2 Transsib (augustus)

 

From Russia with love

 

Map of Russia

 

In dit reisverslag vind je

1. Ons reisschema (met prijzen en afstanden van de verplaatsingen)
2. Wat het ons gekost heeft
3. Unesco Werelderfgoed
5. Praktische info over geld, visum....
6. Hotels en restaurants (foto's, prijzen, beoordeling)
7. Bezienswaardigheden per stad (foto's, prijzen en beoordeling)

Opmerking: ik kies bewust om weinig toeristische info te geven, die vind je in alle reisgidsen. Ook de foto's staan in functie van die meer persoonlijke aanpak. Liever een fotootje van een hotel, restaurant of van mensen dan de zoveelste kiek van een tempel...


Gebruikte reisgids: de Transsiberiër van de Lonely Planet maar misschien had ik er beter aan gedaan die van Rusland zelf mee te nemen. Er stond veel te veel info in die ik absoluut niet nodig had en wat ik wel nodig had stond er dan weer niet in...

ReisschemaI

  
overnachten
Dag 1
donderdag 17 juli 2008
Kortrijk - Brussel - St. Petersburg
vliegtuig
vliegtuig
2230 km
618 km
3u30
1u15
€ 415

 

Dag 2

vrijdag 18 juli 2008St. Petersburg
St. Petersburg

 

Dag 3

zaterdag 19 juli 2008St. Petersburg
St. Petersburg

 

Dag 4

zondag 20 juli 2008St. Petersburg
St. Petersburg

 

Dag 5

maandag 21 juli 2008St. Petersburg - Moskou
trein
nachttrein
635 km
8u40min
1800 roubles
Dag 6
dinsdag 22 juli 2008Moskou
Moskou
Dag 7
woensdag 23 juli 2008Moskou
Moskou
Dag 8
donderdag 24 juli 2008Moskou - Irkutsk
trein
trein
Dag 9
vrijdag 25 juli 2008Transmongolian Train
trein
trein
Dag 10
zaterdag 26 juli 2008Transmongolian Train
trein
trein
Dag 11
zondag 27 juli 2008Transmongolian Train
trein
trein
5185 km
8800 roubles
Dag 12
maandag 28 juli 2008aankomst Irkutsk, avondwandelin
Irkutsk
Dag 13
dinsdag 29 juli 2008Irkutsk
Irkutsk
Dag 14
woensdag 30 juli 2008Irkutsk stadsbezoek
Irkutsk
Dag 15
donderdag 31 juli 2008

Irkutsk - Listvyanka

Listvyanka
bus
70 km
84 roubles
Dag 16
vrijdag 1 augustus 2008Listvyanka
Listvyanka
Dag 17
zaterdag 2 augustus 2008Listvyanka
Listvyanka
Dag 18
zondag 3 augustus 2008Listvyanka - Irkuts
Irkutsk - Moskou
Moskou -- Brussel
bus
vliegtuig
vliegtuig
70 km
4196 km
2230 km
1u30min
6u15min
3u30min
54 roubles


Kostenplaatje

(per persoon) - afgerond, voor 18 dagen

vervoer

vlucht Kortrijk - Moskou - St. Petersburg
trein Moskou - Irkutsk
vlucht Irkutsk - Moskou

415 €
237 €
239 e
visum + formaliteitenVisum
invitation
25 €
20 €
onkostenonkosten ter plaatse
466 €
 
totaal
ongeveer 1402 €

Unesco-Werelderfgoed

St. Petersburg

Historic Centre of Saint Petersburg and Related Groups of Monuments (1990)

Schitterend voor een uitgebreide citytrip. Leuke, ontspannende stad met héél veel mooie gebouwen, muggen aantrekkende kanalen maar vooral de met niets te vergelijken Hermitage
Moskou
Kremlin and Red SquareSymbool voor het communistische Rusland met de Basiliuskathedraal, het Leninmausoleum en het fenomenale Kremlin als hoogtepunten. Ook de vele militairen vallen op
Irkutsk
Lake Baikal
Diepste meer ter wereld en perfekt voor een kuur puur natuur en gezond drinkbaar water

Algemene info

17 juli - 3 augustus 2008

De wisselkoers in juli 2008 was
€ 1 = 36,80 roubles

100 roubles = € 2,71 (iets meer dan 100 oude Bfr.)




Enkele gemiddelde prijzen
in supermarkten/winkels

eten en drinken
5 pistolets 25 r - potje yoghurt 10-12 r - chocoladereep 65 r - pot konfituur 50 r - 2l cola 40 r - 1l ice tea 76 r
bier 1,5l voor 50-80 r - 500 gr abrikozen 50 r - 1,5 l spuitwater 30 r - worstebroodje 20 r - 1 banaan 15 r
brood 20-30 r - karton melk 30 r - chips 30 r - Magnum 35 r - plateautje eten (hamburger met patat 70 r - komkommer & tomaat met patat 50 r - kipfilet & tomaat met patat 80 r - visschnitsel 20 r - patat pannenkoek 20 r - potje jenevers 30 r

!!! Let op de vervaldatum van de producten die je koopt: zelfs melk of voorverpakte worstjes kunnen maanden over datum zijn !!!

Electriciteit

Alle stopcontacten zijn voorzien van gaten waarop onze Westerse stekkers passen. Ook 220 volt. Geen enkel probleem dus om GSM, camera... op te laden

Algemene informatie


Registratie
Normaal moet je als je drie dagen/nachten in één plaats verblijft, je laten registreren bij de overheid. Anders kun je problemen hebben bij het verlaten van Rusland. Sorry, maar wij hebben ons niet laten registreren en hebben geen problemen gehad.
Vraagje: hoe kunnen zij ooit weten hoeveel nachten je in een bepaalde stad bent verbleven? Niet dus, geen zorgen in maken...

Visum
Een Russisch toeristenvisum is max 28 dagen geldig en is niet verlengbaar

Wat heb je nodig?

Uitnodiging (visa support)

Te krijgen via
* Russische hotels (Moskou: G&R, Sherstone.../ St. Petersburg : Puppet Hostel
* Russische reisbureaus VisaToRussia, WayToRussia...
gewone prijs op websites $ 30 maar de meeste rekenen wel € 30, de bandieten
* www.visum.be : kan volledig digitaal gebeuren € 37,50 pp digitaal – 2 weken

Goedkoopst en vlugst (online aanvragen, electronisch betalen en de volgende dag heb je je uitnodiging in je mailbox) via visatorussia

Medische verzekering

Verklaring moet op voorblad staan, moet uw naam bevatten en vermelden dat dekking is voor hele wereld of Russische Federatie
SIS-kaart telt niet

AIM, AXA (kan bijgeschreven bij autoverzekering voor auto van < 10 jaar , hele gezin, wereldwijd (€ 75), CORIS, DKV, EUROPESE (VAB jaarpolis hele gezin medisch wereldwijd (€ 85), EUROPE ASSISTANCE (jaarpolis hele gezin medisch wereldwijd zonder voertuig, € 153), ELVIA ASSURANCE (Mondial Classic Protection voor hele gezin, medisch wereld € 119), GLOBAL, INTERNATIONAL SOS (jaarlijks hele gezin, medisch wereldwijd € 243), SCHWARZMEER / SOVAG, TOURING (Touring Family jaarlijks voor hele gezin, medisch wereld € 86)

Ik ging bij VTB en betaalde iets van € 75 voor een jaarpolis voor alle inwonenden.
In de Ambassade gaven ze me de kopie terug zonder ze te bekijken...

Visumformulier

Is te downloaden op www.visum.be - 2 pasfoto's

In de Ambassade hadden ze maar één foto nodig

Internationale reispasMoet nog zes maanden na terugkeer geldig zijn
2 tegenoverliggende pagina's vrij
Geld

Prijs op verschillende sites: toeristenvisum single € 60, double entry € 110 (normale behandelingstijd 2 weken
ook nog expressformules, spoedbehandelingen van 1 dag zijn niet meer mogelijk sinds 1 juni 2007, minstens drie dagen op ambassade liggen - ten laatste vijf dagen voor vertrek
cash of bancontact (laatste dagen van de maand alleen cash !!!)
www.visum.be : kan volledig digitaal gebeuren € 72,50 pp digitaal + € 25 servicekosten = € 97,50 ipv € 60

Ik betaalde maar € 25 wat een aangename verrassing was

Let op: controleer de data op je visum en vraag indien mogelijk enkele dagen voor en na je vertrek en terugkomst. Kwestie van onvoorziene omstandigheden te voorzien.

Consulaat Brussel
Rue Robert Jones 78, 1180 Brussel 02/374.35.69
ma,woe en vrijdag 9u30-12u30
Consulaat-Generaal Antwerpen
Della Faillelaan 20, 2020 Antwerpen - 03/827.04.64 amrusbel@skynet.be
ma, woe en vrijdag 10u-12u30
www.russian-consulate-antwerp.be
!! Inwoners van Oost-Vlaanderen, Antwerpen maar ook Oostende en Zeebruggelingen moeten naar A'pen ???

