4 Peru (juli)Peru, juli 2010
Al onze Peruviaanse foto's staan op http://www.flickr.com/photos/34175173@N02/sets/72157624621724845/ klik rechts boven op de Slideshow om in één vloeiende beweging te zien wat wij gezien hebben Ditzelfde verslag staat ook op mijn website www.chrisvdb.be samen met al mijn andere reisverslagen Op reis stuur ik zo om de 4 à 5 dagen een mailtje (half A4'tje) met onze, soms leuke, soms vreemde, soms enge belevenissen naar al wie dit wil lezen. Wil je ook in die mailgroep zitten, laat het me weten op vandenbrouckechris@hotmail.com
In dit reisverslag vind je:
1. Ons reisschema (met prijzen en afstanden van de verplaatsingen)
2. Wat het ons gekost heeft
3. Peruviaanse impressies: mensen, natuur, verkeer, enz.... maar ook praktische info over geld, visum....
4. Hotels en restaurants (foto's, prijzen, beoordeling)
5. Bezienswaardigheden per stad (foto's, prijzen en beoordeling)
Reisschema
| | Van-naar | Gezien en gedaan | Duur en prijs | overnachten | | Dag 1 | 25 juli 2010 | Brussel-MadridMadrid-Lima | - | Vliegtuig
2+12 uur-€ 1107 | Lima | | Dag 2 | 26 juli 2010 | Lima-Pisco | - | Bus Soyuz 260 km
4 uur-25 soles | Pisco | | Dag 3 | 27 juli 2010 | Pisco-Nazca | VM: Islas Ballestas
NM: bus via Ica | Bus Soyuz 215 km
3u30-18 soles | Nazca | | Dag 4 | 28 juli 2010 | Nazca-Arequipa | VM:Nazca Lines NM: Chauchilla | Bus Oltursa 355 km
10 uur-90 soles | Arequipa | | Dag 5 | 29 juli 2010 | - | Stadsbezoek Arequipa | - | Arequipa | | Dag 6 | 30 juli 2010 | - | VM: Catalinaklooster
NM: Petroglyphs | - | Arequipa | | Dag 7 | 31 juli 2010 | Arequipa-Chivay | Bus door Nat. Park | Bus Reyna km ?
3u30-13 soles | Chivay | | Dag 8 | 01 augustus 2010 | Chivay-Cabanaconde | VM: La Calera baden
NM: bus | Bus Milagros km?
2u-4 soles - | Cabanaconde | | Dag 9 | 02 augustus 2010 | - | Colca Canyon | - | Cabanaconde | | Dag 10 | 03 augustus 2010 | - | Cruz del Condor | - | Cabanaconde | | Dag 11 | 04 augustus 2010 | Cabanaconde-Chivay
Chivay-Puno | Busdag | Bus Milagros km?
2 uur-4 soles
bus 4M
6 uur-US $ 35 | Puno | | Dag 12 | 05 augustus 2010 | - | Lake Titicaca | Boot
hele dag-40 soles | Puno | | Dag 13 | 06 augustus 2010 | - | VM: stadsbezoek
NM: Sillustani | -
3u-25 soles | Puno | | Dag 14 | 07 augustus 2010 | Puno-Cuzco | Busdag | Bus Libertad 388 km
10u-30 soles | Cuzco | | Dag 15 | 08 augustus 2010 | | VM: stadsbezoek
NM: bus Ollanta-Cuzco | -
bus 60 km
1 1/2u-10 soles | Ollanta | | Dag 16 | 09 augustus 2010 | Ollanta-Aguas Calientes | VM: Ruinas Ollanta
NM: trein | -
trein 30 km
2u-US $ 43 | Aguas Calientes | | Dag 17 | 10 augustus 2010 | | Machu Picchu | - | Aguas Calientes | | Dag 18 | 11 augustus 2010 | Aguas-Ollanta
Ollanta-Cuzco | | Trein 30 km-3u-US $ 31
Bus 60 km
1u30-10 soles | Cuzco | | Dag 19 | 12 augustus 2010 | - | VM: Saqsayhuawan
NM:Stadsbezoek | - | Cuzco | | Dag 20 | 13 augustus 2010 | | VM:Pisac
20h: bus naar Lima | Bus 30 km
45min-2,4 soles
bus
20uur-110 soles | nachtbus | | Dag 21 | 14 augustus 2010 | Cuzco-Lima | NM: stadswandeling | - | Lima | | Dag 22 | 15 augustus 2010 | | Stadswandeling
NM: luchthaven | - | vliegtuig | | Dag 23 | 16 augustus 2010 | Kortrijk | Thuiskomst middernacht | | Eigen bedje |
Kostenplaatje
(per persoon) - afgerond, voor 23 dagen (2 dagen heen en terug)
| vervoer | vlucht Brussel-Madrid-Lima (gekocht nov 2009) | 1107 € | | onkosten | onkosten ter plaatse | 725 € | | | totaal | ongeveer 1832 € |
25 juli - 16 augustus 2010 Algemene impressies
Verkeer en Vervoer
Afstanden, duur van de verplaatsing en prijzen staan hierboven in het schema maar soms is er nog wat bijkomende uitleg nuttig, die vind je bij de bezochte stad. O.a. waar het busstation ligt tov de stad zelf (soms moeilijk in te schatten op een plannetje).
Nog een woordje over de busmaatschappijen: er zijn op het internet ellenlange discussies over welke maatschappij het beste en het betrouwbaarste is maar ik heb me daar niks van aangetrokken. Ik vergelijk prijs en vertrekuur en boek de bus die voor mij het best uitkomt. We hebben gereden met Oltursa, 4M, Reyna, Soyuz, Libertad, Milagros en Tepsa en allemaal hebben ze hun voordelen en nadelen maar zo belangrijk vind ik dat nu niet.
O ja, in sommige busstations moet je ook al een Exit Tax betalen (voor het gebruik van de Terminal...). Niet veel hoor, 1 of 1,5 Sol afhankelijk van je bestemming...
Medicatie
Tegen de gevreesde “soroche” (hoogteziekte) hadden we van onze dokter (een alpinist met ervaring in de bergen) Diamox meegekregen. Eventueel preventief te nemen twee dagen voor je een groot hoogteverschil doet en dan ook te gebruiken bij de ziekte zelf.
Ook hadden we Panadol mee (pijnstillend en koortswerend), een soort Brufen…
Van zeeniveau reisden we naar Arequipa (2350 meter) en dan onmiddellijk naar 3630 m (Chivay) en later zelfs naar 3830 m (Puno) maar wij hebben niks gevoeld, gelukkig maar.
Nu ik dit reisverslag aan het afwerken ben (2 weken na de reis is mijn deadline) begint de hoogtestage vruchten af te werpen, boordevol energie... maar hoelang het zal duren weet ik niet hoor.
Visum
Geen visum nodig voor Peru.
Bij aankomst en vertrek in de luchthaven gewoon een stempel in je Internationaal paspoort. Formaliteiten gaan redelijk vlot.
Pas op: Departure Tax in Lima te betalen in Dolares of in soles, niet met kredietkaarten.
Internet en telefoon
Catherines GSM (simpele Nokia) werkte niet in Peru: je hebt een 3-band GSM nodig om van Peru naar België te kunnen communiceren. Wij hebben ter plaatse een Claro GSM gekocht (69 soles= € 18,77 met 20 soles belkrediet = € 5,44) en daarmee kon Catherine per dag 2 berichtjes sturen. Claro is een grote maatschappij die je overal in Peru vindt om eventueel krediet bij te kopen.
Internet hadden we soms in ons hotel (gratis) , soms in een internetcafé (tussen 1 en 3 soles per uur = € 0,20 en 0,80). Op de hele reis heb ik 3x gemaild naar het thuisfront, verder had ik er niet veel behoefte aan.
Weer en kledij
We hadden in België gehoord over de koudste winter ooit in Zuid-Amerika en er was zelfs sprake van -23° C in het Zuiden van Peru. We stopten een extra fleece in de slaapzak, kochten een lange onderbroek en waren weg.
Hoe was het daar nu in de werkelijkheid?: tussen 10u ’s morgens en 16u30 ‘s avonds was het heet (meer dan 25°C) en topjes/short weer. Pas op, het is een droge warmte waardoor je niet voelt dat je, ook door de grote hoogte, sneller verbrandt dan elders. Smeren is dus de boodschap.
In de vooravond koelde het snel af, stak de wind op en tegen 19u gingen we eten met twee truien en een jas aan. Soms bedienden de garçons ons zelfs in hun jas en muts. 's Avonds hadden we niet veel zin meer om lang te blijven napraten op de kamer, te koud. Vlug het bed is was de boodschap.
Verwarming is in Peru onbestaande, nergens iets gezien.
Algemene info over
Restaurants en eten
Zelfs nog terwijl we op weg zijn naar een hotel, naar bezienswaardigheden enz… scan ik al alle restaurants die we passeren om er eentje te vinden dat aan mijn normen beantwoordt. Het moet proper zijn, lokaal met liefst wat volk al binnen en goedkoop. Als het enigszins kan zonder andere toeristen en lokale muzikantjes ontloop ik als de builenpest.
Bijna overal heb je ook ’s nvonds de keuze tussen een Menu Turistico en een Menu van de Kaart. Bij de Turistico (tussen 10 en 15 soles) krijg je soep, een hoofdgerecht en een nagerecht. Voor hetzelfde hoofdgerecht uit de gewone Menu betaal je evenveel maar is de portie wel tweemaal zo groot. Het is dus verleidelijk om de Turistico te nemen (en deden we ook meestal) maar eigenlijk ben je beter af met één goed gerecht.
Gemiddeld over de hele reis kwam ik uit op een Cuenta van ongeveer 50 soles (= € 13,7) voor 3 personen (3x menu + 2 bier). Het ontbijt was in het begin van de reis inbegrepen in de prijs van het hotel maar later moesten we de deur uit voor een Continental (fruitsap naar keuze, 2 broodjes met confituur en koffie/thé) à 5-7 soles of een American (zelfde maar mét ei) voor 2 soles meer. Heel weinig gewone kruidenierswinkeltjes en wat opviel was het absoluut gebrek aan zuivelprodukten (weinig melk, yoghurt, kaas...). Verder heel veel vers fruit en lekkere broodjes.
Hotels
Wat zoek ik ?
Ik zoek een hotelletje van de goedkoopste prijsklasse maar mét badkamer, liefst ook een binnenkoer of terras.
Ik heb niets tegen ‘touts’ (de mensen die je met een foldertje staan op te wachten in het busstation). Soms heb ik hier al heel goede hotelletje mee gevonden en in ieder geval tonen zij je de weg (te voet of met een taxi) naar het centrum waar je vrij bent om een ander hotelletje te gaan zoeken…
Reizigers vragen me dikwijls wat we betaald hebben voor een overnachting. Ik heb het gemiddelde eens berekend van de 19 overnachtingen (in 12 hotelletjes) en kwam uit op 74 soles (= € 20) per nacht voor 3 personen. Meestal was dit voor een double én een simple (= Spaans voor single wat wel paste bij Jaak). In een paar noodgevallen sliepen we in een triple.
Opmerking: duurste in Safe in Lima met 144 soles, goedkoopste waren Chivay en Puno met 50 soles. Kanttekening: in enkele gevallen (Safe in Lima, Nasca en Arequipa) was het ontbijt inbegrepen.
De hotelletjes zijn over het algemeen zeer goed meegevallen: de badkamers waren proper tot zeer proper en het beddengoed (lakens en dekens) was ook proper zodat Catherine haar lakenzak zelfs niet uitgehaald heeft. Voldoende lakens voor de koude nachten ! |
Vervoer
Van de luchthaven werden we liever afgehaald dan zelf te moeten zoeken. Het zou al donker zijn en een eerste avond in een nieuwe stad is toch altijd een beetje zoeken. Dit is het enige hotel dat we op voorhand geboekt hebben, ondanks de berichten van hoogseizoen voor toeristen , dat alles vol zou zitten. En met de 28ste juli (Nationale Feestdag) zou alles nog moeilijker worden… Mijn sceptische ik oordeelde daar anders…en terecht over.
Hotel
Safe in Lima
Alfredo Silva 150
www.safeinlima.com – indo@safeinlima.com
Hét adres voor Belgen die in Peru arriveren.
 We lieten ons afhalen aan de luchthaven (50 soles= normale prijs voor een taxirit van 1 uur). Gemakkelijk als je vreemd bent in een stad. En in een stad die de naam heeft onveilig te zijn. Maar daar hebben wij absoluut niets van ondervonden.
Je betaalt 48 soles (€ 13) per persoon voor een bed. Wij sliepen in een zeer propere triple en kregen daar ook nog eens ontbijt bij. Eigen badkamer met handdoeken en zeep. Perfect adres voor mensen die niet al te zelfstandig kunnen reizen. Ik vond JP héél behulpzaam maar iets te schoolmeesterachtig voor mijn manier van reizen. Ik liet me, moe na 24 uur reizen, te gemakkelijk ompraten om mijn reisschema te veranderen. Achteraf bezien leek me de optie ik voor ogen had en die volgens JP niet haalbaar was, toch zeer te doen. In plaats van onmiddellijk door te reizen naar Arequipa wilde ik stoppen in Camana (om via Corire de Toro Muertos Petroglyphs te doen), ging niet volgens hem… ahum… Achteraf bezien zou ik toch mijn gedacht doen.
Voor onze tweede overnachting in Lima, bijna drie weken later, kozen we voor een ander hotel (goedkoper en centraler), zie einde verslag…
Bezienswaardigheden
in de voormiddag na onze aankomst alleen gewandeld naar het centrum (20 minuten) van de Barrancowijk en daar geld gewisseld bij Charo (enige wisselvrouw in Barranco en zéér betrouwbaar volgens JP).   In de Supermercado Metro kocht Catherine een GSM om naar het thuisfront te communiceren omdat haar Dual Band hier in Peru niet werkte. JP had al de bus naar Arequipa geregeld. Wij moesten alleen nog naar het busstation om naar Pisco te bussen. We namen een taxi naar het Soyuz busstation (12 soles-20 min)
Vervoer
en hadden daar om12u22 een bus naar Pisco (kleine 4 uur – 25 soles pp). Degelijke bus met actiefilms maar wel zonder stops (tenzij om mensen op te pikken - soort boemelbus dus) en comfortabel. We werden niet naar het centrum gebracht maar afgezet op de PanAmericana (San Clemente) waar we een taxi van 8 soles namen naar het centrum van |
Pisco
Hotel
Tambo Colorado
Avenida Bolognesi 159
tel 056/531379
 
