 250 rps. Niet gedaan dus.

Het Khumari Bahal daarentegen is gratis. het is de woonplaats van de enige levende koninklijke godin, een meisje van 9 jaar dat jaarlijks maar een paar keer aan haar venstertje komt piepen. Terwijl wij er waren mocht ze niet piepen.

Verder is het plein een kakafonie van verkopers, holy men, brommers en taxi's en dus eigenlijk (in tegenstelling tot de Durbar Squares van Patan en Bhaktapur - zie later) geen aangename plaats om lang te vertoeven.

Toch is het een must vanwege de schitterende tempels, zuilen en andere architecturale hoogtepunten.
Maar waarom schieten ze niet al die duiven af? Een plaag voor de toeristen maar nog meer voor de monumenten die geen deugd hebben van de zuurtegraad van deze shit. Maar ja, 't schijnt dat duiven in Nepal een soort heilige beesten zijn.... Vooral in het binnenland en in het Zuiden zie je enorm veel duivenhokken, je voelt je er als Vlaming een beetje thuis.

Deel van Durbar, mét duivenHoly Men, wachtend op toeristengeldPoging om heiliger te worden dan de paus

Van Durbar Square probeerden we een wandeling uit de Lonely Planet te doen maar verdwaalden al vlug in de mensenmassa en het gebrek aan straatnaambordjes. Vergeet niet, tijdens het rondzwerven door de oude stad, omhoog te kijken naar de immens mooie gesculpteerde vensters van de huizen. Loop ook nu en dan eens een binnenkoer op, je staat gegerandeerd voor verrassingen bij het echte leven van de Nepalees.

Garden of Dreams
Waar en hoe er naar toe?
Tridevi Marg, 5 minuten van Thamel

Een oase van rust volgens de LP maar deze op Engelse voorbeelden geïnspireerde tuin kon ons slechts een kwartiertje bekoren en we vonden het jammer van onze entree van 160 rps per persoon.


Swayambunath Temple (= Monkey Temple)
Waar en hoe er naar toe?
Door file drie kwartier met meter taxi (rps 165) naar de tempel. Slecht idee. Beter prijs afspreken.

Entree 100 rps per persoon, staat op een heuvel boven Kathmandu en is dus van ver te zien.

Het is een heel mooie, indrukwekkende stupa en de ogen van Buddha zijn één van de grootste herkenbare dingen van Kathmandu. Of er meer monniken zijn dan apen, zou ik niet zo onmiddellijk kunnen zeggen maar dat deze laatste agressiever zijn, daar kan Catherine van meespreken. Ze werd aangevallen door een aap die het had voorzien op haar pak koekjes. Gelukkig zonder erg. Een luide gil en weg koekjes en aap. Lijkbleek vervloekte ze onze voorouders.
Een must.

FestivalvlaggetjesOfferende vrouwen

Buiten het domein dronken we eerst een kopje thee en vonden zonder de minste moeite onze weg naar Thamel (30 minuten stappen langs dezelfde stofferige weg)


Wandeling Lonely Planet, p 131
Op deze wandeling die we in een tweetal uur deden (op ons dooie gemak) zagen we niet echt veel spectaculaire dingen, veel wasplaatsen, bahals (binnenkoeren) en enkele mooie tempels maar het was toch de moeite waard omdat we niet meer in de echte drukte zaten en zo meer konden genieten van het plaatselijke leven.

Patan
koningsstad

Durbar Square
Waar en hoe er naar toe?
centraal gelegen in Patan, je kan het niet missen


E
r zijn ticketoffices op het plein maar ik betaalde niet, de les van Kathmandu indachtig. Ik was een beetje fier op mezelf en hou wel wat van spanning maar toch ontsnapte ik er niet aan want voor het museum moet je betalen (+ Durbar Sqaure) (rps 250 pp) Entreeticket (hierboven op mooi rijstpapier)
Prachtig museum met heel veel degelijke uitleg in het Engels. Allemaal topstukken, je komt ogen tekort. In de tuin is er een duur restaurant en zijn er propere toiletten.
Een must.

Een van de vele Shiva-tempels


Ondertussen was het duidelijk dat de seizoenen ook in Nepal aan het opschuiven zijn en hadden we een laat uitlopertje van de zomermoesson. Het begon te gieten en we waren blij dat we binnen zaten. Na het museumbezoek was het nog niet gedaan met regenen. Een theehuisje gezocht en ons daar een uurtje of zo bezig gehouden. Uiteindelijk toch door de modder naar o.a. de

Golden Temple
Waar de meeste Nepalese tempels in hout zijn, is deze met goud belegd. Mooi.