Praktijk
Voor de aanvraag ga je best zo vroeg mogelijk: je moet buiten wachten (leuker in de zomer dan in de winter) tot een portier schijnbaar willekeurig iemand binnenlaat. Na een tijdje snap je het systeem: eerst laat hij iemand binnen met een briefje (verschillende kleuren). Dat zijn de mensen die hun reispas komen afhalen. Wanneer die allemaal bediend zijn - ik stond er van 8u45 en het was ondertussen 10u15 - begint hij aan de rij voor visumaanvraagen. Eén per één mag je binnen aan een loket. Dat duurt geen vijf minuten en je bent weer buiten.
Voor het afhalen (kan vanaf vijf dagen na de aanvraag) moet je minder lang wachten. Na een kwartier was ik binnen en buiten.

Vervoer

Treintickets

De allerbeste site met info over de Transsib, Transmongolian en dergelijke meer is The Man in Seat Sixty-One . . .

Timetable vind je hier

Afstand kort samengevat
Moskou - Irkutsk was iets meer dan 5000 km
Moskou - Beijing via Mongolia is 7622 km, via Harbin is dat 8986 km
Moskou - Vladivostok is 9258 km

Tjjdzones
Moskou = Brussel + 2
Irkutsk = Moskou + 5
De trein volgt Moskoutijd waardoor het surrealistisch arriveren is in het station van bvb. Irkutsk waar de stationsklok buiten 21u44 aangeeft maar het eigenlijk vijf uur later is. Buiten het coconnetje van trein en station wordt op een ander bioritme geleefd. Vreemd. En goed voor een soortement jetlag.

Tickets kunnen gereserveerd worden vanaf 45 dagen voor vertrek

Het zit eigenlijk nog wat moeilijker in elkaar dan het simplistische schema hieronder, hangt ook af van de datum waarop je vertrekt, van de beschikbaarheid

Prijs
Verschillende websites geven indicatieve prijzen maar het is nooit zeker dat je krijgt. Ze schommelen nogal en zijn ook weeral afhankelijk van vraag en aanbod. Wat ik zeker weet is dat wij voor trein 222 per persoon 8800 roebles (€ 237) betaalden voor het traject Moskou - Irkutsk.

Russische treinen

vertrek Moskou naar Irkutsktreinwanneer
Moskou - Irkutsk - Ulan Bator - Beijing - VladivostokRossiya (n° 2)oneven dagen (1ste, 3de... niet op 31ste)
Moskou - IrkutskBaikal (n° 10)oneven dagen (1ste, 3de... niet op 31ste)
Moskou - Irkutskn° 340/350dagelijks, ene op even andere op oneven

Internationale treinen

vertrek Moskou naar...treinwanneer
Ulan Bator - Beijing - VladivostokRossiya (n° 2)oneven dagen (1ste, 3de... niet op 31ste)
Ulan Bator - Beijingn° 4rijdt op dinsdag
Ulan Bator n° 6rijdt op woensdag en donderdag


Baikal (N° 10) rijdt op oneven dagen (1ste, 3de... niet op 31ste)

!!! kunnen alleen geboekt worden door mensen die internationaal reizen, dus niet voor bvb Moskou-Irkutsk

St. Petersburg
Van luchthaven naar centrum
Taxi is verschrikkelijk duur, US $ 50 of zoiets

Wij namen bus 39 (20 r pp) naar Moskovski, dan marshroetka 213 (20 r pp) naar Sennaya en dan nog marshroetka 212, K7 of 19 naar kruising Sadovaya en Lermontovski (20 r pp). Als je je weg een beetje zoekt kun je ipv de laatste twee busjes gemakkelijk te voet gaan maar de eerste dag is dat niet zo evident.
In de stad
kun je in de omgeving van de hoofdstraat Nevski Prospect alles te voet doen - de straat is een paar kilometer lang en gaat van Moskovski treinstation tot aan de Hermitage. Dat doe je in een uurtje, als je niet teveel blijft plakken aan de winkels...
We namen éénmaal de metro omdat we nogal moeite hadden met de busjes. Er zijn er zodanig veel dat niemand de juiste informatie kan geven en door het communicatieprobleem ben je nooit zeker waar je zal arriveren.

Moskou
Van luchthaven naar centrum
Met een minibusje tot aan het dichtsbijzijnde metrostation en dan naar je hotel is de beste optie. Om mijn dochter te gaan ophalen nam ik wijselijk geen risico en liet ik me rijden door onze huisbaas. Hij wachtte en samen reden we ongeveer 40 min terug van Shermetyevo naar de rand van het centrum.

Internet en telefoon
In St. Petersburg hadden we internet in onze keuken, in Moskou hadden we ook zelf internet en in Irkutsk betaalden we 60 r/uur voor een snelle verbinding. In Litvyanka hebben we zelfs niet gezocht.
Met de GSMs (Base en Proximus) hadden we meestal bereik - zelfs op de trein - en alleen aan het Baikalmeer liep het soms wat stroever.

De Russen....
bevestigen alle clichés die we we van hen hebben.
Zelfs vrouwen lopen 's morgens vroeg (om 7 uur bvb.) met een fles bier in de ene hand en een buggy in de andere hand rond. Er zijn zelfs speciale supermarkten met niets anders dan drank, ook en vooral veel sterke drank. Vreemd en gelukkig genoeg zie je niet veel mensen rondlopen die echt zat zijn.
Het contrast tussen steden en platteland kan niet groter zijn. In St. Petersburg en Moskou lopen de vrouwen er heel uitdagend gekleed bij. Diepe décolletés en pushup-bra's (of geen bra's) zorgen ervoor dat je meer dan nodig ziet van hun welgevormde boezems. Korte rokjes en hoge hakken zijn daar een must. Catherine vond dat ze er nogal 'hoerig' uitzagen maar niemand hoorde mij klagen...
Boertig zijn ze wel bij het aanschuiven. Zonder zich te verontschuldigen gaan ze tot aan het loket als jij al een kwartier staat te wachten. Ellebogen en poep zijn daarbij een hulpmiddel waarvan ze gretig gebruik maken.
Zeldzaam zijn de Russen die een paar woordjes in een andere taal spreken waardoor het communicatieprobleem zelfs nog groter is dan in bvb. China of India. Bij de mensen met wie je wel contact kunt hebben valt hun norse buitenkant al snel weg en blijken het lieve mensen te zijn maar je krijgt er o zo moeilijk contact mee...

Hotels en restaurants
Hotels in Rusland zijn meestal niet aan de buitenkant als dusdanig te herkennen (geen uithangbord hotel of hostel of zo) en zelfs moeilijk te vinden. Meestal bevinden ze zich in grote appartementsblokken en is de ingang langs de achterkant. En dan nog heb je een code of een sleutel nodig om binnen te geraken. Iedere gast krijgt een sleutel met een chip (rondje van 1 cm diameter) voor de voordeur en een sleutel voor de kamer. Reserveren of bellen of voorhand is dus wel aangeraden. Anders is het een kwestie van geluk of de eigenaar van het hotel of de homestay er wel is of niet. Soms geraakten we binnen omdat een andere gast de deur opendeed bij ons bellen of kloppen maar niet wist of er nog kamers vrij waren....

Rusland is niet het paradijs voor vegetariërs, het zijn vette vleeseters. Wij probeerden het probleem op te lossen door al in St. Petersburg door Tim een briefje te laten schrijven in het Russisch met de tekst: Ik ben een vegetariër en eet geen geen vlees en geen vis. Maar zelfs dan heb je nog niet de garantie van een vlees/visloos menu. Jammer maar hun cultuur blijkt er nog niet rijp voor te zijn. Hun eten lijkt eentonig maar als je er voor openstaat om eens nieuws te proberen, kom je wel voor aangename verrassingen te staan.

St. Petersburg
Hotel

7 Bridges Hostel
Address: 36 Labutina Street, apt 34 ,St Petersburg, Russia
Telephone: 7 905-288-66-34(mobile)
Email: 7bridges@night.lt
Website 

Ligging
Helemaal links onder op de meeste kaarten van St. Petersburg.
Meer dan 30 minuten wandelen tot Nevski Prospect, het centrum dus
Beschrijving en prijs
Op voorhand geboekt via internet. 10% voorschot met kredietkaart, de rest ter plaatse te betalen in roubles of euros. Het hotel is zoals de meeste op onze reis niet herkenbaar als hotel langs de buitenkant (zie foto). Ieder huis heeft een zware metalen deur die alleen kan geopend worden met een soort chip (die krijg je als gast). Wij moesten de parlofoon gebruiken zodat iemand van boven de deur kon openen. Je moet naar de tweede verdieping (1st floor in Rusland is het gelijkvloers, dus is tweede verdieping de 3rd floor) en daar hadden we 1 twijfelaar en twee stapelbedden waarvoor we € 11,60 per persoon betaalden. Spotgoedkoop voor Sint Petersburg.
Er zijn nog een paar kamers op hetzelfde verdiep en iedereen maakt gebruik van de gemeenschappelijke (frigo, gasvuur, microgolf...) keuken en gemeenschappelijk salon met TV en DVD.
Manager Tim is een native Englishman en nam me de eerste dag al mee op een wandeling van 30 min naar de de dichtbijzijnstee winkels, supermarkten en restaurants. Toffe intro.
Het geheel is nogal studentikoos en je mag geen aanstoot nemen aan de nogal vuile keuken, propvolle vuilnisemmers en het lawaai van komen en gaan. Maar er hangt een heel toffe sfeer. Een absolute aanrader dus.
Gratis koffie en thee in de keuken. Gratis internet.
Leuke bijkomstigheid voor een literatuurliefhebber als mezelf: Alexander Pushkin leefde enige tijd in dit huis, zelfs op dit verdiep maar zeker niet in mijn IKEA-bed.