  
We betaalden 90 soles voor een triple met eigen badkamer, handdoeken en TV
Er is een grote binnenkoer waar het gezellig zitten is. En een keuken die je mag gebruiken.
Het ontbijt is niet inbegrepen maar kan tegen de normale prijs van 6 soles (Continental). Voor 2 soles meer krijg je een American.
’s Avonds kregen we elk een gratis Pisco Sour als cadeautje: zeer leuk (Pisco is sterke drank gedistilleerd uit druiven. Bevat ook nog geklopt eiwit, rietsuikerstroop, gebroken ijsblokjes en veel limoen- of citroensap)
Roken niet toegelaten in de kamer en dan ging ik ’s nachts in mijn boxershort maar buiten zitten, geen probleem.
Grote aanrader qua hotel, vooral door de vriendelijke mensen – misschien iets te duur.
Een 4 op 5
Bezienswaardigheden
Islas Ballestas
na het eten gisteravond was ik gaan onderhandelen bij de verschillende touroperators op de markt van Pisco. Ik had de prijs voor 3 personen kunnen terugbrengen van 120 naar 100 soles (van € 33 naar € 27). Niet zo’n groot verschil maar het deed wel deugd voor mijn zelfvertrouwen dat ik hier iets kon bedisselen.
De bus kwam ons tegen 7 uur ’s morgens ophalen aan het hotel en bracht ons naar de haven El Chaco waar we nog zo’n kwartiertje moesten wachten tot ze genoeg volk gevonden hadden om de boot te vullen. Ondertussen genoten we van de tientallen pelikanen die op het strand wandelden of naar vis doken in het waker. Natuurlijk met een ventje erbij die er geld wilde uit slaan. Leuk tijdverdrijf.
 
Met het verplichte reddingsvest (een muts, 2 fleeces en een jasje tegen de koude) vaarden we eerst langs een van de Nazcalijnen (de Candelabra)
 
om dan aan te komen aan de verschillende eilandjes waar tienduizenden vogels zitten (soort meeuwen, cormoranten en gieren) maar ook verschillende logge zeeleeuwen.
Het is één van de weinige plaatsen ter wereld waar nog Humboldtpingüins (http://nl.wikipedia.org/wiki/Humboldtpingu%C3%AFn) te zien zijn. En wij hebben ze gezien, nè.
 