Kumbeshwar Temple
Een van de grootste uit de streek, met vijf verdiepingen.
In een tent zagen we een man liggen met een soort gras op de buik. We hebben niet kunnen ontdekken waarvoor hij vereerd werd maar het zag er een soort heilig man uit waaraan geofferd werd.

We liepen nog wat rond, bezochten een paar courtyards en tempels en reden terug naar Thamel.

Pashupati

Pashupati
Waar en hoe er naar toe?
Vanuit Thamel met de taxi (30 min) voor 150 rps, afgesproken prijs - geen meter
Entree 250 rps per persoon

De toegangsweg staat vol kraampjes met religieuze attributren, duidelijk dat dit een religieuze bedoening is en niet speciaal opgezet voor toeristen. Op het domein lopen er tientallen Holy Men rond die maar blijven bedelen aan de buitenlanders en niet gefotografeerd willen worden zonder geld te krijgen.
Verschillende tempels zijn "Hindu's only" en over het water kun je nog langs tientallen trapjes veel shrines en stupa's bewonderen.

De plaats van het gebeuren is het water: het is een van de weinige openbare lijkverbrandplaatsen in Nepal. In tegenstelling tot wat we later in Varanasi zouden ondervinden, mocht hier wel gefilmd en gefotografeerd worden. Indrukwekkend en het doet je toch een beetje stil worden en nadenken over heden en toekomst.

Op weg naar het Nirwana Let op de bio 'renne' in de achtergrond


Zoals gewoonlijk dronken we nog enkele theetjes,aten we enkele samoza's en hadden dan een toilet nodig.

Het was ons niet helemaal duidelijk in welke richting we moesten wandelen maar na een goed halfuur en een paar keer herbeginnen geraakten we toch op onze volgende bestemming.


Bodnath

Bodnath (= Boeddha in het Nepali)

Normaal zou de stupa te betalen zijn maar wij werden nergens wat gevraagd. Zoveel te beter.
Heel veel monniken lopen kloksgewijs rond de grote stupa met hun gebedsmolens. In de nissen van de stupa staan enkele honderden praying wheels en die worden natuurlijk druk beroerd door de gelovigen.
Het is er behoorlijk druk en er lopen nogal wat groepen toeristen rond maar toch vonden we het de moeite.
De stupa is te zien in de film Little Buddha van Bernardo Bertolucci

Gompa's (= kloosters)
We hebben er 2 of 3 gedaan en vonden ze niet echt de moeite, te modern en te kitscherig van kleur. Net betonnen woonblokken.

Mè maaine vlieger....

Enekel van de honderden Praying Wheels


We reden met een minibusje terug naat Thamel en betaalden 10 rps per persoon

Bhaktapur
koningsstad

Bhaktapur
Waar en hoe er naar toe?
Minibus 35 rps per persoon (45 min - te nemen aan Ratnapark = 10 min van Thamel). Taxi's vragen 400 rps.
Entree 10 $ ofte 750 rps. Wij hadden gelukkig nog wat dollars en spaarden dus per persoon door de gunstige wisselkoers (1 US $= 63 rps) 120 rupees uit.

Het busje zette ons af op
Taumadhi Tole
Hier vind je de Nyatapola Temple (= grootste tempel van Nepal), een mooi voorbeeld van Newari architectuur. Niet te missen

we stapten een tiental minuutjes naar

Tachupal Tole
Dit is het oorspronkelijke marktplein van de stad met de mooie Dattratreya tempel. In een zijstraatje vind je de Peacock window, een van de mooiste voorbeelden van houtsnijwerk in Nepal.

's Middags aten we op straat twee borden momo's (10 per bord= 15 rps) met thee en onderhielden ons met het plaatselijk fuifbeest, een kranige zestiger die het festival al van vroeg op de dag aan het vieren was en wat te diep in het glas gekeken had. Ik rolde een sigaret voor hem (hij dacht dat het zijn dood zou worden) en gelukzalig waggelde hij weg.
Wij stapten door naar

Durbar Square
Waar eerst en vooral de Ugrachandi en Bhariab beelden opvielen. Deze twee beelden uit 1701 hebben respectievelijk 18 en 12 armen.
Langs dezelfde kant van het Plein vind je de (beschouwd als het belangrijkste kunstwerk in de Kathmandu Vallei) Golden gate die wij echter niet zo heel speciaal vonden. Het is de toegang tot het Paleis van de 55 ramen met een schitterende waterput (met cobrafontein) maar met ook weer een temple "only for hindu's".
Misschien wel niet de mooiste maar zeker de rustigste Durbar Sqaure van de drie.