Restaurants

Ontbijt
Geen mogelijkheden om in die buurt ergens ontbijt te gaan eten maar we hadden een keukentje in het hotel en er is een goede supermarkt op 5 min en dus deden we iedere dag inkopen om zelf ons ontbijt naar keuze te bereiden.

Avondeten
Georgiër
Pl. Turgeneva, 100 meter van het hotel
Na een lange en vermoeiende vlucht waren we moe en was het een ontgoocheling dat er een (drink)feest aan de gang was in het ons door Tim aangeraden Armeens restaurant. Dan maar eventjes rondlopen, de Chinees die we tijdens onze avondwandeling hadden gezien niet meer gevonden en dus maar gaan eten in de Georgiër waar we ons niet echt konden verstaanbaar maken. Gelukkig konden we iets aanwijzen dat iemand anders aan het eten was. Driemaal fish pasta en een vegetarische variant waren met drank erbij goed voor net geen 1000 roubles ( = ongeveer € 27) voor 4 personen.

Indiër
Zagorodny Prospekt (dichtbij Puskinskaya Metro) - adres gevonden via een lokaal gidsje
45 min wandelen van ons hotel, ietsje te ver dus.
Moeilijk te vinden, we waren het bijna voorbij gestapt. Je hebt de keuze tussen een sjiek restaurant en een soort self-service restaurantje. We kozen voor de beste optie en zaten helemaal alleen.
De 2x Japanse buckwheat, de pakoras en nog een gerecht smaakten heel lekker maar de porties waren heel miniem voor een gezamenlijke prijs van 1200 roubles (= ongeveer € 32) voor 4 personen. Lekker maar volgens mij zijn geld niet waard.

Armeniër
Ulitsa Sadovaya (200 m van het hotel)
De eerste avond was er een hoempa-hoempa feest aan de gang, de tweede avond was het wel open. Wij binnen maar geen Engels menu. De vriendelijke eigenaar die geen woord Engels sprak, legde ons aan de hand van een schilderij tegen de muur (landschapstafereel met dieren) uit wat we allemaal konden krijgen: charmant.
We kregen een voorgerecht op tafel: verschillende kazen, salami en gerookte hesp met veel groenten. En veel chapathi's. De drie kebabs en de vegetarische pla smaakten ons heel lekker voor 1670 roubles (= ongeveer € 45) drank inbegrepen. Achteraf bezien een van onze duurste maaltijden, dus niet heel goedkoop maar wel grote porties en lekker.



De volgende avond gingen we daar weer eten maar dan was de baas goed dronken, kregen wij vleeseters anders maar ook heel lekker eten maar de vegetarische menu was maar een flauw opwarmertje van bonen. Niet goed dus. We betaalden 200 roubles minder dan gisteren maar het was niet als de eerste keer. Prijs ongeveer 1520 r (= ongeveer € 41)
Tim is bereid mee te gaan om te helpen bij bestelling als het niet lukt met het taalprobleem

Moskou

Hotel

Apartement

Adres: Kutuzovsky
Telephone: +7-906-7247720
Email: sepulka@umail.ru
Website appartement
Website hotel

Ik had al een maand of twee op voorhand contact met Alexander, de eigenaar van de Homestay, via Internet. Behoorlijk Engels en tamelijk vlug antwoord op al mijn vragen. Hij drong er op aan om ons te komen afhalen aan het treinstation in Moskou maar vroeg daar wel 400 roubles voor (je kunt het wel doen voor 4 x 17 r met de metro en nog een aantal busjes). Ik had eigenlijk geen zin om in te gaan op zijn voorstel maar was achteraf wel blij het gedaan te hebben.

Alexander stond in het station met een briefje met mijn naam op én met een foto die hij van mijn website gehaald had met een foto van ons vijven. We waren slechts met vier maar dat wist hij. De avond ervoor hadden we gebeld vanuit St. Petersburg om de juiste aankomstijd door te geven.
En hij stond er.
Twintig minuten later zaten we thee te drinken in zijn luxe-appartement in één van de 'Seven Sisters', de zeven wolkenkrabbers die Vadertje Stalin begin de jaren vijftig had gebouwd om de Amerikaanse skyskrapers te overtreffen. Deel van het gebouw wordt nu gerenoveerd als luxe-hotel (500 US $ per double) maar deel is nog in privé-bezit. Alexanders grootvader, maatje van Stalin, heeft dit gekregen voor bewezen diensten en nu is het 2 miljoen dollar waard.
We betaalden € 25 per persoon en hadden daarvoor de beschikking over het hele appartement op het 5de verdiep (kamer 236) : 2 slaapkamers, badkamer met bad/douche, een extra-WC, een keuken met frigo, microgolf, oven, waterverwarmer....
Ondertussen sliepen Alexander en zijn vrouw (voormalig Russisch ski-kampioene) in hun salon op matrassen op de grond...

Uitgebreid ontbijt was inbegrepen (eerste dag: thee/koffie/fruitsap, brood met kaas en vlees en omelet met tomaat - tweede dag: zelfde maar met pelmeni ipv omelette)

Als afscheidcadeau voor onze 'interesting family' kreeg mijn madam een typische matroeshka

Avondeten
Chech Bech (zo spreek je het ongeveer uit, voor schrijfwijze zie foto hieronder)
Ligging: op Novi Arbad (verbindingsstraat tussen hotel en Rode Plein, 10 min. wandelen van hotel)
We aten pork kebab, 2 x een vegetarische schotel met brood en ik liet me verleiden door de mooie naam van mijn gerecht: Yizz Bizz. Ik kreeg een stoofpotje met gebakken aardappeltjes en gebakken lever. Iets wat ik normaal niet zou binnenspelen maar, met respect voor de plaatselijke cultuur, toch zonder morren deed.
Druk bezocht Noord-Afrikaans uitziend restaurant. Ik betaalde 1220 roubles (= ongeveer € 33) voor 4 personnen
Niet slecht.


Elki Palki
Onderdeel van een keten die je overal in Rusland vindt. Dichtste is op Ulitsa Smolenskaya (10 min wandelen van hotel).
Catherine at het typische borscht (rode bietensoep met kip) voor 140 r en pancakes met kaviaar (140 r). Ook verscheen nog op tafel: medaillon met groenten en aardappelen (kartouchki in 't Russisch) voor 285, goulash voor 210. Alles met brood.
Ik betaalde 1475 roubles (= ongeveer € 40) voor 5 personen.
Lekker, typisch Russisch maar net als overal geen grote porties.


Irkutsk

Hotel

Uitgezonderd enkele **** hotels is geen enkele overnachtingsmogelijkheid als dusdanig aangeduid. Het wordt dus zoeken en zonder slaap is het voor niemand aangenaam. Het eerste hotel uit de Lonely Planet dat we zochten (Gornyak) vonden we niet. Downtown Hostel zat vol maar ze konden ons verwijzen naar een Homestay 50 meter daarvandaan. Daar deed een vriendelijke logé open maar die wist niet of er nog plaats was en wanneer de huisbaas zou terugkeren. Terug naar Af dus. Na veel vragen en zoeken uiteindelijk toch iets gevonden, scheel van de honger en doodmoe.

Admiral Hostel


Ligging: Ulitsa Cheremhovsky, building 6, apartment 1 - tel + 7 (3952) 742 440 - eerste verdieping (2nd floor)
Twintig minuten te voet van treinstation. Neem beter Tram 1 (10 r) en laat je net over de brug afzetten.
Kleine bordjes aan ramen met Admiral Hostel. Binnen te gaan langs achterkant aan binnenplein met speelpleintje.
http://www.irkutskhostel.irk.ru/ - info@baikalex.com
Prijs: 500 roublees per persoon per nacht in dorm (= ongeveer € 13,50)
Kamer met zes bedden en één bijzetbed. Propere lakens en handdoeken. Keuken met frigo, microgolf, gasvuur en potten en pannen. Koffie en thee gratis. Telefoon gratis te gebruiken.
Roken alleen buiten. Huisbazin Olga spreekt behoorlijk Engels




We voelden ons daar goed maar omdat Catherine nog niet in staat was naar Litvyanka te reizen moesten we wel nog een plaats voor één nacht zoeken. De dag ervoor was ik al gaan informeren bij Jack Sheremetoff (Baikaler Hostel - Ulitsa Lenina 9, ingang achterkant gebouw) maar daar zat alles vol. Ze hadden me wel een Homestay beloofd. Wij dus met pak en zak naar Ul. Lenina om daar door Jack meegenomen te worden naar 5th Army Street (nummer 32/1 denk ik) waar Galina verschillende homestays heeft. Achteraf bezien hadden we dus niet de 20 min moeten wandelen naar Bailaker en dan nog eens 20 minuten naar Galina - het was op 200 m van ons vorig hotel. Soit, we hadden weer iets... Maar het was duidelijk waarom Jack ons eerst naar Baikaler deed gaan: we moesten daar betalen (inbegrepen zijn waarschijnlijk behoorlijke commissie dus)

Homestay Galina


Ligging: 5th Armee Street, nummer 32/1 - GSM Galina 89500 50 99 22
Galina laat zich vertegenwoordigen door de gehaaide Jack die hoogstwaarschijnlijk een deel van de dagprijs in zijn zakken steekt. Ze heeft verschillende homestays en legt je te slapen waar er plaats is. Galina spreekt goed Duits, is behulpzaam en heeft later overnachting voor ons geregeld in Litvyanka.
We betaalden 750 roubles (= ongeveer € 21) per persoon en hadden daarvoor 2 slaapkamers (3 bedden + 2 bedden), badkamer met WC en douche, handdoeken, keuken met frigo, microgolfoven, waterverwarmer.... Gratis thee en koffie.
Roken alleen op balkonnetje buiten.
Zeer proper maar de kuisvrouw nam al direkt (zonder dat ik het wist) mijn handdoek mee. De dag erna, na vragen, teruggekregen - gewassen en opgeplooid, pure luxe voor mij.
Te duur voor Irkutsk.

n kamer

Avondeten

Pervach
Ligging: nr 49 in de Lonely Planet van april 2006: ulitsa Chkalova 33 - ingang achteraan gebouw met trapje naar beneden
Catherine lag nog koortsig te slapen en dus ging ik maar met de drie kinderen eten. We bestelden 2 x kip en 1 x pork en Camille had een lekkere vegetarische maaltijd.
Engelstalige menu, normale prijs, vlotte bediening en zeer lekker eten.