Het was verdorie koud op de boot (zelfs met muts en reddingsvest…) en na die schitterende boottocht waren we blij voet aan wal te mogen zetten.
Meer info via een Touroperator (45 US$= 35 soles per persoon) https://www.peruadventurestours.com/en/ica/ballestas_islands.html
Restaurant
Afro
Calle San Martin (verkeersvrije straat aan Plaza de Armas)
Ze hadden alleen maar vis meer. We vroegen en kregen elk een grote vis met frietjes en salade en betaalden 25 soles per persoon. Ik betaalde 92 soles voor 3 menu’s en twee bieren. Er was veel te luide muziek en het te dure eten zorgt ervoor dat ik dit restaurant niet kan aanraden. Een magere 2 op 5 maar.
Vervoer
We namen ’s middags uit het hotel weer een taxi naar de busstop in San Clemente en wachtten daar op de eerste Soyuzbus die stopte. De rit naar Nazca was er een in twee episodes: eerst een uur naar Ica en dan nog 2u15 naar Nazca.
Aangekomen in het busstation van Nazca werden we aangesproken door Maria, een Peruviaanse die een jaar in België had gewoond en ons op sleeptouw nam naar ‘haar’ hotel in plaats van naar Hotel Brabant dat ik had uitgekozen (33 soles voor een goede double, via verslagen op internet). |
 Nazca filmke http://whc.unesco.org/en/list/700/video
Hotel
Guang Zhou
Calle Fermin del Castillo 494
www.hotelguangzhouperu.com 056/524450 reservas@hotelguangzhouperu.com
Staat niet in de Lonely Planet
    We konden afdingen (omdat we zeiden dat we anders naar Brabant zouden gaan) voor een double (van 40 naar 30 soles) en voor een single (van 30 naar 25 soles). Dus, 55 soles voor 3 personen.
Het is een relatief groot, nieuw hotel met gratis internet (werkte wel niet als wij er waren) en een klein zwembad. Boven een gezellig dakterras met een minikeukentje, juist genoeg om koffie of thee te maken.
TV in de kamer maar geen handdoeken gezien.
Ontbijt inbegrepen tussen 8 en 11uur (te laat voor ons)
Minpunt: onze kamer lag in een lange gang en had geen buitenvenster.
Tevreden maar ook niet meer: een 3 op 5
Bezienswaardigheden
 Nazca is de stad waar je naartoe gaat vanwege de fameuze Nazca-lines die pas 50 jaar geleden ontdekt werden door de Duitse Maria Reiche (heeft een museum ver buiten de stad –niet bezocht - en ook een standbeeld) Niemand heeft ook maar een vermoeden van de bedoeling of herkomst van de vreemde en nauwkeurige tekeningen in de woestijn rond Paracas.
Voor kwakzalverinfo, lees eens een boek van Erich Von Däniken…  Je kunt natuurlijk de Nazcalines doen met een touroperator maar naar ik gelezen had betaal je dan 2x zoveel. Veel beter en spannender en goedkoper (zo zal blijken) is het zelf te organiseren. Tegen 7 uur waren we al weg uit het hotel, met een taxi (4 soles) naar de luchthaven. Daar vergeleken we het tiental maatschappijen dat vluchten doet en kwamen tot de conclusie dat de prijzen overal gelijkaardig waren: 65 US $ per persoon. We lieten ons op de wachtlijst zetten bij een van die maatschappijen en hoorden pas dan dat het te mistig was om te vliegen en dat we geduld moesten hebben. Regelmatig eens gaan vragen en het uur van 1 ste vertrek schoof op van 10 naar 11, zelfs tot 13 uur. We zaten buiten in het zonnetje wat te lezen toen we iets na elven toch binnengeroepen werden door de piloot. Korte bagagecontrole (mes en aansteker moeten achterlaten), de verplichte Airport Tax (20 soles per persoon) betaald voor een luchthaven die niet groter is dan mijn living, bij wijze van spreken. In Peru slaan ze toch uit alles munt (dolares ja) 
en hop, naar het vliegtuigje waar slechts 6 mensen in konden (naast piloot en co-piloot). Twee rijen van 3 plaatsen dus, 3 links en 3 rechts.
Catherine had het op voorhand niet echt zien zitten maar had de dag ervoor mentaal de click gemaakt: we doen het. Jaak en ik ook blij dat ze het zag zitten.
Bij het inchecken moet je je gewicht opgeven zodat Jaak (den diksten) en ik (de zwaarste van de rest) vooraan moesten zitten en de vier vrouwen achteraan. Mijn madam kreeg efkes de zenuwen toen bleek dat ze mijn handje niet zou kunnen vasthouden. Maar ze zag er goed uit.
Je krijgt ook een koptelefoon tegen het lawaai.
De piloot vliegt beurtelings naast de bekende figuren voor de passagiers rechts, dan maakt hij een bocht voor de drie andere (passagiers links) zodat iedereen even goed en evenveel ziet. De copiloot zegt ondertussen waar we moeten kijken.  We zagen alle figuren heel duidelijk maar jammer genoeg is er op onze foto’s niet veel van te zien (tegen licht en door een raam…) Soit, het was een schitterende ervaring.
Niemand van ons had last van misselijkheid, perfecte vlucht. Het uitstappen gebeurt langs achter: eerst de vrouwen, dan de mannen.
Ondertussen had niemand eraan gedacht ons te doen betalen en dat moesten ze ons natuurlijk geen tweemaal zeggen. Catherine mocht van mij nog vlug een Nazcasouvenirtje kopen voor de kinderen en we namen de eerste de beste taxi, weg van de luchthaven.
Zo, driemaal 65 dollars gespaard. En vanavond reden voor een feestje… maar dat doen we op onze gezapige manier iedere avond na een geslaagde dag. Het is al jaren een gewoonte om met ons aperitiefbiertje (620 ml) te tikken met de woorden “Het was weeral een mooie dag, hé”, voor we ons op de chips en de Yahtzee smijten. We waren vroeg terug in stad en ik besloot dat we nog iets konden doen.
Chaucilla
ligt maar 28 kilometer van Nazca waarvan de laatste zeven door de woestijn en het zand.
We deden een beetje navraag en konden een taxichauffeur vinden die ons voor 60 soles ernaar toe wilde brengen, daar een uurtje wilde wachten en ons terug zou brengen. Het werd uiteindelijk nog iets korter: ½ uur rijden, ½ uur bezoek en ½ uur terug.
Van de honderden Pre-Incagraven zijn er twaalf blootgelegd (onder een afdak natuurlijk) waarin je de door de droogte goed bewaarde mummies ziet zitten in foetusposities. Opvallend zijn ook nog de kleren die ze aanhebben en het ceramiek dat meeging in hun graf. Indrukwekkend zicht, niet te missen.
  
meer info op http://en.wikipedia.org/wiki/Chauchilla_Cemetery Restaurant
Los Chandas
Av Bolognesi
Zeer gezellig restaurant waar we alleen zaten met heel lekker eten. We bestelden 2x asadores, 1 maal tchau tchau en 2x bier en het kostte ons samen 50 soles.
Zeer aan te raden   Een 5 op 5, zeker weten
Vervoer We hadden nog ruimschoots de tijd om naar het busstation te gaan voor onze nachtbus naar Arequipa die om 21u30 vertrok. Comfortabele bus met camazetels. Jaak met zijn slaappilletje en wij zonder, hadden een relatief goede nacht en kwamen tamelijk fris aan in
|
Arequipa Waar we om 7u15 in het busstation stonden en een taxi (5 soles) namen naar het hotelletje van onze keuze. (Hospedaje Cacique). De zeer vriendelijke eigenaar kon ons niet anders dan melden dat hij volzet was en deed teken dat we niet mochten meegaan met de taxichauffeur die ons naar de Plaza wilde brengen. Volgens de man van Cacique zou het daar niet al te veilig zijn door teveel bandieten en bordelen. Ik geloofde hem, hij had er immers niets bij te winnen of verliezen…
In dezelfde buurt (doe een blokje of 2 en je vind er minstens 10 o.a. Le Foyer uit de Lonely Planet) liepen we nog een tiental hotelletjes af om een vergelijkende studie te doen qua prijs/kwaliteitsverhouding. We arriveerden in
Hotel
Samana Wasi
Calle Puente Grau 105
Staat niet in de Lonely Planet
   10 minuten wandelen van de Plaza de Armas. We kregen een double met 4 (ja vier) bedden voor 25 soles per persoon en Jaak had voor dezelfde prijs een single maar met gemeenschappelijke badkamer. Catherine vond het een schitterende kamer, vooral omdat het leek op een kapel (haar ultrachristelijke achtergrond in acht genomen…). Ik voel me iets minder paterachtig en vond de kamer nogal koud. Maar zeer proper met handdoeken en een douche met echt warm water en het ontbijt is inbegrepen.
Mooi binnenkoertje en gezellig dakterras om te ontbijten of ’s avonds een pint te drinken.
Gratis gebruik van Internet.
Zeer vriendelijke dames die zelfs thee brouwden voor mijn (rokers) hoestje… Lief.
Absolute aanrader, een 5 op 5
Bezienswaardigheden
Stadsbezoek
Om 10 uur startten we al op het gemak onze stadswandeling van Arequipa op de Plaza de Armas  (let op de assorti rode T-shirts) en bezochten we achtereenvolgens de
Catedral
gratis te bezoeken met imposante marmeren zuilen en een Belgisch orgel.
 Mooi en een eerste moment voor Catherine om een kaarsje aan te steken voor familie en liefhebbenden. Ben ik daar bij op reis? Moeilijk in te schatten.
De moeite waard om te bezoeken, dat is zeker.
Iglesia de la Compania
waar een mis bezig was en we dus niet te lang bleven. Ook gratis. Zeer mooie barokke façade maar de binnenkant is minder mooi. Tijd om een bakker te zoeken (in de straat van de vorige kerk) en de broodjes op het gemak op te eten op de Plaza. Er stond veel te volk aan te schuiven bij het Klooster, dat houden we dan maar voor morgen. Vandaag nog naar
Museo de la Universidad Catolica de Santa Maria (ofwel Museo Santuarios Andinos)
15 soles per persoon te betalen
Gids is er verplicht bij te nemen. Eerst een filmpje van 20 minuten: de ontdekking van ‘Juanita’, het Inca-meisje dat geofferd werd aan de Goden op de berg Ampato (meer dan 6000 meter).  Dan met de gids 40 minuten door het museum om te eindigen bij de nog altijd in ijs ingevroren 500-jaar oude mummie die nog in perfecte staat is. Boeiende uitleg, boeiend museum.
meer info http://en.wikipedia.org/wiki/Mummy_Juanita Onze tweede dag in Arequipa gingen we na het lekkere ontbijt (om half negen in mijn bloot bovenlijf in het zonnetje op ons dakterras) vroeg op weg om de meute voor te zijn in het klooster waar we gisteren al ellenlange rijen hadden zien aanschuiven.
Monasterio de Santa Catalina
30 soles entree per persoon (veel geld maar het is het waard). Een 5 op 5 als bezienswaardigheid, zeker en vast, niet te missen.
Open vanaf 8 uur (volgens Lonely Planet 9 uur). Je kunt gidsen huren in alle talen.
Prachtig klooster, bijna een stad op zijn eigen met straten, veel huisjes, eetzalen.. Goed bewegwijzerd zodat je zonder problemen alles ziet.
 