Fiere pauw kijkt neer op onsWaarom je vegetariër zou worden....

Allemaal voor mijZo doen olifanten het, met de smile

langs Pashupatina temple wandelden we terug naar Taumadhi Tole waar we een theehuisje vonden met immens propere wc's, bananen kochten en het busje terug opstapten. Voor nogmaals 35 rps per persoon reden we terug naar Thamel. Dan nog 20 minute stappen tot aan ons hotel.

Royal Chitwan National Park

Royal Chitwan National Park
Alle reisbureautjes bieden deze trip aan
Wij kozen voor 3 dagen/2 nachten en de prijzen variëerden tussen 60 en 80 US $. Het verschil zit hen volgens henzelf alleen in de service (kwaliteit vervoer, kwaliteit bungalows, kwaliteit eten...) Wij boekten bij Adventure Glacier in Thamel (recht tegenover Pelgrim's Bookshop) omdat we de eigenaar de avond ervoor gesproken hadden in een restaurant en hij er ons betrouwbaar uitzag.
We hebben er geen spijt van gehad.

Voor de prijs van US $ 70 (= € 43) per persoon krijg je het volgende.

Vervoer Katmandu-Chitwan
Alle maaltijden en gratis thee en koffie.
Alle entrees
Uitstappen:
* Bezoek aan een plaatselijk dorp en het museum
* Canoeing en birdwatching op de rivier
* Jungletocht te voet met gids
* Elephant walk
* Bezoek aan olifantentrainingscentrum

Vervoer Chitwan - Kathmandu (of Lumbini in ons geval)

's Morgens om 6u30 zijn ze ons te voet komen halen aan hotel (niet met de auto zoals we verwacht hadden) en moesten we twintig minuten stappen tot aan de bushalte. Blij dat er iemand mee was want door de overdaad aan bussen wist niemand van de individuele reizigers waar ze op moesten stappen...
Normale busreis van 7u30 tot 13 uur. Wij arriveerden door een paar accidenten langs de weg, een eetstop van 45 minuten en de files door het festival... pas tegen 15 uur aan een kruispunt waar de jeeps van de verschillende resorts hun mensen stonden op te wachten.
Vijftien minuten later zaten we al aan tafel. Met een welkomstdrink: glaasje flauwe limonade. Na de lunch onze rugzakken in de kamer gaan zetten, eventjes opgefrist en weg voor de eerste activiteit

Bezoek Terai village
17 uur - 18u30
Met onze slecht verstaanbare gids door velden en akkers naar een dorp waar de mensen bezig waren met hun dagdagelijkse bezigheden: linzen schiften, rijst drogen, muren bepleisteren. Boeiende uitleg onderweg.
Het museum was niet veel soeps en de schilderijen gaven een niet al te fleurig beeld van de plaatselijke gewoontes bij doop, huwelijk, overlijden en werkomstandigheden...

De linzensoep van vanavond aan het ziften

Biertje gaan halen net buiten bungalowpark en met een paar zakken chips geaperitiefd.
Om 19 uur onze welverdiende en goedsmakende dinner en dan proberen wakker te blijven tot 22 uur

Plaatselijke muziek en dansen
Aanstekelijk soort volksdans van een amateurgroepje die wild om zich heen zwaaiden met hun sticks. Ook het gezang was de moeite. Na enkele nummers begon onze aandacht te verslappen maar dat was het moment waarop men vanuit de groep enkele Chinese vrijwilligers zocht om mee te doen aan de rondedansen. Ondergetekende kon natuurlijk niet ontsnappen en mocht zijn houterigheid voor een honderdtal Indiërs en een tiental medetoeristen demonstreren.Scottish op zijn Nepalees-Kuurns

Dag 2

Om zes uur kwam er iemand op onze deur kloppen: een Nepalese wake up call waarna na het ontbijt een wandeling volgde tot aan de rivier.