Ilse had het goede idee om soep te maken voor de zieke en Camille wilde nog iets meer doen en kookte onze tweede avond zelf (broccoli pasta) voor haar nog altijd zieke mama maar de derde avond gingen we met zijn vijven weer eten in Pervach. Ongeveer hetzelfde gegeten en weeral lekker. De karaoke/crooner-zanger moesten we, willen of niet, bijbetalen: 50 r per persoon. Voegt een meerwaarde toe aan de couleur locale maar voor ons hoefde het absoluut niet.
Toch een aanrader als restaurant.


Litvyanka

Hotel

Ersi

Ligging: Ulitsa Chapaeva 69 (en niet 65 zoals in de Lonely Planet vermeld). Ga vanaf busstation/infokantoor/haventje naar links en neem eerste grote straat rechts. Tien minuten steil bergop stappen.
www.ersi.baikal.ru - Tel 112 546
Galina uit Irkutsk beldde om voor ons plaats te reserveren. Jammer genoeg had de goedlachse Nicolai (2 woorden Frans - 2 woorden Duits) alleen plaats voor één nacht.
Aparte chalet (noemen ze daar yurt : zomerchalet voor oorspronkelijke Buryatbewoners) met één slaapkamer (3 personen), bed in leefruimte en extra plooibed. Propere badkamer met douche maar geen handdoeken.
We betaalden 500 roubles (= ongeveer € 13,50) per persoon
en kregen 's morgens een zeer uitgebreid ontbijt met havermoutpap met besjes, pannenkoeken, brood, kaas, vlees, yoghurt, fruitsap... Veel te veel om op te eten (en dus een beetje om mee te nemen voor de picknick)
Op straat is er, net als overal in Litvyanka, een regenput met drinkbaar water. Ook geschikt voor een ijskoude douche.



Micha

Ligging: op grote straat naast postkantoor. Ulitsa Gorkogo 47. Bebaarde uitbater gekend onder roepnaam Micha. Nicolai zorgde voor dit logement maar er zijn er nog veel in Litvyanka, ook in de straat van Nicolai. Kamers vrij zie je (in het Russisch) bijna overal staan.
Voor kamers zonder badkamer betaal je bij Micha 500 roubles per persoon (zelfs geen douche op gang - alleen vrijstaande en dus open/blote lavabo), voor een double mét is het 1000 roubles (= ongeveer € 27) per persoon. Wij namen de double mét en lieten de kinderen bij ons douchen. Eigenlijk te vroeg beslist - er moeten betere opties zijn. Zicht op Baikalmeer en groot terras.
Zeer uitgebreid ontbijt (pannenkoeken, omelet, brood, kaas, thee, koffie, fruitsap, melk...), zelfs om 6 uur 's morgens de laatste dag omdat we vroeg moesten vertrekken.
Zeer vriendelijke eigenaars maar niets anders dan Russisch. Te duur voor Litvyanka.


Avondeten

Berg House
Ligging: op grote straat, tussen ulitsa Chapaeva en busstation

Mogelijkheid om buiten te zitten. We bestelden de plaatselijke specialiteit: vis (omul of een soort zalm) en betaalden daarvoor 143-163 roubles. Pork met vegetables was 125, een greek salad was nog minder. Héél lekker klaargemaakt, redelijke bediening maar je moet er frietjes bijvragen anders heb je niet genoeg.
Ik betaalde 1145 roubles (= ongeveer € 31) voor 5 personen, drank inbegrepen.
De tweede avond aten we ongeveer hetzelfde maar moesten we per persoon 50 roubles extra betalen voor de dj/karaokezanger die daar stond te kwelen. Het was zaterdag en dus vollen bak in het restaurant...



 


Bezienswaardigheden

St. Petersburg
Bekijk enkele filmpjes op http://www.saint-petersburg.com/panoramas/index.asp

Na een kort hazeslaapje (nachtvlucht vanuit Brussels en wat gesukkeld om het hotel te vinden) gingen we op weg voor een korte verkenning van de omgeving.

Op deze korte vrijdagnamiddag zagen we onder andere d
e Nikolsky Cathedral, de tweede grootste synagoge van Rusland en het befaamde 7 bridges punt.

We hadden nog twee volle dagen en we wilden de Hermitage eerst doen maar Tim, onze hotelmanager, raadde ons aan eerst naar Peterhof te gaan omdat het zo'n prachtig weer zou zijn. Je weet maar nooit wat de volgende dag zou brengen. En gelijk had ie.
Van de twee zomerverblijven buiten de stad kozen we voor Peterhof en niet voor Tsarskoe Selo & Pavlovsk (25 km van centrum) tot spijt van Catherine die het naar haar genaamde paleis van de Russisch Tsarin graag had gezien.

Peterhof

Waar: 29 km, 40 minuten met een marshrutka van centrum St. Petersburg
We stapten eerst tot aan Baltiski Voksal (15 min) en namen daar busje 404 (45 r pp)
Openingsuren park: 9am - 8pm (mei tot oktober)
Openingsuren Paleis 10u30-17u (425 r) niet gedaan wegens alleen Catherine geïnteresseerd
Nog verschillende kleinere musea apart te betalen
Prijs: 300 r /studenten 150 r


We liepen er ongeveer vier uur rond op ons dooie gemak. Indrukwekkend is de centrale fontein en het enorm aantal bezoekers, tienduizenden wel. We konden genieten van de favoriete zaterdagse/weekeindse bezigheid van de Russen: poseren voor een foto, in alle mogelijke standjes en plaatsen (voor een boom bvb.) in een stralend zonnetje. Banken zijn er genoeg zodat we makkelijk een plaatsje vonden om te picknicken. Van de fontein loopt een mooie weg tot aan de Baltische Zee. Er zijn nog enkele kleinere bezienswaardigheden in het park maar we hadden geen zin om daarvoor iedere keer nog aan te schuiven en extra te betalen en genoten van de gezonde buitenlucht

.


Eigenlijk is er niet zo heel veel te zien maar het werd wel een leuke ontspannende dag in het groen.We namen hetzelfde busje (404) terug naar St. Petersburg

Hermitagedag
Volgens hotelmanager Tim moesten we busje 22 nemen maar door de werken aan Nevski Prospect stopten we op 200 meter van ons doel. Kwestie dus van de weg te zoeken en te vinden. Lukte wel natuurlijk maar in de regen was het minder leuk. Het parapluutje dat we kochten voor 150 roubles was een miskoop en waaide alle kanten op....

Voor het centrum te bezoeken gingen we op zondagmorgen eerst naar Moskovski treinstation om onze treintickets te regelen. We hadden Tim van ons hotel gevraagd om in het Russisch op te schrijven wat we ongeveer wilden (4 tickets naar Moskou, zo laat mogelijk 's avonds, en 5 tickets Moskou-Irkutsk voor 24 juli op trein 340/350, liefst ook zo laat mogelijk).
Onze eerste indruk van de vrouw aan het loket was zoiets van nee toch, weeral zo'n norse Russische maar ze deed haar best. De tickets voor de nachttrein naar Moskou vormden geen probleem. We betaalden 4 x 1800 roubles, ze had wat werk om onze reispassen in te typen in haar computer en het was dan wachten op de trage printer die maar bleef printen. Madammeke deed de deur van haar loket open en toonde ons mooi waar alles op het treinticket stond (nummer trein, uur van vertrek en aankomst, wagon, nummer zitplaats...).

Voor onze tweede reeks tickets hadden we twee probleemkes. Ten eerste waren die ook cash te betalen, in tegenstelling tot wat overal gezegd wordt dat ook met een creditcard kan betaald worden. Ikke geen geld genoeg bij en wij dus naar buiten om een bank te zoeken. Op zondag natuurlijk niets open maar uiteindelijk toch een soort wisselkantoor gevonden waar ik met mijn Mastercard 80.000 roebelkes kon krijgen. Net op tijd in het station, ze sloot na ons en we hadden al vier treintickets Moskou-Irkutsk. Jippie.

Ons tweede probleem was dat Ilse haar internationaal paspoort bij zich had (om Rusland binnen te komen) en we voor haar geen ticket kregen zonder. Vanavond dan maar een mail sturennaar Kortrijk en vragen om een scan van visum en reispas door te mailen. We kunnen printen in ons hotel.