Overal zeer goede uitleg op bordjes in het Spaans en het Engels.
We waren er anderhalf uur zoet.
Meer info op http://www.santacatalina.org.pe/index_i_01.htm# We gingen terug naar ons hotel waar we onze broodjes opaten met een theetje erbij. Weeral lekker in het zonnetje.
Ik zocht nog een namiddagactiviteit maar de Salinas bleken te ver zijn om in een namiddag te doen. Op een plannetje dat ik gekregen had in het busstation vond ik de Petroglyfen van Yarabamba en Queguena (staat niet in Lonely Planet). Volgens ons hotel is het een halfuurtje rijden en zouden we zo’n 30 soles betalen voor de taxi. Inderdaad, we belandden na een half uurtje in Yarabamba waar we niets zagen, dan maar door naar Quequena waar ik tekst en uitleg vroeg aan twee toeristen die ik op een binnenkoer zag zitten. Zij wisten ons te vertellen dat de sites redelijk ontgoochelend waren en dat het van daar nog 2 kilometer stappen was. De taxichauffeur had ons zien aarzelen en nam ons terug mee tot aan het eerste bordje Petroglyphs. Veel is er inderdaad niet te zien maar aan de tweede halte konden we naar hartstocht klauteren over de rotsen, door de velden lopen op speurtocht naar rotstekeningen. Nu en dan zagen we er eentje maar al bij al is het toch bijna de moeite niet. Maar het was een uitstapje dat we zelf organiseerden en niet met een bureau, dus voor mij was het al geslaagd dat we het gevonden hadden en dat we iets hadden gezien. In een toeristisch land als Peru ben ik al tevreden met een prul van niets als ik het maar zelf kan doen, maar zo zit ik in mekaar.
 
Onze taxichauffeur bracht ons terug naar Arequipa en vroeg plotseling 110 soles. We waren inderdaad een uurtje langer weggebleven dan verwacht. Ik was boos op mezelf omdat we niet een strikte afspraak gemaakt hadden op voorhand, betaalde hem 100 en zei dat hij mocht ophoepelen. Einde van de dag, een klein beetje in mineur.
Restaurant
Déja Vu
Calle San Francisco (hoek dicht bij Puente Grau)
De eigenaar had ons weten te lokken in de vooravond met zijn menu van 15 Soles waar gerechten op stonden die we wel eens wilden proberen. Twee uur later was de menu (Plato del Dia was Plato del kweet niet wat geworden) plotseling gestegen in prijs naar 20 soles per persoon (wel een glas wijn inbegrepen nu) en was het aanbod heel wat minder. Het voorgerecht (soep of slaatje) en het hoofdgerecht (chuleta de res/chuleta de pollo) smaakten en het pannenkoekje als dessert was ook lekker.
Donkere, discotheekachtige omgeving met alle kleuren van licht. Niet aangenaam zitten maar weinig alternatieven in de buurt. De volgende dag gingen we er weer eten maar nu smaakte de alpaca als een schoenzool. Kon veel beter voor die prijs.
Punten: volgens mij 3 op 5, volgens Jaak en Catherine zeker een 4.
Vervoer
In de voormiddag waren we al met de taxi we naar de busterminal gereden waar we tot onze verbazing hoorden dat er die dag geen bussen meer waren naar Cabanaconde. Ik haastte me (stoef maar met jezelf Chris- ad rem oplossingen vinden is een uitdaging voor mij) en kon nog net de 3 laatste tickets naar Chivay boeken, voor de neus van andere toeristen. Anders zaten we daar een dag vast in een stad waarvan we, naar mijn mening, alles – of toch het interessantste - al hadden gezien.
Na een mooie busreis van 3u30 tussen de bergen en waarbij we door het Vicunareservaat reden (fotoshoots onderweg leuk) , stonden we tegen 17 uur in Chivay. |
Chivay
Het busstation ligt op 10 minuten wandelen van de Plaza de Armas. Onderweg stopten we in het eerste hospedaje dat we tegenkwamen en bleven er. Catherine had ondertussen een serieuze appelflauwte gekregen (toch geen hoogteziekte ? – ze begon zelfs al te ijlen en zei dat ze me graag zag – wat hebben we nu?) en besloot een paar uurtjes te slapen.
Boleto Turistico Colca Canyon en Cuzco = 130 soles
Al direct bij aankomst in het busstation van Chivay werden we aangesproken door een Official die ons een ticket verkocht. Je moet het hebben voor de hele regio (er is o.a. controle op de Cruz del Condor).
Hotel
La Estrella de David
Siglo XX 209
We kregen een double voor 30 soles en Jaak zijn kamer voor 20 soles.
Ruime kamers met TV en eigen badkamer met handdoeken. Water is lauw, niet warm.
Ontbijt niet inbegrepen. Geen koer of terras.
Eenvoudige aanrader, goed gelegen. Een 4 op 5.
Bezienswaardigheden
De Plaza de Armas is aangenaam maar de sfeer wordt verpest door enkele dames die met vicunas en lama’s lopen te schooien tot je (een betalende) foto wil nemen.  In de zijstraat is er een leuke overdekte lokale markt en het enige terrasje dat we in heel Peru hebben gezien. Natuurlijk moesten we daar een thee drinken.
La Calera
Na het ontbijt in een restaurantje op de Plaza  stapten we te voet naar de warwaterbaden. Het was ongeveer 50 minuten lichtjes bergop maar op een mooie weg.
10 soles per persoon te betalen aan de ingang.
Er zijn een 6-tal zwembaden (waarvan er 2 in onderhoud waren). Voor de rest kon je kiezen tussen baden binnen en baden buiten.
Wij kozen voor een buitenbad en deponeerden onze kleren in een locker – die niet kon gesloten worden. Het water was 38-39° C en met zicht op de bergen meer dan 4000 meter) was het zalig zwemmen, drijven en relaxen in het zonnetje.
Let wel op, op die hoogte voel je niet dat je aan het verbranden bent maar na 15 minuten was Jaak zo rood als een Tomate Crevette. We bleven er anderhalf uur, kochten een zakje shampoo voor 1 sol en namen daar een warme douche ipv in het hotel waar het water niet echt warmde…  Om 11u30 namen we een taxi terug – niet uit luiheid maar tweemaal dezelfde weg doen is er wat teveel aan.
Een uurtje later gingen we naar het busstation
Restaurant
Naam niet opgeschreven
Naast ons hotel, op een hoek.  
Lokaal restaurantje waar heel veel volk zit. Voor het eerst gingen we ’s avonds eten met twee fleeces aan en een jas. Zelfs het personeel van het resto hield zijn muts op. Jaak en ik (Catherine was aan de beterhand maar durfde nog niet eten en was in bed gebleven) bestelden de Menu Turistico en aten soep, kip en een trucha a la plancha (forel) waarna we nog een ijsje kregen. Eigenlijk hadden we het ijsje al gekregen voor we aan ons hoofdgerecht begonnen maar omdat het daar zo koud was, smolt het ijs niet.
We kregen nog een watertje voor onze 14 soles per persoon. Degelijk zonder meer. Een 3 à 4 op 5.
Vervoer
Toen we gisteren toekwamen in de busterminal zeiden ze dat we niet konden reserveren voor Cabanaconde. We moesten gewoon naar de terminal komen.
Om half een stonden we er en hoopten vlug weg te zijn. Oeps, de eerste bus was maar om 16 uur.
Wij ons dus nog een paar uurtjes gaan bezighouden in het kleine stadje en o.a. een arena voor stierengevechten gezien en nog een theetje gedronken op ‘ons terras’.
In plaats van 17 uur was het nog een uur later toen we eindelijk weg konden. In het busstation werden we aangesproken door een Antwerps meisje dat het Hostel runde in Cabanaconde waarnaar ik een mail gestuurd had (maar nooit antwoord had gekregen).
Ondertussen vertelde ze dat busmaatschappij Andalucia voorlopig geschorst was omdat er 3 dodelijke accidenten met hun bussen waren geweest op een week tijd. Moest juist zo iets vertellen om Catherine op haar gemak te stellen.Om 20 uur, na twee uur rechtstaan in de gang van de bus, eindelijk gearriveerd in Cabanaconde.O ja, het zou een van de spectaculairste ritten in Peru zijn. Gelukkig voor Catherine was het donker maar we moeten nog de weg terug… | Cabanaconde
De bus stopte aan de Plaza en we volgden onze Antwerpse naar haar hotelletje.
Hotel
Pachamama
San Pedro 209 www.pachamamahome.com
Er was geen plaats meer in het hoofdgebouw en we werden naar een ander gebouw geloodst waar het er niet al te gezellig uitzag. Inderdaad, de kamer met drie bedden was zo Spartaans als maar kon zijn, de badkamer was een verdieping lager en er was zelfs geen venster in de kamer. We vallen niet moeilijk maar dit was er toch over. Let wel, voor jonge mensen is dit hotelletje misschien wel ideaal want er lopen heel veel backpackers rond en er is een café met toffe maar luide muziek en een restaurant dat er goed uitzag. Maar wij zijn iets meer gesteld op onze rust….
Jaak en ik lieten Catherine achter en gingen op zoek naar iets beters. Dat vonden we in
Hostal Valle del Fuego
Zijstraat van de Plaza (er hangt een wegwijzer aan een bord)
Zeer basic kamers maar wel ruim en zeer warm water. We kregen handdoeken maar… er zijn geen stopcontacten. Die hebben we wel nodig om ’s morgens en eventueel tijdens de dag een theetje te brouwen met ons spiraal van thuis – maar ook voor mijn IPOD+boxkes die de koude avonden aangenamer maakt. Opladen van camera en GSM was dus ook niet evident. Onderhoudsman Roberto liet ons echter altijd in zijn kamer om daar een beetje Electricidad af te tappen. Brave mens.
Ander pluspunt: er is een leuk binnenkoertje met stoelen en tafels en er hangen wasdraden.
Al bij al toch tevreden voor de drie nachten die we er bleven.
We betaalden 20 soles per persoon. Waardering: een 4 op 5
  