Om 7u15 startten we in een kano en worden een uur lang over het water gepeddeld door een bekwame 'chauffeur'. Zo erg heel veel zagen we niet, in het begin alleen enkele ooievaars, witte reigers en nogal veel mooie ijsvogeltjes. Naarmate we verder van de bebouwde, nou ja, kom kwamen zagen we hier een daar een krokodil of een stuk ervan, in het water of op de zandbanken liggen. TofHiermee tussen de croco's: riskant

Van half acht to half negen deden we een junglewandeling te voet (met twee met stokken gewapende gidsen voor de veiligheid). Het werd al snel duidelijk dat die mensen wisten wat ze aan het doen waren: ze volgden sporen, stopten nu en dan eens om te luisteren en uiteindelijk werd ons voorzichtige stappen én geduld beloond.
We stonden op 20 meter van een grote zwarte beer, redelijk zeldzaam in dit park. Op onze hurken bleven we een lange vijf minuten muisstil zitten kijken afwachten maar uiteindelijk probeerden we een omsingelende beweging te maken. Het lukte ons niet: we waren hem (haar) kwijt. Enerzijds spijtig maar anderzijds moet ik toch toegeven dat de aanwezigheid van, laten we het niet ontkennen, zo'n levensgevaarlijk wild beest me wat angstzweet uitlokte.
Van de spannendste minuten uit mijn reiscarrière.Op zoek naar de Zwarte Beer

Vol van emotie stapten we een kwartier later terug in de kano en vaarden we naar ons veilig bungalowtje waar we na de lunch een deugdoende siësta hielden. O ja, we hadden nog een slang gezien die een kikker tussen zijn kaken gevangen had. Weer geen puitenbillen vanmiddag.

Pas om kwart na drie vertrokken we met de jeep naar de verzamelplaats van de olifanten voor onze Elephant Walk. Met zijn vieren in een bamboemandje boven op het meters hoge beest, zaten we hoog en droog tussen de bomen waarvan onze driver mooi de zwiepende takken van ons lijf weghield. Na een paar herten en apen, hoorden we na een half uur eindelijk de verlossende kreet: rhino's.

Krap gezeten naar de jungle Waauw
Onze olifant vertrapte alle bomen op zijn weg om maar als eerste bij de twee neushoorns (moeder en baby) te zijn. De logge beesten stoorden zich helemaal niet aan het overdonderende lawaai en bleven rustig doorgrazen. We stonden op een paar meter van de uiterst zeldzame Indische neushoorn en alleen al die ervaring maakte onze dag goed.

Rond halfzes stapten we, eerst op de olifant, dan te voet terug naar ons hotel. Na het dinner was het nog eventjes afwachten of er nog een volksdansje zou volgen die avond, maar nee. Vroeg gaan slapen dan maar want morgen weer vroeg dag.

Dag 3

Na de wake up call en het ontbijt reden we met de jeep naar het Elephant Breeding Centre waar we eerst in een zaaltje wat uitleg konden lezen en daarna informatie kregen over de 'opvoeding' of het drillen van de olifanten tot tamme, naar mensen luisterende werkdieren. De kleine olifantjes zijn nog heel erg speels en zorgden voor heel wat gelach bij de toeschouwers.
Leuk intermezzo.

Rugzakken ingepakt en tegen 9 uur stonden we aan het busstation (een open plaats met drie bussen) vanwaar in één ruk, zonder stops maar met twee buswissels, naar Bhairawa reden. Arriveerden daar om 16 uur na een vermoeiende busreis langs slechte en kronkelende wegen.
Met een minibusje (30 rps per persoon) geraakten we van daar op een half uurtje in Lumbini.

Deze georganiseerde trip naar Royal Chitwan hebben we ons geen seconde beklaagd. Goede bungalow, lekker eten én, wat het voornaamste is, véél gezien en véél beleefd.

Lumbini

In Lumbini zat er na een heel korte avondwandeling tussen de koeien niet veel anders meer op dan te gaan eten.
's Morgens ontbeten we op het toffe rooftop en wandelden (weer 30 minuten) naar de hoofdingang van

Lumbini Preservation Site
Entree 50 rps pp en 75 rps voor fototoestel (toch geen controle)
Heel klein domein. Er is zelfs een ingang langs achteren waar blijkbaar geen ticketcontrole is.
Veel souvenirwinkeltjes aan de ingang.

Maya Devi Temple
Maya Devi was de moeder van Gautama Siddharta Boeddha, de eerste echte en enige. Na het baden in de vijver naast de tempel baarde ze in 563 BC de legendarische man. In de (lelijke) tempel duidt een gedenksteen de letterlijke plaats aan waar Hij tot leven kwam.
Net buiten de tempel staat de zogezegd bekende zuil van Ashokan, een Indische keizer die ook nog voor BC de plaats bezocht.
In een half uurtje alles bezocht.