Met een busje (het was weer heel wat zoeken) reden we tot aan het grote plein waar de Hermitage ligt en konden we beginnen aanschuiven. Een klein uurtje stonden we in de regen tot we onder een triomfboogje konden staan.
Typisch voor de Russische boertigheid (manifesteert zich ook overal waar je aanschuift - supermarkten, loketten...) is dat ze zomaar met een hele groep de rij verlaten, iets gaan eten of gaan drinken en een halfuurtje later op hun dooie gemak weer in de rij komen staan, net voor je neus.
We dachten er bijna te zijn maar dan waren we nog maar aan de rand van het binnenplein. Nog eens een uur in de gelukkig stilaan afnemende regen. Het was al kwart voor drie toen we eindelijk binnen stonden en we nog maar iets meer dan 2 uur hadden om het immense museum te bezoeken.


En dan deden we nog maar één van de vijf paleizen die deel uitmaken van het immense complex. Een stom misverstand tussen Catherine en ondergetekende zorgde ervoor dat we de Fabergé-zaal misliepen.

Waar: Dvortsovaya Naberezhnaya, 34 - centrum St. Petersburg
Openingsuren: di-za 10u30-18 / zo 10u30-17 - maandag gesloten - eerste donderdag van de maand gratis
Prijs: 350 r /studenten gratis - 100 r voor fotocamera, 250 voor videocamera
Online aan te kopen via hun website - voordeel niet aanschuiven - nadeel duurder, 432 roubles

Je kan ook een tweedagenpas kopen maar in onsgeval zou dat alleen geldverspilling zijn geweest omdat de volgende dag maandag was en dus internationale museumsluitingsdag.
Website

Vlug uit het hoofd uitgerekend dat we zo'n 4 à 5 minuten hadden per zaal - er zijn 3.000.000 museumsutkken - en na een kort spoedoverleg besloten we unaniem dat we alleen iets langer zouden blijven in de zalen die ons het meest interesseerden. De prehistorie, Egyptische, Griekse en Romeinse zalen lieten we links liggen vanwege elders al gezien.
Hoogtepunten:
Veel Italiaanse kunst: twee van de 10 of 12 gekende Leonardo Da Vinci's, Rafaël, Titiaan, Michelangelo...
Nederlandse en Vlaamse kunst: veel Rubens, Van Dijck, Rembrandt.
Ook modernere kunst als Matisse, Van Gogh...
Veel te veel om op te noemen: alle tentoongestelde werken zijn echt topwerken uit de geschiedenis van de kunst. Er hangt geen enkel minderwaardig werk.

Er is een info/toerismebureau net buiten de Hermitage. Daar raadden ze, hoe is het mogelijk, het verkeerde busje aan om terug in de richting van ons hotel te rijden. Gelukkig hadden we al enkele herkenningspunten, konden zo vermiijden dat we helemaal verkeerd gingen en stapten uit aan Moskovski om daar voor de eerste keer de metro te nemen. Als je zelfs de info van een infobureau niet meer mag vertrouwen...
Zeventien roubles per persoon en een kwartiertje later stonden we in het ons vertrouwde Baltiski Voksal.

Maandag is sluitingsdag in de musea dus gingen we we maar buitenkanten bekijken. Met de ons vertrouwde marshroetka 22 naar Nevski Prospect - de Champs Elysée van St. Petersburg - waar we onmiddellijk het mooiste gebouw binnengingen... omdat het een boekhandel was. Als verzamelaar was ik in de wolken toen ze aan de hand van mijn thuis netjes voorbereide lijstje van boeken die ik wou in het Russisch er ééntje vonden: een pocket van detectiveschrijver Raymond Chandler voor slechts 44 roubles.


Leuk extraatje was dat er een wc was op het eerste verdiep (2nd floor) zodat deze boekhandel - zeer centraal gelegen in de winkelstraaat - ons ankerpunt werd voor de hele dag.


Grand Hotel Europe
zou een hoogtepunt zijn van moderne begin 20ste eeuw architectuur maar wij vonden er niets speciaals aan en wierpen maar een kleine blik binnen

Church Christ Saviour& Spilt Blood
Honderd meter weg van de Nevski Prospect maar je ziet ze, letterlijk en figuurlijk, al van ver blinken. De vele koepeltjes doen denken aan de Basilius kathedaal op het Rode Plein van Moskou.
Toegangsprijs 300 r / 170 voor studenten + 50 voor foto's en/of 100 voor videocamera
Open van 11am tot 7pm in de zomermaanden
De 7000 vierkante meter mozaïeken deden Catherine watertanden. Een van de hoogtepunten van St. Petersburg en niet te missen dus. Goedkope potjes (valse) kaviaar te koop bij venters aan de ingang.


Kazan
Het was maar tien minuten wandelen tot aan de nog steeds druk in gebruik zijnde en immens populaire Kazankerk. Terwijl we ons in het parkje recht ervoor neervleiden om onze picknick te nuttigen, zagen we enkele bebaarde orthodoxe priesters die iconen als relikwie droegen uit de kerk komen, gevolgd door duizenden mensen. Bleek dat het de feestdag was van de misschien wel populairste heilige van Rusland. Iedereen weg, wij binnen - gratis. Na het korte bezoek wilden we weer buiten gaan maar konden niet omdat net op dat moment alle gelovigen terug binnen wilden. Dus maar een kwartiertje wachten tot iedereen weer binnen was.

Admiralty
Op het einde van de Nevski Prospect zie je de vergulde spits van dit immense gebouw dat er van buitenuit niet mooi uitziet en ook niet te bezoeken valt.

St. Isaac's Cathedral
Enkele minuten wandelen van de Admiralty weg kun je de grote gouden koepel van deze kathedraal moeilijk missen.
Toegangsprijs 300 r / 170 voor studenten - + 50 voor foto's
Niet heel speciaal, wel heel groot - ontworpen voor 14.000 staande gelovigen
Apart te betalen voor het zicht op St. Petersburg (262 trapjes naar boven) vanuit de hoogte (heet hier Colonnade). Niet gedaan.

Peter & Paul Fortress
Eventjes verkeerd gelopen met mijn excuses voor de stilaan oververhit rakende voeten van de kinderen maar na 20 minuten én een lange brug, toch aan ons volgende doel geraakt.
Gratis entrée in het domein maar de Peter and Paul kathedraal is te betalen (200 r / 80 voor studenten - niets gevraagd voor foto's). Twee ticketoffices: de eerste ongeveer aan de ingang maar ook aan de kathedraal.
Hier werden enkele van de legendarische Romanov's begraven in 1998 (net 80 jaar nadat ze vermoord waren na de Russische Revolutie) nadat met 99% zekerheid werd vastgesteld dat de opgegegraven beenderen in Ekaterinenburg wel degelijk die van de laatste tsaar en zijn familie.
Er zijn nog enkele kleinere zalen/musea/onderdelen in het fort te bezoeken maar die zijn apart te betalen ofwel kun je een ticket kopen voor alles (kathedraal en de rest).
Je kan ook betalen om op de muren te lopen maar waarom zou je dat doen?
Het fort dateert uit 1703 en dat wordt beschouwd als de oprichtingsdatum van St. Petersburg. De eerste beiaard in Rusland werd gemaakt door een Mechelaar. Dat staat zo op bordje 1 van een heel parcours door de stad waarbij vijf jaar geleden het 300-jarig bestaan van de stad werd gevierd. Iedere lid van de Europese Unie heeft zo'n bordje met een persoon die in de loop van de geschiedenis van de stad zijn rol heeft gespeeld.
Website

We reden terug met busje 22 tot op 1 km van ons hotel, kenden ondertussen onze weg, aten ons Laatste Peterburgse avondmaal en namen afscheid van Tim en zijn vriendin Olga. Onze slaapplaatsen waren ondertussen ingenomen door enkele Spanjaarden die met hun gitaar een welkomstserenade speelden voor de gastvrouw. De vodka werd bovengehaald en op de typisch Russische manier dronken we een Nazdov... in één keer uit.

Tijd om te gaan.

In het busstation was verbazend genoeg het loket nog open en kregen we gelukkig onze vijfde treinticket zodat we op ons gemak waren

Moskou

We werden afgehaald aan het treinstation door onze nieuwe huisbaas, Alexander. Hij stond klaar met een naambordje en een foto van ons vijfkoppige gezin dat hij van mijn website uitgeprint had. Hij herkende ons direkt, zei hij. Tof. We reden met zijn auto naar ons appartement.
Bevrijd van de bagage deden we die woensdagnamiddag al een eerste wandeling aan de hand van de Capitool Moskou omdat we de hoogtepunten wilden sparen tot de volgende dag (én Ilse).
Met het plan in de hand wandelen we door de wijk Tverskaja en zagen enkele prachtige klassieke huizen, aten de kinderen een McFlurry of iets dergelijks in een McDonalds en stopten aan het

Gorki Huis

Waar: Malaya Nikitskaya ulitsa, 6
20 minuten wandelen van hotel.
Openingsuren: 10 tot 18 uur, gesloten op dinsdag
Prijs: gratis entree, 50 r voor fotocamera, 250 voor videocamera

Art nouveau gebouw van een Russische architect van rond 1900. Niet heel erg groot maar een schitterende Gaudi-achtige trap en zeer mooie lambrizeringen.