Bezienswaardigheden
Onnozel stadje dat slechts geschikt is als uitvalsbasis voor de schitterende uitstappen die ons stonden te wachten
De Colca Canyon
Wij hadden op voorhand al geopteerd om niet de driedaagse Colca Trail te doen maar ons alleen te wagen aan de afdaling en beklimming in één dag.
Probleem: Jaak heeft zijn knieën kapotgevolleybald, Catherine heeft hoogtevrees en ik heb altijd mijn puffertjes bij voor een verminderde longcapaciteit. Jaak kan niet goed dalen, Chris kan niet klimmen en Catherine kan wel fysisch alles aan maar het blokkeert soms in het kopke. We beslisten dat we zouden zien waar we geraakten….
Normaal is het 2 uur dalen to Sangalle waar een oase is om te zwemmen en dan 4 uur terug klimmen. Ik denk dat we ongeveer halverwege beslisten dat we het mooiste al gezien hadden. Catherine stopte en las een boekje terwijl Jaak en ik nog een kwartiertje verder daalden. Het uitzicht op de rivier en de canyon werd er niet meer mooier op en we gingen dan maar weer onze leesster opzoeken.
We hadden er wel enorm van genoten, het is een heel aparte en spectaculaire belevenis, de rivier zien 1200 meter beneden je….
Onze broodjes aten we op in dit schitterende decor in plaats van troosteloos op onze kamer te gaan zitten. Ontspannend en heerlijk. In de namiddag improviseerden we nog een bergwandeling om en rond het dorp (aan de Mirador is niks te zien) die zeer is meegevallen.
Zeer mooie dag geweest.
Cruz del Condor
’s morgens om 6u30 weg, zonder te kunnen gaan ontbijten, om de bus op de Plaza te nemen: 2 soles per persoon.
Om 7u30 stonden we boven te wachten tot de vogels zouden opduiken. Stillekesaan zagen we er in de diepte één, dan twee en dan nog een paar. Maar pas tegen 8u30 begonnen ze op de thermiek omhoog te krinkelen. Het hoogtepunt was toen er een van die reusachtige dieren (spanwijdte vleugels ongeveer 3 meter) zo’n vijf meter boven de hoofden van de ondertussen honderden mensen vloog. Het bleef nog een fenomenaal spektakel tot 9u30, dan was het plotseling gedaan.
Nog eventjes rondgewandeld op het uiterst toeristisch marktje (stinkduur)   
en dan de bus (Milagros) genomen tot aan Media Lune. Vandaar zou het volgens de man van ons hotel een mooie wandeling zijn tot in Cabanaconde.
Inderdaad, heel rustig maar wel langs de openbare weg en met mooie vergezichten. Op een klein uurtje stonden we beneden.We aten wat donuts (1 sol per stuk, fruit - 3,5 soles per kilo: alles dooreen -avocado, appel, appelsien…) en spoelden het door met Inca-cola. In de namiddag gingen we eerst een beetje geld wisselen in Pachamama, lieten we die man telefoneren naar 4M in Chivay om de bus te reserveren en deden nog een heel ontspannende bergwandeling van een tweetal uur.
Zeer mooie dag geweest.
Restaurant
De eerste avond in Cabanaconde aten we in het resto van hotel Valle del Fuego. Voor het eerst en laatst op onze reis zagen we verwarming: enkele straalkacheltjes verdreven de grootste koude. De menu Turistico was niet spectaculair maar degelijk maar toch gingen we de volgende dag elders. Ook ietske te duur naar mijn smaak. Een 3 op 5.
Brisas de Colca
Plaza de Armas.
Lokaal en zeer proper waar we voor 50 soles 2 bieren dronken en Catherine een heel lekkere Alpaca in honingsaus at, ik waagde me aan een kipbrochette en Jaak nam Pollo a la plancha. Heel lekker en verzorgd.
Een aanrader. 
De volgende avond namen we elk een ander gerecht en voor ongeveer dezelfde prijs was het weer héél lekker. Telkens een 5 op 5.
Vervoer
A ja, de volgende dag was het al zover. Inderdaad spectaculaire rit van 2 uur, soms op een half metertje van een ravijn van 1200 meter. Zelfs ik moest soms eens wegkijken.In Chivay dronken we een theetje en stonden we om 13u30 klaar aan de Plaza om op de 4M bus te stappen… |
Puno
Vervoer
meer info op www.4m-express.com De bus van Chivay naar Puno is duur: 35 US $ per persoon maar het is de enige die dit traject doet. Alle anderen gaan via Arequipa wat inhoudt dat je ipv 6 uur meer dan 11 onderweg bent en er nog een extra nachtje in Arequipa moet bijnemen.
Op de bus was er een gids mee die ons liet afstappen (en foto’s nemen) aan een Mirador en een paar uur later aan een drinkplaats van flamingo’s. Onverwacht op een hoogte van meer dan 4400 meter...
We kregen ook nog een watertje op de bus en stonden om 19u30 in de busterminal van Puno die eigenlijk maar 1 kilometer van het centrum ligt maar in het donker lieten we ons toch met een taxi brengen (4 soles) onder begeleiding van iemand die ons het volgende hotelletje aanraadde….
Hotel
Kollas Inn
Jr. Arequipa 386 (tel 051-368027)
0 soles voor 3 personen (1 double met 4 bedden en een single met 2 bedden)
Ruime kamer met eigen badkamer en handdoeken. TV op de kamer. Jammer genoeg was er geen binnenkoer of terras. Degelijk hotelletje maar ook niet meer. Op 200 meter van de Plaza de Armas in een buurt met veel restaurants. Een 3 op 5.
Beienswaardigheden
Lake Titicaca
We gingen met een taxi naar de Puerto (maar eigenlijk was het maar 20 minuten wandelen, zagen we achteraf)
Er zijn heel veel mogelijkheden om een of meerdere eilanden te bezoeken en wij wilden alleen maar Los Uros bezoeken. Een mannetje van een boot kon ons toch overtuigen om en Los Uros en Taquille te doen. Twee redenen: zijn prijs stond ons aan (40 soles per persoon, entrees inbegrepen) en het was de laatste dag van een plaatselijk feest op Taquille dat we eigenlijk op het gemak de volgende dag wilden doen.
Verloop van de dag
* 9u30-12u30 op de boot
* aanleggen op Taquille waar we een hoop miserie hadden omdat ik de 5 soles entree voor het eiland per persoon niet wilde betalen en de man van de boot ook niet. “Todo includo” bleef ik maar herhalen. Uiteindelijk mochten we toch binnen – ik betaalde dus NIET. Na een steile klim arriveerden we op het middenplein waar inderdaad een traditioneel volksfeest aan de gang was. Alle mannen en alle vrouwen van het dorp (jong en oud) slenterden in een kring rond de Plaza terwijl een paar muzikanten het (trage) ritme aangaven. Na enkele rondjes gingen er een paar uit de kring om post te vatten bij de tientallen bakken bier (vol en leeg) die ze met grote regelmaat aanvielen – en het drinken deden ze rapper dan ze dansten. Mannen en vrouwen zopen daar al vijf dagen. Geen wonder dat er van dansen niet veel meer in huis kwam.
Maar bon, het was een kleurrijk spektakel.
 