Vijver waar moeder van Boeddha baaddeExacte geboorteplaats van Boeddha

Tegen de middag begonnen we dan onder een loden zon aan onze lange tocht langs de kloosters van deze site. We begonnen aan de

Eternal flame
Van daar zie je helemaal op het einde, langs het kunstmatig kanaaltje, het Museum. Daar moesten we naartoe.

We namen de linkerkant van het water en vonden de meeste kloosters gesloten. Alleen de typische en mooie Chinese Monastery was open voor het publiek (gratis). Catherine moest naar het toilet en zag zichzelf onmiddellijk teruggeworpen worden in de tijd toen we in China de vuilste toiletten ter wereld hadden. Eèkes.
Behoorlijk ontgoocheld waren we toen een van buiten indrukwekkende tempel ook gesloten was. Dicht tussen 12 en 12 uur 's middags. Het was half één en we hadden geen zin om te blijven wachten.

Doorgestapt naar

Het museum
Na een korte discussie besliste Catherine alleen binnen te gaan, Jaak en ik hadden onze twijfels of het wel interessant genoeg zou zijn. De beschrijving in ons boek spreekt van afbeeldingen van de belangrijkste boeddhistische plaatsen ter wereld. Ik had geen zin om foto's te zien van Kandy (Sri Lanka), Rangoon (Birma)... en van andere plaatsen die ik al in het echt had mogen bewonderen. De bewaker zat er verveeld bij te kijken en sprak maar één woord Engels: closed.
Het festival had nogmaals toegeslagen.

Geheel ontgoocheld omdat bijna alles dicht was, deden we iets wat we normaal niet deden. We gingen een luxe-hotel binnen om een theetje te gaan drinken (al meer dan een uur niets gezien om eten of drinken te kopen). Het Japanse Hotel Dokku was pure luxe, de prijs was er ook naar (275 rps voor een grote pot lemon tea = € 3) maar dat belette ons niet te genieten van de thee, de airco en de propere toiletten. Voor de enige gasten was het de portier maar een kleine moeite om de deur voor ons open te houden.

Verfrist stapten we nog een kwartiertje door tot aan de

World Peace Pagoda
Gratis maar net als alle stupa's ter wereld kun je er alleen rondlopen en niets anders doen. Tien minuutjes dus.
Daarnaast ligt hetTypische witte stupa

Crane Sanctuary
waar we gelukkig waren enkele wandelende en opvliegende kraanvogels te kunnen zien. Mooie, grote beesten.

We namen de andere kant van het museum terug en wandelden de east side van het water terug, richting Eternal Flame.

Weeral waren de meeste tempels dicht. Alleen een deel van die van Birma (riep heerlijke herinneringen op bij ons) en de daarnaast liggende Nun's Temple waren open. Gelukkig was er daar de Pilgrim's Resthouse waar we ontgoocheld verpoosden met een deugddoende thee.

Twintig minuten later waren we weer aan ons vertrekpunt, de site waar Boeddha geboren is, hield Catherine zich (zoals gewoonlijk) wat bezig in de souvenirwinkeltjes en stapten we de 30 minuten terug naar ons hotel.
Daar restte ons niet veel anders meer dan een aperitief, avondeten en ons bed.

Lekkere straathapjesSceptische blik


Goede raad: neem voldoende eten en drinken mee als je de uitgestrekte Lumbini Preservation Site gaat bezoeken. We deden er onder een brandende zon toch een paar uur over en er valt héél weinig te eten en/of te drinken.

Pokhara

Na een zwaar dagje bussen gingen we in het busstation van Pokhara mee met een tout naar een hotelletje dat hij ons aanbood, zonder verplichting. Indien we het niet wilden, moesten we alleen de taxi betalen: goede deal vonden we.
Het hotelletje stond ons aan qua prijs, netheid en binnenkoer. Vlug nog een korte avondwandeling en onze eerste dag tegen de bergen zat er al op.

De volgende morgen wandelden we tot aan het meer maar waren zeer teleurgesteld door de mist. Van de Himalaya zagen we niets, nul komma nul. Hopelijk wordt het deze namiddag of ten laatste morgen...
Door de drukke, lawaaierige souvenierstraat (Lakeside genoemd) die evenwijdig loopt met het meer, slenterden we terug naar het hotel waar we een bus namen voor de ongeveer 4 kilometer (15 rps per persoon) naar de

Old Bazaar
Gewoon een levendige markt, niet veel anders te zien. We zochten met het kaartje in de hand de weg naar de Bhimsen Temple (maar van dat soort hadden we er al te veel gezien in Kathmandu) en liepen door - met een thee en momostop - naar de zeer mooie