Hotel National

Art nouveau facade met schitterende beelden en een later toegevoegde mozaïek met communistische werkmanstaferelen, binnen een mooie trap en typische brandglazen. Mooi om eventjes een paar minuten binnen te kijken al passerend.

Bolshoi Theater
Op 200 meter van het Rode Plein. De hele voorgevel stond achter een doek voor renovatie en de befaamde beeldengroep met de paarden was ook al verstopt. Jammer

Hotel Metropol
Aan de overkant van het Boshoi, prachtig gebouw maar alleen de buitenkant ervan gezien.

Pushkin Museum
Ongeveer een half uurtje wandelen tot aan de rivier.
Entree 300/150 r studenten

Jammer genoeg waren er een vijftal zalen gesloten wegens restauratie en waren het nu niet net die we het liefst hadden gezien (de modernen dus: Matisse, Picasso, Van Gogh, Gauguin...)
De rest van het museum bestaat uit plaasteren replica's van antieke (Egyptische, Grieks en Romeinse) beelden. Flauw dus.

Moe gestapt geraakten we nauwelijks aan een restaurant en aan ons hotel. In een klein supermarktje op 200 meter van ons hotel deden we nog enkele inkopen en gingen vroeg slapen.

Alexander en ik vertrokken om kwart na vijf de volgende morgen naar de luchthaven om Ilse op te halen. Moe maar ook glunderend dat alles goed verlopen was, viel ze in papa's armen. Veertig minuten later zaten we allemaal aan het lekkere ontbijt.

Om halftien vertrokken we te voet naar het Rode Plein (40 minuten stappen en niet 20 zoals Alexander ons gezegd had).

Lenin Mausoleum
Gratis. Je moet natuurlijk je bagage (ook foto- en filmcamera's) afgeven voor je binnen mag.
Ik offerde me op om buiten bij de dagrugzakken te blijven. Catherine en de kinderen schoven drie kwartier aan en waren op 2 minuten weer buiten. Je mag niet stilstaan, niet babbelen, alleen eerbiedig eens kijken dan vlug doorgaan.

GUM
Immens groot (lang) staatswarenhuis van de communisten. Mooi van binnen met veel koepels, loopbruggen en fonteinen. Nu is het allen nog betaalbaar voor de nouveaux riches van Rusland. Alle topmerken (Armani, Vuitton, Boss...) zijn daar vertegenwoordigd. Geen spek voor onze bek dus.

Basiel
Entree 100/50 r
+ 50.
De parel van het Rode Plein natuurlijk met de gedraaide ajuintorens in verschillende kleuren. Het ziet er groter uit van buiten dan van binnen zodat we tamelijk rap weer buiten waren. Een orthodox koor maakte van de gelegenheid gebruik om een airke te kwelen (én cd's te verkopen). De commerce slaat toch overal toe, nietwaar.

Kremlin
Entree 300 / 50 r studenten. De rugzakken mogen ook niet mee binnen en per stuk betaal je 40 r < 5 kilogram, anders 50 r.
Terwijl ik een half uur stond aan te schuiven voor de tickets was de rest aan het picknicken op het gras.
We bewonderden het kanon, de enorme gebroken klok maar vooral de kerken en kathedralen (waarvan ze er weer een paar aan het restaureren waren). Schitterende mozaïeken en fresco's overal.
Let wel: in het hele Kremlin mogen geen foto's binnen genomen worden, alleen buiten.

Voor de Armory moet je nog eens extra betalen (350 / 70 r voor studenten maar telde alleen de ISIC-kaart. Een gewone Belgische studentenkaart was niet goed genoeg voor de vieze pruim aan het loket. Shame on you.

We waren moe van het vele stappen en Ilse was kapot na een nachtje zonder slaap en het restaurant dat Alexander me op de kaart getoond had, leek verder dan verwacht. Leek, zeg ik wel want het was gewoon ons tempo dat zo'n 200% gezakt was.
Na het eten hielden we Moskou voor gezien.

De volgende morgen was te kort om nog iets te doen en we lieten ons nog eens rijden door Alexander tot aan het plein met de drie treinstations.

Trein

Het onbekende avontuur voor de kinderen, Catherine en ik hadden er al wat ervaring mee.

Eerst eens kort geschetst wat je hebt.
Iedere wagon bestaat uit 9 coupés voor vier personen (2de klasse). Een coupé bestaat uit vier vaste bedden (2 onder - 2 boven). De bovenste zijn gemakkelijk te bereiken met een verschuifbaar trapje. De onderste bedden zijn eigenlijk de deksels van grote koffers waar je gemakkelijk al je bagage in kwijt kan. Per bed heb je dan nog een klein opbergbakje. Aan het venster is er ook een klein tafeltje.
De deur kan van de binnenkant op slot en kan op aanvraag ook aan de buitenkant gesloten worden, als je bijvoorbeeld eens alle vier wil afstappen.
Kort na het vertrek krijg je verse lakens, deken en hoofdkusovertrek.

In de lange gang zijn er vensters die (soms) open kunnen, opklapbare stoeltjes en stopcontacten om GSM, betterijen... op te laden. Op het einde van de gang staat een enorm grote samovar met altijd heet water. Interessant voor thee, oploskoffie, meegebrachte noedels...

Aan beide uiteinden van de wagon is er een WC die een half uur voor een grote perronstop wordt afgesloten.

De provodnika's zijn de verantwoordelijken voor de wagon. Ze lossen elkaar af en staan dag en nacht klaar voor de reizigers. Ze zijn er om vragen te beantwoorden, gangen, coupés en WC's te kuisen. Bij iedere stop gaan ze buiten staan en wachten tot iedereen weer binnen is om het sein te geven dat de machinist weer kan vertrekken. Je kan lieve, jonge en charmante meisjes hebben maar ook norse, boze en oude tantes die verboden werden te glimlachen. Wij hadden er twee van de eerste soort, gelukkig maar.

Ons betse provodnikatje was een meisje dat er nogal Chinees uitzag en we noemden ze direkt ons Chineesje. Het was een heel lief kind dat altijd lachtte en met plezier haar werk deed - een zeldzaamheid in Rusland.
In onze wagon was er o.a. een kroostrijke familie die - Lenin weet hoe het mogelijk is een beetje Duits sprak. Ons Chineeske had, als afscheidsgeschenk, enkele woorden Duits geleerd voor ons : In dreizig minuten werde ich das toilet zu machen Ze sprak dat op zo'n serieuze, uit het hoofd geleerde toon, uit dat we spontaan in applaus uitbarstten.

Wat doe je daar vier dagen lang?
Niets en veel meer kun je daarover niet vertellen. De eerste paar uren ben je bezig met jezelf te organiseren, je baggage, je persoonlijke spullen...Daarna krijg je een beetje meer zicht op je leefruimte voor de volgende vier dagen.
Elk heeft zijn eigen bed, zijn eigen kleine persoonlijke bagageruimte en daarmee moet je het stellen. Ik zag de kinderen denken: wat doen we hier dagen op zo'n kleine (2x3meter) maar ik had er het volste vertrouwen in.
Je babbelt een beetje, je staat een tijdje in de gang te kijken naar het landschap, je drinkt een kopje thee, je doet een Sudoku of een kruiswoordraadsek, je leest een beetje in je boek, je speelt een kaartspelletje of Uno of Yahtzee....
Of je gaat een sigaretje rolen in het tussenkompartiment waar je kunt verbroederen met Russen die nog nooit een zelfgrolde siaget hebben gezi.
Een verademing voor sommige mensen zou het bezoek aan het restaurant(enkele wagons verderà kunnen zijn maar ik vond het aanbod te miniem én te duur zodat we er nooit zijn geweest.

Bon, wat doe je dus vier dagen lang? Niets en dat valt heel erg mee als afwisseling van onze stresserende maatschappij. Hier besef je dat het ook anders kan, dat je met zijn vijven je kunt amuseren zonder TV, GSM, Ipod of alle andere Internettoestanden...
Misschien klink ik nu als een Bond Zonder Namer maar het familiegevoel wordt door zijn treinreis zeker en vast versterkt. Misschien en ideetje voor firma's die aan teambuilding willen doen???

Wat zie je ?
Niets en veel meer kun je daarover niet vertellen. Het traject tussen Moskou en Irkutsk zie je vooral bomen, veel bomen, miljarden bomen en dan vooral zilverberken. Ik kan geen zilverberk meer zien zonder aan Siberie te denken. Nu en dan zie je een dorpje waar je kan genieten van de plaatselijke beizgheden of van het gebrek eraan. Net voor de grote stops zie je de industriël vervuiling van de grotere steden en zie je heel wat vervallen fabrieken.