We werden uitgenodigd om het middagmaal te gebruiken in een plaatselijk restaurantje (15 soles per persoon) maar ik had al broodjes gekocht. Catherine at alleen een Supa de Quinoa die haar heel erg smaakte. 
Vijfhonderd trapjes naar beneden en we waren weer aan de boot
* 15u00-17u boot " 
* 17u-17u30 aangemeerd op een van de drijvende Los Uros eilandjes    waar het verbazend zeeziekachtig lopen is op die paar meters riet. Jaak kocht daar nog een tafelnap en weg waren we naar de
* Puerto van Puno waar we om 18u15 arriveerden na het grootste gedeelte van de dag op de boot te hebben gezeten. Een voor mij ietwat teleurstellende ervaring.
Puno stad
De volgende morgen gingen we eerst geld in wisselen in Lima (de verkeersvrije straat met alle banken, ATM’s en wisselkantoren), dan gingen we te voet naar het busstation om onze bus voor de volgende dag naar Cuzco te reserveren. Het lukte met maatschappij Libertad (30 soles)
Op de Plaza de Armas 
genoten we van het zonnetje en van de buitenkant van de Catedral (de binnenkant is heel wat minder). We kochten wat souvenirs van een oud vrouwtje 
en gingen naar de overdekte Mercado wat fruit en broodjes kopen. Na gereserveerd te hebben voor onze uitstap van deze namiddag aten we onze broodjes op op de Plaza. Niet veel te zien in Puno, tegenvaller.
Sillustani
Om 14u30 afgehaald op de Plaza de Puno en na 10 minuten rijden gestopt aan een Mirador met een mooi zicht op het Titicacameer.  Om 15u35 arriveerden we in Sillustani waar we eerste 30 minuten verplicht met een gids moesten rondlopen (interessant maar langdradig) en dan nog een half uurtje vrije bezoektijd hadden. Net die vrije tijd is veel te kort omdat je maar een fragment van het uitgestrekte domein kunt doen. Jammer.
  Ik had 25 soles per persoon betaald voor onze namiddaguitstap. Je kan het waarschijnlijk zelf niet goedkoper doen met een taxi.
Restaurant
Buen Sabor
Avenida Libertad
Lokaal restaurantje met héél trage bediening. We vroegen 3x de Menu Turistico maar de tomatensoep was op en de champignonsoep in de plaats kwam uit een pakje, niet vers dus. Verder waren de bifsteck, de lomo en de trucha lekker. Met 3x bier kwamen we uit op een cuenta van 47 soles. Mooie prijs dus.
Het viel wel op dat ze alles moesten gaan bijhalen en niet veel in huis hadden.
Redelijk. Een 3 op 5.
Het ontbijt de volgende morgen namen we ook daar en het was weer niet allemaal ok. Ze zetten plakkerig wit brood op tafel. We weigerden het en vroegen en kregen ander en beter brood. 6 soles per persoon in plaats van 4 soles.  De tweede avond was het weer zeer traag maar de 3x trucha smaakten en voor 41 soles waren we weer weg. Ongezien positief was dat ze van de Menu Turistico van 12 soles 5 soles aftrokken omdat ik geen soep wilde. Leuk gebaar.
La Kantuta
De derde morgen was Buen Sabor om 8u nog niet open en aten we in La Kantuta (av Moquegua 189) waar de broodjes lekkerder waren maar de koffie doorzichtig. Zo is er wel altijd iets…
’s Avonds heb ik niet genoteerd wat we juist gegeten in La Kantuta hebben maar het smaakte beter en was ongeveer dezelfde prijs.
Onze derde ochtend in Puno hadden we weer prijs: La Kantuta nog niet open, dan maar naar
Rios Pan
in onze straat.
Eigenlijk een bakkerij maar je kunt er ook ontbijten (duurder dan elders voor 8 soles zonder ei). Volgens specialiste Catherine de krokantste broodjes van de hele reis. |
Cuzco
Vervoer
De Libertad bus van Puno naar Cuzco.
 In het busstation namen we een taxi naar het centrum voor 5 soles
We hadden enkele adresjes maar die waren allemaal vol ofwel hadden ze geen double + single. Catherine kreeg een plotselinge aanval van diarree waardoor we ze moesten achterlaten.
Rap rap nog wat gezocht en beland in
Hotel
Hospedaje Posada Vayaros
Tecsecocha 282
We waren gewaarschuwd door een man die ons op straat probeerde zijn hotel aan te smeren. Volgens hem was onze keuze héél slecht omdat het net naast een discotheek lag. Jaak ging mee kijken maar ‘zijn’ hotel had vreemd genoeg plots geen kamers meer.
Onze kamer was een heel sobere triple waarvoor we 60 soles betaalden. Mét badkamer, handdoeken en WC papier. Een flauwe gemeenschappelijke keuken met zitruimte was er ook nog met TV. Zeer basic en inderdaad boenke boenke uit de disco tot ’s morgens vroeg. Jaak had gelukkig oordopjes bij maar wij niet. Geen ontbijt mogelijk. Een 2 op 5.
Bezienswaardigheden
Al onmiddellijk kochten we de eerste dag het verplichte Boleto
Boleto Turistico
130 soles (10 dagen geldig)
Ruines: Moray, Ollantaytambo, Pisac, Chinchero, Tambomachay, Pukapukara, Q’engo, Saqsayhuaman, Tipon, Pikillacta
Musea: Museo de Site del Qoricancha, Museo del Arte Contemporaneo, Museo Historico Regional, Museo de Arte Popular, Centro Qosqo de Arte Nativo
Monumento Pachacuteq
Alle adressen en openingsuren staan op het biljet.
Walking Tour Cuzco
* Catedral
pas open vanaf 10u en te betalen. Wij arriveerden er om 9u15 en glipten binnen met de misgangers. We slenterden al kijkend door de kerk maar werden toch aangemaand neer te zitten en de mis te volgen, anders moesten we terug naar buiten en terugkomen (en natuurlijk betalen). Eén van de mooiste kathedralen die ik al ooit gezien heb (en dat zijn er nogal wat door Catherines gewoonte om in iedere kathedraal een kaarsje aan te steken). Prachtige schilderijen. Geen foto’s te nemen.
* San Francisco
gratis, flauw
* Santa Clara Monasterio
Gesloten, jammer
* Santa Clara Poort
 tof
* Mercado
van alles te zien en te koop We wandelden nog eventjes door, zonder plan, en gingen dan maar de bagage ophalen in het hotel en eten.
Restaurant
Illary
Plateros, zelfde kant van Caceres
Menu Turistico voor 12 soles, bier kostte 8 en Catherine dronk achteraf een Pisco Sour omdat het haar verjaardag was. Hip hip hoera (x3).
Tweemaal Supa Quinoa of een avocadoslaatje als voorgerecht en dan pollo en 2x bisteck en drank kostten ons 61 soles. Degelijk maar ook niet meer. Een 3 à 4 op 5. 
Vervoer
Eerst waren we naar het groot busstation van Cuzco geweest waar we voor de bus van Cuzco naar Lima (zaterdag a.s.) een half uur prijzen hebben zitten vergelijken en vertrekuren bestudeerd. Uiteindelijk boekten we bij Tepsa (vertrek 20u-aankomst 15u30: ze boden ons een cama, een avondmaal en een stop in een ontbijtrestaurant voor 110 soles per persoon)
Later reden we met een taxi naar het kleine busstationneke waar de bussen/minibussen naar Ollantaytambo vertrekken. We moesten eventjes wachten tot het busje (bijna) vol geraakte. 10 soles per persoon voor de 2 uur durende rit. Het was dan half twee. Ollantaytambo
Vervoer
De bus van Cuzco arriveert om 15u30 op de Plaza van dit kleine dorpje. Geen moeite dus om je te oriënteren.
Hotel
Hostal Inka’s Park
 
Plaza de Armas
40 soles voor een double, 30 soles voor een simple.
Propere, ruime en mooie kamer met eigen badkamer en handdoeken.
Twee bemerkingen over Jaaks kamer
De sleutel van de kamer was zoek en hij kreeg een plamuurmes om binnen te breken.
Zijn douche was gericht op het toilet. Of hoe je twee dingen kunt combineren – hij wilde het wel niet proberen…
    
Yahtzee speelden we in de gang, in een soortement designzetels. Tof.
Bezienswaardigheden
We hebben eerst een wasje gedaan en hebben dan naar het station gewandeld (10 minuutjes) om de trein voor morgen te reserveren. De backpackerstrein (goedkoopste voor 31 US$) zat vol en dus namen we maar de tweede goedkoopste voor 43 US $. Vreemd genoeg hangt daar overal uit dat je met MastercCard kunt betalen maar onze Westerse kredietkaarten werken daar niet omdat ze een chip hebben ???? Hun machientje kan die kaarten niet lezen. Dus cash te betalen, ofwel in Dolares ofwel in Soles. Gelukkig had ik nog net genoeg in Peruviaans geld.
Ruinas
Entree met de Boleto General van Cuzco
Op vijf minuutjes afstand van de Plaza de Armas.
We dwaalden er zeer op ons gemak rond tussen 9u30 en 11u30 (hier en daar bleven we luisteren naar gidsen).
Steile en smalle paadjes leiden je tot heel boven waar je een schitterend uitzicht hebt. Het is er zeer rustig ’s morgens. Er mag wel niet gerookt worden en dus gingen we tot aan een uithoek van de site waar een kabbelend beekje de ideale asbak bleek te zijn.
Schitterende site.
 