Karma Dubgyu Chokhorling
De 304 trappen naar boven pakten me wel aan mijn adem en noch de temple noch het klooster waren speciaal qua schoonheid. Het uitzicht over de stad was wel mooi en waarschijnlijk zijn van daaruit ook de bergen goed zichtbaar. Maar vandaag niet.
Wat de tempel wel speciaal maakte voor ons was het feestje dat kleine monnikjes aan het bouwen waren. Lustig musicerend (vals als een kat soms), ondertussen hun goddelijke boekjes lezend en brood, soep en bloemetjes offerend en zelf slurpend. Een beetje een aanslag op onze oren maar verder heel leuk.


Leuk kloosterschooltje The Last Post

We wandelden terug tot aan de Old Bazaar en namen de bus terug naar Lakeside waar we de vlucht boekten voor overmorgen (daarover later meer)

Tweede dag in Pokhara

Uitstap naar Sangarkot
Entree 25 rps per persoon, langs de weg te betalen. Dan nog via enkele trapjes en een korte wandeling naar het vieuwpoint. De taxi bleef ondertussen op ons wachten.
Natuurlijk weer te misty om veel te zien maar we zagen toch boven de wolken de pieken uitsteken van enkele 7000- en 8duizenders. Toch een heel klein beetje indrukwekkend. We bleven daar toch een drie kwartier zitten genieten van het weinige dat we zagen.... Op de foto zie je dertig centimeter boven mijn hoofd een piekje van een 8000er....

Met 'zicht' op Himalaya

Tegen de middag waren we terug in de stad, kochten we broodjes in de German Bakery (100 meter van ons hotel, meerwaarts) en aten ze op met een theetje langs de weg. Door vriendelijke Nepali geholpen om met twee bussen (respectievelijk 20 en 30 rps/3 personen) door te rijden naar

Devi's Fall
Entree 25 rps. Veel drukte, weinig toeristen. Wel spectaculair maar niet zo heel erg groot, die watervallen die zich in holen in de grotten neerstorten.Ik wenste dat....
In de Wishpool moest je proberen een muntje op een Shivabeeld op een lingam onder water proberen te gooien. Het lukte me wel zeker. Wat ik gewenst heb, hou ik natuurlijk voor mezelf.

Net buiten de ingang zijn er een hoop souvenirstalletjes waar de prijzen van Lakeside gehalveerd zijn. Doen dus.
In plaats van met de bus terug namen we de taxi van iemand die zichzelf aanbood voor slechts 80 rps. Konden we niet afslaan.
Nogmaals naar het meer gaan kijken: geen verandering, geen bergen.
We wandelden tot op het einde van de Lakeside en arriveerden aan de overzetplaat naar de Tempel op het water. Roeibootjes, pedalo's, zeilboten en alleandere soorten watervoertuigen vaarden naar de tempel maar we wilden ons niet in die immense drukte wagen en bleven maar aan wal, als de beste stuurlui.

De avond verliep in alle rust.

Vlucht Pokhara - Kathmandu
Die hadden, we tot redelijke woede van onze hoteleigenaar, geboekt bij een kantoortje in Lakeside dat - 10% bood op alle vluchten. De info van de Lonely Planet (US $ 124) klopte helemaal niet meer. Wij kregen het aanbod van US $ 70 per persoon. Meegenomen dus. Afspraak de volgende morgen in de luchthaven.

Met een taxi (100 rps/3 personen) waren we ruimschoots op tijd tegen 9 uur. Verrtrek was voorzien om 10 uur maar het werd 12 uur. Gelukkig mochten we roken in het immens kleine luchthaventje maar het was niet bevorderlijk voor de zenuwen van Catherine die het niet echt zag zitten in zo'n vliegtuigje.
We betaalden een onverwachte Departure Tax van 170 rps per persoon.

Het was ook benauwend: met zijn negentienen in een vliegtuigje waar we gehurkt binnen moetsen gaan.. Iedereen had een plaats aan het raam maar alleen de LINKERkant had zicht op de Himalaya. Nou ja, op de paar pieken die we zagen. Indrukwekkend vliegen en de moeite om naar beneden te kijken maar ontgoochelend qua bergzicht.