Wat eet je ?
De basisbenodigheden zijn te kopen op de perronstops: brood, melk, water, limonade, bier en vodka maar ook salami, chips, groenten en fruit maar ook lauwe bereide gerechten (kip of vis met kartouchki's en groenten)Catherine had haar voorzorgen genomen en ook een rugzak volgepakt met van alles. Normaal hebben we (vanwege haar slechte rug) slechts één heel grote rugzak mee maar nu hadden we extra geshopt voor we weg gingen. Haar rugzak zat gevuld met theezakjes en oploskoffie (én suikertjes en melkjes)
Als toespijs voor op het brood hadden we o.a. mee: smeerkaas, speculoospasta, zwanworstjes, feuilles de vigne
Enkele porties noedels om klaar te maken met water, enkele porties taboulet
Plastiek tassen (onmisbaar op de trein) maar we hadden ook twee zakmessen mee in de 'grote' bagage

Verschil met vorige treinreis


Enkele langere stops
Vertrek Moskou 13u11
Dag 1 - Om 16u41 in Vekovka (na 207 km en 3u05 trein: 36 minuten stop) / Om 21u41 in ??? (na 600 km en 8u trein: 10 min stop)
Dag 2 - Om 2u18 's nachts in ??? (na 1000 km en 14u trein: 20 min stop) / Om 15u45 in ??? (na 1600 km en 24u trein: 23 min stop) / Om 23u in Tyumen (na 2138 km en 30u trein: 20 min stop)
Dag 3 - Om 7u7 in Omsk (na 2716 km en bijna 40u trein: 43 min stop) / Om 11u27 in Barabinsk (na 3035 km en 44u trein: 25 min stop) / Om 15u26 in Novosibirsk (na 3343 km en 48 uur trein: 38 min stop) / Om 21u46 in Mariinsk (na 3713 km en 54 uur trein: 25 min stop)
Dag 4 - Om 4u03 in Krasnoyarsk (na 4098 km en 60 uur trein: 27 min stop) / nog één of twee stops in Siberië voor de
Aankomst Irkutsk om 21u44Moskou 13u11
!!! Pas op: dit is allemaal Moscow Time !!!


Als we vergelijken met onze vorige Transsib (2001) vallen twee dingen op:
De reisperiode: in 2001 deden we het traject in oktober en blijft de sneeuw in Mongolië ons het meest bij. Ook de rot rond het Baikalmeer was schitterend. Nu was het veel te warm op de trein maar dan was het bijna iets te koud om een venster open te laten.
Bontjassen en andere typische winterartikelen vonden we alleen maar op onze vorige trip. Het perrongebeuren was dan veel levendiger maar daartegenover stond da we wel telkens een dikke jas, handschoenen en een muts moesten aantrekken. Nu ging ik in T-shirt en op mijn blote voeten naar buiten.
De andere treinreizgers: op de Rossiya waren dit bijna alleen handelaars met als gevolg heel veel bagage overal in de trein en een gedrum van jewelste bij alle stops. Nu waren het meest families waardoor het er veel rustiger aan toe ging.

Als besluit nog de commentaar van onze kinderen (18,19 en 21 jaar)

"Waw, 't was de max jammer dat we er al af moeten"
" Ik plan nu al om ooit het volledige traject te doen"
"Heel leuk, heb me geen seconde verveeld en vond de contacten heel tof"

Nog een tip als afsluiter
Ga niet slapen op Moscow Time anders krijg je op het einde af te rekenen met een tijdsverschil van ettelijke uren en, vreemd genoeg, ook een soortement jetlag. Probeer te gaan slapen als het donker is geworden, of het nu op je horloge 23 uur of 18 uur is....

Irkutsk
voor meer info zie o.a.
map http://library.thinkquest.org/05aug/01907/favorite.htm
http://wikitravel.org/en/Irkutsk
http://www.irkutsk.org/fed/title_eng.html

We arriveerden in Irkutsk om 21.44 Moskow Time maar waren eventjes bijna vergeten dat het daar ondertussen al 5 uur later was. Midden in de nacht stonden we in het nog altijd drukke station. Onze eerste optie, een paar uren slapen in het stationshotel, was onmogelijk omdat alle kamers (per uur te betalen) vol zaten. De tweede mogelijkheid, een paar uur wachten in de immens grote wachtkamer, werd afgeschoten vanwege teveel zwervers en te stinkend. Ik waagde me eventjes op straat en had het behoorlijk fris (van bijna 30° C op de trein naar een buitentemperatuur van slechts 14° is een nogal grote overgang). In die omgeving is geen hotel te bespeuren, wel al veel drukke aktiviteit.
Gelukkig zijn er overal in Rusland zaken die de hele nacht openblijven. We installeerden ons aan de overkant van het station met een paar theetjes, hadden een propere WC en konden wachten tot het klaar was om een hotel te gaan zoeken.

Iets na zessen namen we Tram 1 naar het centrum en hadden wat miserie met een controleur die ons extra wilde doen betalen omdat we onze tickets niet hadden gevalideerd. Wist ik veel ! Uiteindelijk toch niet extra betaald maar ondertussen niet kunnen meevolgen op het plannetje van de Lonely Planet en iets te ver gereden. Het eerste hotel van onze keuze, Gornya, vonden we niet en na bijna 2 uur zoeken uiteindelijk toch ergens binnengeraakt.

Onze gemiste nacht probeerden we goed te maken met twee uurtjes slaap en dan was ik weeral op pad om ontbijt te gaan zoeken. Mijn madam was ook wakker, douchte maar zag de kinderen nog slapen en voelde zich ook nog moe: nog eventje terug onder de dons....
Het was al laat in de namiddag als iedereen wakker was - ik had er ondertussen nog eens een verkennende wandeling opzitten om winkels, restaurants enz. te gaan zoeken.

Iedereen was te moe om nog veel te gaan wandelen en Catherine bleek ziek (koorts, keelpijn, hoofdpijn...) zodat we alleen maar de 200 meter overbrugden tot aan het restaurant en terug. Dan was het vet ook bij mij van de soep en gingen we allemaal vroeg slapen.

De volgende morgen, dinsdag dus, was onze zieke nog niet beter, integendeel. Eerst zocht ik een Apteka om de Siberische variant van Dafalgan aan te schaffen en dan deed ik met de meisjes een shoppingbezoek aan Irkutsk (o.a. Ulitsa Lenina en Karla Marksa zijn daarvoor uiterst geschikt), verveelde me in tegenstelling tot de meisjes in enkele secondhand shops en toeristenwinkeltjes en gingen we collectief internetten (60 r/uur). Met nog enkele Dafalgans en Brufens kroop de hoogkoortsige Catherine weer in haar bed en gingen Ilse en ik op zoek naar een dokter. Een taak die er op het eerste gezicht niet makkelijk uitzag. In het Baikalerhotel (waar ze goed Engels preken) waren ze niet echt behulpzaam - we gaan toch de concurrentie niet helpen met hun problemen of zoiets - maar daar wisten ze me toch te vertellen dat gewone huisdokters niet bestaan in Irkutsk. Alles moet via een ziekenhuis. Alle mogelijke worst case scenarios spookten al door onze hoofden (ziekenhuisopname, repatriëring...) Die mevrouw van Baikaler belde toch maar zei dat er voor 7 uur 's avonds niemand zou beschikbaar zijn. Tegen dan zou Olga, onze huisbazin, er weer zijn en konden we haar laten bellen in het Russisch en vragen om ons te assisteren bij de vertaling van de diagnose/therapie.
Gisteren had ik het in de Lonely Planet aangegeven info/toeristenbureau op Karla Marksa niet gevonden maar Moreg, onze nieuwe Schotse vriendin uit Admiral Hostel, had daar een briefje zien hangen met een verwijzing naar een adres aan de andere kant van de stad. Ik had er mijn twijfels bij maar we konden het niet riskeren niet te gaan.
Het leek ons te ver om zomaar te stappen zodat Ilse en ik dan maar een taxi (150 r)
namen om te belanden in een poepsjiek hotel waar ze alleen tegen betaling niet-gasten wilden helpen. Wijle weer weg maar eerst naar een proper overdekt marktje waar we slecht water, stinkend dure radijzen en één ui kochten. Te voet terug naar de stad (we hadden goed opgelet tijdens de taxi heenreis) en na een half uurtje stonden we weer aan de Apteka waar we met gebarentaal een sterke neus- en keelspray kochten. Gestopt aan de supermarkt aan Hotel Angara voor diepvries broccoli en een grote pak pasta voor ons avondmaal. De zieke kon dan blijven rusten, wij moesten de ijlende moeder niet achterlaten en de meisjes waren een uurtje druk bezig met het fijn snijden van groenten voor de tomatensoep en het klaarmaken van ons avondeten.

De antibiotica begon te werken, de Dafalgans, Brufens en spray deden blijkbaar ook deugd en Catherine kon al redelijk goed slikken en eten om dan direkt weer haar bed in te duiken. De grootste koorts was geweken en na gezamenlijk overleg vonden we het niet meer zo dringend nodig een dokter te zoeken.

Woensdagmorgen was ik al vroeg terug met ontbijtkoeken van de supermarkt en tegen de middag, na twee verloren dagen, konden we allemaal samen stilletjes op stap gaan om enkele bezienswaardigheden in Irkutsk te gaan opzoeken.
De stad, omschreven in de Lonely Planet als het Paris of Siberia, is slechts een middelmatige provinciehoofdstad maar door de vele wandelingen (én, ik beken, het verloren lopen) begon ik me er al redelijk thuis te voelen en kon ik er de relatieve rustige charme van waarderen. Vadim, mijn Transmongolische vriend op de trein, had me Irkutsk beschreven als hoofdstad van de spuitende en verslaafde
Siberische jeugd maar nergens had ik ook maar een indruk van onveiligheid.

Op een traag tempo bezochten we op korte tijd de drie kerken of kathedralen die rond het centrale plein liggen. De
Trinity, de Christ Saviour en de Bogayavlesnk zijn stuk voor stuk de moeite waard en zijn zowel uiterlijk als innerlijk heel verschillend. We moesten nergens betalen. Omdat de afstand voor Catherine te groot zou zijn, bezochten we de grote kathedraal aan het Stadium niet en jammer genoeg ook de Decembristhuizen en de wijk met de meest authentieke wooden houses niet.