Mercado
’s Middags kochten we broodjes, een avocado en ons onbekend fruit en wilden het opeten op een buitenterrasje van een restaurantje. We vroegen tot 2, drie maal Dos Thé of Dos Maté de Coca maar ons Spaans werd niet begrepen. Dan maar zonder drank.
Restaurant
Hoek van Plaza de Armas
eenvoudig restaurantje (naam niet genoteerd)
Quinoaschotel met kip en groenten, rijstschotel idem, spaghetti en 2x bier voor 49 soles.
lekker zonder meer, een 3 à 4 op 5.
Er is in het restaurant ook van alles te koop in een winkeltje met een loket, vreemd
Het ontbijt namen we de volgende morgen ook daar aan 7 soles. Idem voor de kwotering.
 
Vervoer
Op de Plaza van Ollantambayo na ons ochtendlijk Ruïnebezoek en ons broodjesmaal 2 uur gewacht en naar Estacion del Tren gewandeld. Mét de rugzakken. Je moet je een half uur op voorhand melden aan het station, waarom weet ik niet want er gebeurde echt niks.
Het eerste half uur is het mooiste, dan rij je echt tussen sneeuwtoppen. De Vistadome verschilt met de backpackerstrein dat er in het dak aan de zijkanten ook nog vensters zijn en dat je dus meer ziet. Ook hadden wij een steward die ons een snack kwam presenteren: fruitsalaadje een pateetje en koffie/thee/frisdrank…
Treinrit duurde van 16u15 tot 18u03 en dan waren we in… Aguas Calientes
Vervoer
Aankomst met de trein om iets na 18u. We probeerden onmiddellijk de trein terug te boeken maar waar ik voor gevreesd had, kwam uit. De volgende dag was er niets betaalbaars meer vrij. Heimelijk had ik het ook gehoopt want het zou ons een hoop stress besparen. Stel dat we om 14u al een trein terug zouden hebben, dan zouden we geneigd zijn de hele dag op ons horloge te kijken om zeker op tijd terug te zijn.
Nu boekten we de dag erna in de voormiddag en zo hadden we nog de hele namiddag om na te genieten van Machu. Hier konden we wel betalen met onze MasterCard mét chip, begrijpe wie kan.
Vanuit het busstation volgden we een meisje naar een hotel. Ik weet het, de Lonely Planet raadt iedereen af mee te gaan met zo’n ‘tout’ omdat die toch commissie zou krijgen maar uiteindelijk betaal ik toch de prijs die ik wil betalen voor een hotel, commissie voor de ‘loper’ of niet.
Hotel
Number Two
 
Inca Roca zonder nummer (zijstraat van de lange en grote stijgende Pachacutec)
30 soles voor een single, 60 voor een doble. Goede kamer met eigen badkamer en Wc-papier, zeepjes en handdoeken.
Geen terras om op te zitten, wel een vuile bovenverdieping (met twee papegaaien) om de was uit te hangen.  
Toch maar een 3 op 5
Bezienswaardigheden
Super toeristisch stadje waar het bijna zelfs de moeite niet is om buiten te komen
We moesten wel om het ticket voor Machu Picchu te gaan kopen. Het ticket kan NIET meer gekocht worden aan de ingang van Machu zelf.
126 soles per persoon (= € 34 te betalen in soles of dolares – geen Visa/MasterCard…)In de namiddag na het bezoek aan Machu, gingen we nog eventjes naar
Restaurant
Tuahansingpyo Pizzeria Grill
Pachacutec, 100 meter van ons hotel
Alle restaurants in Aguas zijn van een ongelooflijke eenheidsworst. Er zit nergens volk (tenzij in die waar pseudo Inca’s deuntjes staan te spelen en te zingen) en de menu’s kosten overal evenveel en bieden ongeveer overal hetzelfde aan. Een ‘gewoon lokaal’ restaurant heb ik er niet gezien
Het eten viel nog mee en de rekening ook: 2 x ensalata mixta, 3 x trucha en 3 x pancake voor 15 soles per persoon (bier was te duur aan 12 soles- dus geen gedronken). Onverwacht was wel nog de nergens aangekondigde 10% die bij de rekening kwam. Daar krijg ik dus het sch… van.
Relativerend: het zal overal wel zo zijn in Aguas, dus…
De tweede avond gingen we uit pure gemakzucht weer daar eten maar ik weet begot niet meer wat we gegeten hebben. Een 3 op 5 zeker maar. Machu Picchu
filmke van Machu Picchu http://whc.unesco.org/en/list/274/video Rekensommetje en voorafgaande bemerking
Wij betaalden per persoon
trein Ollantaytambo – Aguas Calientes € 33
bus Aguas-Calientes – Machu € 5,5
entreeticket Machu Picchu € 34
bus Machu – Aguas Calientes € 5,5
trein Aguas Calientes – Ollantaytambo € 24
-------
€ 92 = 118 US $
Bemerkingen: ik zag verschillende reisbureaus in Cuzco de uitstap naar Machu Picchu aanbieden voor 130 US $. Ik weet niet wat allemaal inbegrepen was maar misschien is het wel eens te overwegen om navraag te doen. Het zou je toch 2 overnachtingen in het lelijke Aguas Calientes besparen…
Vervoer
’s Morgens opgestaan om 5 uur om vroeg aan het busstation te zijn. Catherine bleef aanschuiven terwijl Jaak en ik nog eens probeerden geld te wisselen. Gisteravond waren de twee ATM’s buiten dienst… Dedju, vandaag ook nog. Ik had nog juist genoeg soles om naar boven te gaan (20 per persoon), naar beneden zou het te voet worden.
Bezienswaardigheden
Om 7 uur aan de ingang.
O ja, eventjes terzijde: in 2001 riep een organisatie op om te stemmen voor de 7 Nieuwe Wereldwonderen (omdat er van de oude niet veel meer overblijft). Van de 7 gestemde heb ik er 6 gezien – one to go http://en.wikipedia.org/wiki/New_Seven_Wonders_of_the_World
Caretaker
Machu Picchu vraagt niet veel uitleg, je vindt alles in de reisgidsen. Laat ik volstaan met enkele foto’s van het geheel en van enkele specifieke sites en te zeggen dat het héél mooi was.
Gate of the moon
Parcours
bezoek van 3 uur-3u30
  
Tocht naar beneden
Minder dan een uur volgens de Lonely Planet om naar beneden te komen. We deden er ongeveer een uur over tot aan de Urubamba waar we onze broodjes opaten en stapten dan nog een ½ uur langs gewone baan tot Aguas. Ondertussen hadden we wel een heerlijke stop met de voetjes in het ijskoude water.
Eventjes platte rust op de kamer en thee gedronken. Vlug een mailtje sturen naar onze vrienden/vriendinnen en dan nog eens gaan Warmwaterbronnen… Aguas Calientes
 
Hot Springs
10 soles per persoon entree. Je moet je rugzakje bij een locker achterlaten en daar 1 sol voor betalen en kan handdoeken huren voor 3 soles.
Enkele warmwaterbaden buiten, het was ontspannend maar op verre niet zo leuk als in Chivay.
We bleven er dan ook niet langer dan een half uurtje en het deed deugd aan onze spieren maar het was te koud om buiten het water te komen. Jaak sprong met zijn wandelshort in het water en zag er later niet uit met zijn bergschoenen aan.Bon, na het ontbijt in Pachacutec, gingen we naar het treinstation waar we om 8u22 moesten zijn.
Cuzco
filmke http://whc.unesco.org/en/list/273/video
Vervoer
De Backpackerstrein deed er 3 uur ipv 2 uur over om in Ollanta te geraken en we kregen niets om te eten of te drinken. Tja, backpackers hé.Naast het treinstation stonden al de minibusjes naar Cuzco te wachten (13u-14u30 10 soles pp, 1 uur)
We namen een taxi naar de Plaza de Armas en belandden al gauw in
Hotel
Los Caceres
Platores 368.
Dit hotel hadden we de vorige keer ook gezien en nu was er plaats. Prachtige binnenkoer met tafeltjes en stoelen. Eigen badkamer met handdoeken en WC-papier. Een double met 3 bedden kostte 50 soles. Een single met één dubbel bed hadden we voor 40 soles. We wisselden en Jaak nam de double omdat wij dicht wilden liggen (voor de warmte natuurlijk). Reisbureau en internetcafé op binnenkoer maar geen last van gehad.
Ideaal gelegen op 100 meter van de Plaza de Armas. Geen ontbijt mogelijk. Een 5 op 5
  Bezienswaardigheden
De volgende twee musea die we deden stonden niet echt op ons programma maar omdat ze gratis waren (en omdat Jaak een uurtje wilde liggen) deden we ze toch maar.
Museo del Arte Popular
veel kitsch
Museo del Arte Contemporaneo
Voor mij ook niet echt de moeite maar de schilderijen van de Braziliaanse Carla Fatio spraken wel aan.De volgende morgen was meer de moeite
Sacsaywaman
Deze ruïnes ligt op wandelafstand van het centrum van Cuzco en deden we dus te voet. Het is nogal veel bergop met héél veel trapjes eerst en dan een lange, kronkelende weg. We deden er een kleine drie kwartier over.
De Ruinas zijn nogal uitgestrekt maar meer dan enkele archeologische weetjes uit de reisgids konden wij er niet van maken. Gelukkig kwam een Local ons van alles vertellen: waar we moesten zitten om de meeste energie te voelen, waar we moesten staan om onze eigen stem als echo te horen. Ik deed er natuurlijk duchtig aan mee. En of ik die energie nu voelde of niet, dat laat ik hier maar in het midden.
  