Minder beenruimte dan in een BoeingNaast de vleugels de Himalaya, als je mij gelooft

In Kathmandu arriveerden we in de Domestic Airport waar geen enkele bus stond.
We moesten wel met een taxi naar het busstation voor Nagarkot (zelfde plaats als voor Bhaktapur) 200 rps taxi

Daar namen we een bus naar Bhaktapur (30 minuten) maar die begaf het daar. Het zou minstens een uur duren voor hij gerepareerd was. Iedereen sprong in een minibusje, wij dus ook. Het kostte ons 50 rps per persoon maar ook veel pijnlijke spieren doordat we met twee maal zoveel in het busje zaten als normaal. Soit, tegen halfvier waren we toch in Nagarkot geraakt.
Daar was de verrassing groot: waar hebben ze ons hier nu gedropt ?
"Hey, is this Nagarkot?" Yes
"Where is the centre? This is the local centre.
We zagen niet meer dan een twintigtal huizen waaronder twee eethuizen/theehuizen en één hotelletje op 50 meter.
Wij daar naartoe. Twee hotels naast elkaar, het goedkoopst uitziende gecheckt en goedgekeurd.

We gingen een theetje drinken, boekten een heel vroege tocht voor morgenochtend, wisselden een beetje geld (geen banken daar) tegen een heel slechte koers en trokken maar naar onze kamer.
Na het dinner vroeg gaan slapen...


Ochtendzicht vanuit ons hotel

Nagarkot

Wakker tegen 5 uur, half uurtje later kwamen ze ons ophalen aan het hotel om naar de viewpoint te rijden (we betaalden 200 rps per persoon heen/terug voor die paar kilometer - woekerprijzen, ik weet het, maar je geraakt er anders niet...

Tegen 6 uur stonden we boven, na enkele pogingen om ons ontbijt of drankjes aan te smeren, aan het viewpoint.
Bij normaal oktoberweer moet het schitterend zijn, nu allemaal weer maar een paar piekjes... van o.a. onze Fishtail, Langtang maar van de verwachte Everest was er geen sprake


Zonsopgang vanop de Vieuwpoint

Na de ook al wat teleurstellende zonsopgang, ontbeten we in het dorpje, maakten onze rugzak, genoten nog van een theetje op ons terras én van het schitterende uitzicht en namen om 9u30 de bus naar Bhaktapur.
Onderweg hadden we geen tijd om ons te vervelen in de bergen. Kijk maar.

Zicht vanuit bus


In Bhaktapur stond ons een onverwacht pechverhaal te wachten. Wij waren van de bus geraakt maar ondertussen was iemand van onze bus al op een andere gesprongen... en net die man had de sleutels van de koffer waar onze rugzakken inzaten. Mobiel gebeld en het zou in een kwartiertje opgelost geraken. Dag Jan, drie kwartier later nog eens gaan reclameren. Dan maar de grote middelen bovengehaald: met een breekijzer koffer open en voilà, daar waren ze, onze rugzakken.

Kathmandu

Normaal maar een half uurtje naar Kathmandu maar door de vele files in en om rond de stad, het dubbele van de tijd kwijtgespeeld. Nog twintig minuten stappen en we stonden weer in ons vertrouwde Millenium Guesthouse waar tot onze grote verbazing dezelfde kamers nog vrij waren. Geen hoogseizoen dus...

We gingen nog wat wandelen (slenteren), kochten enkele souvenirs en zagen onvewacht nog een paar mooie tempels, het Belgisch consulaat (gesloten) én iets wat we al de hele reis zochten: een Chinees Restaurant...
Wordt iets voor vanavond

De volgende voormiddag trokken we op weg naar Durbar Square en vonden heel toevallig een klein winkeltje waar de souvenirs maar een 1/3 kostten van elders. Ons laatste geld opgedaan en zonder controle op Durbar geraakt.

Met een taxi van ons hotel (250 rps) naar de luchthaven waar we na het betalen van de hoge departure tax (1695 rps per persoon) Nepal verlieten, Indiëwaarts.
Anderhalf uur later stonden we in

Varanasi

Geen bussen te zien aan de luchthaven van Varanasi. De taxichauffeurs omzwermden ons op zijn Indisch (als strontvliegen dus), we werden het beu en namen dan maar een pre-paid taxi.
We passeerden eerst de New City, dan de Central City waar de chauffeur ons probeerde enkele hotels aan te smeren om te belanden in de Old Town. Gelukkig waren we niet ingegaan op het voorstel van de driver, Central Town is veel te ver.

Met een tout gingen we te voet mee naar de hotelletjes aan de Ganges. Hij dropte ons aan Puja. Het is niet altijd een goed idee om mee te gaan maar met zo'n man maar in Varanasi kun je bijna niet anders. Straatjes van hooguit een meter breed en zijstraatjes om de twintig meter. Niet te doen om je weg te vinden. En, je moet er te voet door: te smal voor taxi's en riksha's.