De rest van de namiddag deden we nog enkele winkels en wandelden langs enkele heel typische oude houten huizen waarvan sommige zo vervallen of scheefgezakt zijn dat ze waarschijnlijk niet al te lang meer te zien bovengronds zullen staan.

De volgende morgen was het tijd om onze laatste stopplaats van deze reis aan te doen.Van op Ulitsa Chkalova vertrekken bussen 42 en 66 maar ook marshrutka 64 naar het grote busstation (Abtovoksal). Een vriendelijke man die goed Duits sprak hielp ons wegwijs te geraken in het busstation, ging zelfs aan het loket vragen wanneer de bussen waren en hoeveel ze kostten. Hij schreef mooi alles op een briefje en wist ons nog te vertellen dat het in Litvyanka brrr... koud, zeer koud zou zijn. We konden het ons moeilijk voorstellen terwijl we daar in de brandende zon stonden maar, we zien wel.
Ook was hij niet de eerste die ons plastisch met zijn grote handen wel aangaf hoe groot de Siberische muggen wel niet waren.De bus van 9uur hadden we al gemist en het was nog meer dan twee uur wachten op de volgende (14u30-16u45-18u00). Ik betaalde 83,50 r per persoon voor de rit van ongeveer 70 km (1 1/2 uur bus).
We doodden de tijd met eten en gapen naar de rare mensen.

Om 16 uur stonden we aan het busstation/haven/infokantoor van Litvyanka waar onze Schotse vriendin uit ons vorig hotel zat te wachten op haar bus terug. In het infokantoortje kregen we een goed en duidelijk plannetje waardoor we gemakkelijk ons volgende logement konden situeren.
Nog wat inkopen gedaan in een supermarktje, gaan eten en de dag zat er weeral op.

Baikal
Voor meer info zie o.a.
http://www.waytorussia.net/Siberia/Baikal/Baikal.html


De originele inwoners van de streek waren eskimos en later mongolen met sjamanisme als belangrijkste eigenschap. Het Baikalmeer is met zijn 1637 meter het diepste ter wereld en meet, verschiet niet, 636 x70 km.
Onze bedoeling was vanuit Irkutsk (arrangement 3 dagen (2 nachten) met 3 maaltijden per dag en alle vervoer én uitstappen voor 3000 r per persoon) of Litvyanka een meerdaagse trip te regelen naar Olkhon Island en daar wat plaatselijke Buryatcultuur op te snuiven en veel natuurwandelingen te doen. Door Catherines ziekte waren we twee dagen moeten blijven in Irkutsk en hadden geen tijd meer voor die verre (8 uur bus) verplaatsing. Soit, we zien wel hoe we ons bezig houden hier aan de rand van het meer. Het werden een paar luie, niet stresserende vakantiedagen. Dat heeft een mens ook wel eens nodig.

Pas in de vooravond toegekomen deden we alleen maar inkopen, zagen een tof restaurantje en al vlug zat onze avondwandeling er op.
Op de kaart hieronder zie je 3 verticale blauwe lijnen, dit zijn de 3 straten van het stadje die de bergen inlopen. Het centrum (infobureau, haven, busstation) ligt aan het ankertje dat je in het blauwe meer ziet. Ons hotel lag steil bergop in de middelste straat.


De volgende dag namen we aan de haven/toerismebureau een busje naar

Taltsy
Voor de slechts 23 kilometer betaalden we 100 r per persoon, verschrikkelijk veel geld als je het mij vraagt. Na twintig minuten stonden we aan de ingang van de domein waar we 150 r per persoon entree betaalden (geen korting voor studenten)

Taltsy is een soort Siberisch Bokrijk, gereconstrueerde en heropgebouwde woningen van honderd jaar daarvoor. Ze tonen het leven van de Buryat, hun handel en wandel, hun begrafenisrituelen (mét totempalen...), hun schooltjes en hun geloof. Dat laatste manifesteerde zich vooral in het sjamanisme dat een prominente plaats innam. De veelkleurige lintjes in de bomen zijn geloofdsbetuigingen van het plaatselijke volk voor hun geestelijke leiders. Ook staan er huizen en stallingen van de kozakken. Sommige woningen zijn te bezichtigen, andere niet.
Het eerste deel van de tocht was door een bos waar enorm veel muggen zaten, het tweede deel door een stuk met heel veel mensen en geen muggen. Daar stond het vol toeristenkraampjes.
We vonden een paar bankjes om te picknicken maar vonden er uiteindelijk niet veel aan, aan heel dat kunstmatige park.

We hadden al de hele dag, 1 augustus dus, één zonnebrilletje mee om regelmatig eens naar de zon te kijken mar het was pas 's avonds rond half negen dat we eindelijk de zonsverduistering te zien kregen. Of toch, voor 80-90%. Het was behoorlijk spectaculair. Mijn Humoleverancier uit Kortrijk was zelfs speciaal met Urania, een astronomenvereniging, voor een vijfdaagse naar Novosibirsk afgereisd voor dit twee en een halve minuut durende natuurfenomeen. Bekijk hun beeldmateriaal op

filmpje + muziek klik hier
foto's klik hier

De volgende dag stapten we, 45 minuten ver, naar het Baikal Museum (entree 200 r /100 studenten) waar we de alleen maar in het Baikalmeer voorkomende Nerpa Zeehonden konden bewonderen in een aquarium. Koddige beestjes die er wel een beetje te dik uitzien om echt mooi genoemd te worden. Verder nog veel andere vissen gezien (o.a. de omuls die we 's avonds veel plezier en smaak verorberden) maar heel veel is er ook niet te zien. Wat magertjes dus, in tegenstelling tot de, ja zie hieronder

.


De plaatselijke sauna (banya) zag er te vuil uit voor de dames zodat de vuile eigenaar kon fluiten naar de 800 r per uur. Picknicken langs het water, zonnebaden en een frisse (ijskoude) duik van de enige die het water aandurfde - ik dus - waren ons tijdverdrijf.
De hydrofoil naar Bolski Kotie - een aangenaam goudmijnersstadje - vertrok om 15u45, vaarde 20 min zodat we een kleine twee uur ter plaatse zouden hebben om dan tegen 18u terug te keren. Jammer genoeg was het beginnen donderen en bliksemen in de richting van waar we wilden varen zodat we blij waren dat we nog geen tickets ( 360 r heen/terug) hadden gekocht.
Ondegetekende was zodanig aan het gapen naar een man op een mountainbike die een helling van 20% probeerde op te geraken dat hij de vastgemetste vuilbak niet zag en er knal tegenop botste, met een pijnlijke knie en geschaafde tenen als resultaat. Slim. Ik was waarschijnlijk niet de enige want op 500 meter afstand zagen we wel 3 vuilbakken in het meer liggen. Ook van mistevreden toeristen of gewoon vandalisme?
De kinderen gingen naar het hotel maar Catherine en ik wilden nog niet binnenzitten en wandelen tien minuten langs de de haven tot aan het overdekt marktje waar we eindelijk de overal geroemde gestoomde omul konden proeven. Op de foto zie je alleen de gedroogde vissen liggen maar de omuls zitten in een soort frigoboxen om ze warm te houden.

Voor 50 roebelkes krijg je een groot exemplaar dat enorm lekker smaakte. De verkoopster keek vreemd op toen we terugkeerden naar haar kraam om er nog eentje bij te bestellen en was blij toen we uitbundig duidelijk maakten hoe zeer het ons wel gesmaakt had. Te midden van een verschrikkelijk onweer haastten we ons naar het hotel.
Op die vijf minuten waren we zodanig nat dat mijn short tien kilo meer woog en toen ik iets wilde vragen aan Micha, stond ik in mijn boxershort. Niet echt de aangenaamste manier om een gesprek te voeren...


Het weer was archislecht die laatste Siberische/Russische avond maar we lieten het niet aan ons hart komen

Onze allerlaatste morgen in Siberië, zeg maar in heel Rusland, kregen we om 6 uur ontbijt (wat we niet opkregen namen we mee) en stonden we tegen 7 uur aan het busstation te wachten om anderhalf uur later terug in Irkustsk te arriveren.
Daar namen we met de nodige en laatste Siberische misverstanden eerst een tram en dan een bus naar de Aeropart.
Door het slechte weer hadden alle vluchten voor ons uren en uren vertraging en het zag er niet goed uit. Eten dan maar en buiten een sigaretje gaan roken tot Pieter-Jan gelukkig zag dat ze al aan het inchecken waren voor onze vlucht. Reden waarom ik het niet gezien had was dat het tv-scherm met de vluchten te klein was om de wel op tijd zijnde vluchten aan te kondigen.

Vijf uur later stonden we in Moskou, zagen stukken van de Russische ploeg vertrekken naar de Olympische spelen in Beijing en - wonder boven wonder - stond plotseling ook in oog met Patrick, mijn Humo- en sigarettenblaadjesleverancier, van naast de Kortrijkse bib. Hij was ook op weg naar huis na speciaal naar Novosibirsk gevlogen te zijn voor de zonsverduistering.

Hoe het met het tijdsverschil in België zat weet ik al niet meer maar het was de hele dag rekenen en tellen, met een serieuze jetlag in België als gevolg.


 

 

 

1