We deden alles heel traag maar waren toch rond op een uurtje.De lekkerste bakkerijen weten we ondertussen al zijn en het smaakte op ons hotelterrasje Een korte siësta deed bij mij meer kwaad dan goed, vreemd.Op de namiddagwandelingen deden we nog een gratis site van de Boleto
Museo de Sitio del Qoricancha
ondergronds, redelijke uitleg ook in Engels
Museo Historico Regional
zeer mooi gebouw, Peruviaanse schilderkunst de 16-18° eeuw, niet my cup of tea
Cementerio Almudena
niet op plan LP, toch makkelijk gevonden in de gelijknamige straat maar in een niet al te aantrekkelijke buurt waar Catherine blij was dat we weer weg waren. We hadden slechts nog een half uur tot sluitingstijd Duizenden graven in de muren ingemetseld en maar een paar tientallen in de grond. Vreemd! De familie zette blijkbaar in de kleine ‘etalage’ wat de overledene graag had. Natuurlijk kon ik het niet laten op te sommen wat ik meewilde: een cd, een boek, een Duvel en een pakske toebak en bloadjes.
  
De volgende dag deden we een ruïne die veel aantrekkelijker was dan Saqsayhuamba:
Pisac
Van het centrum was het ongeveer 20 minuten wandelen tot aan het busstation (ruwweg gezegd Avenida del Sol naar beneden…)
De bus kostte 2,40 soles, deed 45 min over de 30 km en we hadden voor het eerst in Peru een zotje van een chauffeur. Inhalen aan 70 per uur in steile afdalingen. Slecht voor Catherines moral. We werden afgezet aan een brug en moesten nog 10 minuten wandelen tot aan de Mercado Artisanal waar Jaak al heel de reis naar verlangde. Het viel erg tegen en we beslisten eerst de ruïnes te doen en terug te kezen als de verkoopsters wat schappelijker zouden zijn geworden….
* Ruinas
met een taxi (20 soles voor 3 personen) lieten we ons aanraden naar het hoogste punt (K’alla Q’asa= de militaire versterkingen) te rijden om dan te voet langs andere bezienswaardigheden af te dalen. Goed idee, zo bleek later. Anders zie je alleen maar de hoofdtempel en mis je veel. We hadden een schitterend uitzicht hoog in de bergen en daalden via tunnels, graven en holes af tot aan Intihuatana, de hoofdtempel. Schitterende wandeling maar niet voor gevoelige zieltjes (hé Catherine)
Te voet nog 45 min steil naar beneden. Schitterende site, een van de beste die we gezien hebben.
 
* Mercado
bus terug 2 soles, 1 uur – rustige chauffeur
enkele kleurbeeldjes
  
Restaurant
Hually
Plateros 359 (overkant van Hospedaje Caceres)
Continental ontbijt voor 6 soles, Hually (mueslischotel met veel yoghurt…) voor 8 soles. Heel lekker (Catherine)
Avondeten bestond uit Omelet, ensalata mixta, Rocoto relleno (red hot chili pepper mix) en 1 bier = 40 soles
 Zeer lekker en vlotte, vriendelijke bediening. Een 5 op 5
Vervoer
We waren ruim op tijd voor de lange nachtbus (tussen 20 en 22 uur verwacht) en werden geconfronteerd met een indrukwekkende veiligheidsceremonie: vingerafdrukken, filmen en onmiddellijk op de bus kregen we als avondmaal een snack (blikje fruitsap, mueslireep, pakje koekjes en 1 snoepje. Beetje weinig maar we sliepen toch relatief goed en genoeg zodat we ’s morgens behoorlijk fris aankwamen in
 Lima Vervolg bus: ontbijt 10u30 (kip met rijst en frieten), aankomst 15 uur 
Aangekomen in Tepsabusstation
Niet meer zoals in LP. Maar veel verder van centrum – eigenlijk dicht bij de Nationale Bibliotheek (heb ik dedju maar later geweten)
Taxi naar Plaza San Martin 12 soles
Het was al in de vooravond toen we er waren.HotelHostal Belén Annex
Nicolas de Piérola 953 maar eigenlijk ingang langs de Plaza San martin – kijk naar bordje Circulo Militar én kijk naar de foto: in de midden van dit wit ‘gebouwtje’ moet je aanbellen. Er staat géén bordje met Hospedaje, Hotel of zoiets !!!
Schitterend interieur en alle gangen en kamers ademen ouderwetse klasse uit. Leuk. We gingen akkoord met 60 voor een double en 35 of 45 single (zicht op Plaza of niet)
Er waren handdoeken, er was zeep en toiletpapier.
Zeer ruime kamer met mooi uitzicht op Plaza.
Kan niet centraler gelegen zijn.
Restaurant met onduidelijke openingsuren
   BezienswaardighedenDe eerste avond deden we alleen een korte avondwandeling van een paar blokken links en rechts, op zoek naar bakkerijen, restaurants en winkeltjes. Heel weinig te vinden en na het zien van een korte vechtpartij op straat, vluchtten we terug richting hotel. We vonden toch nog ergens broodjes, bier en chips en gingen die in omgekeerde volgorde verorberen op onze kamer. Morgen hebben we nog bijna een volle dag voor een uitgebreide stadsverkenning die we begonnen op de
Plaza de Armas
waar de Cathedral, in tegenstelling tot de info in de Lonely Planet, open was en daarenboven ook nog gratis. Er was natuurlijk weer een mis bezig. Veel volk rond de wondermooie met mozaïeken bekleedde grafkapel van Pizzaro, stichter van Lima. De kathedraal was wel zo mooi niet als die in Cuzco. Van de volgende kerk weet ik me niets meer te herinneren, dus zal het wel de moeite niet geweest zijn.
Santo DomingoSan Francisco
Daartegen is een must. De kerk is gratis (er was toevallig weer een mis bezig) maar voor het Monasterio betaal je 7 soles per persoon. Daarvoor krijg je een uitgebreide rondleiign met een gids (taalkeuze Engels of espanol) doorheen het hele klooster met als hoogtepunten de schitterende bibliotheek en de catacomben. Je mag niet filmen noch foto’s nemen door een doorgewinterde foefelaar blijft dan gewoon toevallig achter om vlug een vlug een paar verboden plaatjes te schieten.
   Museo Andres del Castillo
Na het middageten constateerden we dat de ‘grote’ musea te ver weg lagen en dat we ons – met de namiddag die ons restte - beter beperkten tot onze onmiddellijke omgeving. We bezochten dan maar dit mooie gebouw (10 soles per persoon) waar we schitterende mineralen zagen, veel mooie Chancay pottery en een kleine collectie textiel. En waar waren de haarloze honden die in de Lonely Planet stonden? Niet gezien.
   En na dit allerlaatste museum werd het stilaan tijd om onze bagage te gaan ophalen in het hotel….
Restaurant   ’s Morgens hadden we voor het ontbijt hadden we keuze tussen fast food en fast food. We stapten ergens (Roxy’s denk ik) binnen waar de bediening veel te wensen overliet, er geen confituur meer was maar Catherine in de spiegel hierboven toch zit te glunderen. Voor het middagmaal hadden we keuze tussen fast food, fast food en een Chinees op onze Plaza. Het werd dat laatste en het beviel ons redelijk voor een héél schappelijke prijs (ik denk iets van een 30 soles/3 personen)VervoerWe namen een taxi naar de luchthaven om 16u30, betaalden 25 soles en deden er 25 minuten over. Gelukkig waren we er vroeg maar de controles duurden uren en dan moesten we helemaal op het einde nog eens weglopen om de Airport Departure Tax te gaan vereffenen aan een ander loketje (kredietkaarten niet aanvaard: alleen Dolares of Soles). Vlug nog es naar de zoveelste ATM gelopen en oef, klaar voor de 12 uur durende vlucht naar
  Waar dit leuke lokaatje me stond op te wachten. In de gietende regen kwamen we na middernacht Belgische tijd in Kortrijk aan. Moe, voldaan en héél tevreden over onze schitterende Peru-trip. |
|