Voor de avondwandeling waren Catherine en Jaak een beetje bang verloren te lopen maar de namen van de hotelletjes staan overal op de muren geschilderd. Je kan dus hoogstens een paar minuten verloren lopen, dan vind je weer een 'wegwijzer'.
Het was niet meer dan twee minuten tot aan de Ganges.

Mannikandripar Ghat
was de naam van de begraafsite die we het eerst tegenkwamen. We gingen zitten in een verlaten gebouw om het ens allemaal af te loeren maar zaten daar nog geen minuut voor een man ons gespot had. Hij begon ons ongevraagd uitleg te geven en vertelde dat hij werkte voor het hospice (zorgde dat oude behoeftige mensen toch een waardige begravind kregen). Een donatie was altijd welkom - we mochten geven wat we wilden. Ja,ja dat kennen we. Het had weer lang geduurd voor het geld ter sprake kwam.
Vriendelijk afscheid genomen zonder te betalen maar een hele hoop informatie rijker.

O ja, doe je beste schoenen niet aan om in Varanasi rond te wandelen. Vroeg of laat loop je toch in een koeienvla, het overkomt iedereen....

Avondlijke lijkverbrandingen


De volgende morgen, ondertussen de laatste van de reis, gingen we tegen 5u30 naar de Ganges waar we tegen de prijs van 50 rps per persoon meemochten in een klein bootje. Achteraf beschouwd weeral te veel betaald: 100 rps per boot is de gangbare prijs voor een uur op het water.
We wilden niet helemaal terugvaren omdat we dat stuk toch al gezien hadden en stapten aan wal aan de

Main Ghat

Verzonken tempeltjeWachtend lijk op de trappen

na het ontbijt in ons hotel gingen we op eigen houtje nog wat wandelen. We vonden gemakkelijk het water en probeerden in de binnenstad de German Bakery te vinden (om broodjes voor de est van de dag te kopen). Redelijk ver maar niet echt moeilijk om te vinden. Niet te veel keuze, heel wat lminder dan elders alleszins.

We passeerden de lange rij wachtenden voor de Golden Temple (only for hindus) en wilden nog tot aan de lijkverbrandingen omdat Jaak deze morgen zijn filmcamera niet had durven meenemen. Het bekwam ons slecht...

We wisten ondertussen al waar we mochten gaan.
Alle gidsen en bewakers zijn duidelijk: "Hier beneden mag je, uit respect voor de doden en hun familie, niet filmen". Boven hebben de plaatselijken enkele leegstaande huizen aangeslagen waar je foto's mag nemen en filmen - tegen betaling waarschijnlijk.

Ik dacht weer slimmer te zijn dan de paus en vond een leegstaand tempeltje met een balkon, op dezelfde hoogte. Enkele Indiërs waren ons natuurlijk gevolgd. Jaak gaf zijn camera aan mij "Jij durft hier misschien wel filmen, ik niet."

Ik filmde discreet enkele minuten maar op het moment dat ik het toestel terug aan Jaak gaf, begon het spel.
"Hey mister, we said you couldn't take pictures here. You made a terrible mistake. The Gods are angry and so are we.
Follow us, we'll take you to the Police Officer for your punishment."
Natuurlijk stoorde ik me niet aan hun opgewonden kreten en maande Catherine en Jaak aan me te volgen, tussen de opgestapelde houtsblokken, naar boven waar ik ondertussen al mijn weg wist.
We geraakten echter niet boven: enkele kleerkasten versperden ons de weg. "We'll smash your camera if you don't come with us to the police. Or there is an alternative, go to the Old Lady in the House here, give a donation and you can walk..."

Ik stond ondertussen toch wel ene beetje te daveren op mijn benen en volgde, schuldig omdat IK gefilmd had met Jaaks spiksplinternieuwe camera, hen naar binnen.

Ik moest me op een matje zetten, kreeg met de vuile handen van de Old Lady een hoofdmassage waarbij ze allerlei bezweringen uitsprak en dan moest ik betalen. Op mijn poging "I only have 100 roepies, in two hours I have a plane home" kreeg ik alleen maar afkeurende reacties.
"500 roepies or we don't let you go..."

Ik kon wel niet anders en moest dan toch betalen...

 

Juist nog geld genoeg om 's middags een kleinigheid te eten en een taxi te betalen naar de luchthaven ...

einde van een héél mooie reis

 

1