http://www.flickr.com/photos/34175173@N02/sets/72157624621724845/ klik rechts boven op de Slideshow om in één vloeiende beweging te zien wat wij gezien hebben
Ditzelfde verslag staat ook op mijn website www.chrisvdb.be samen met al mijn andere reisverslagen
Op reis stuur ik zo om de 4 à 5 dagen een mailtje (half A4'tje) met onze, soms leuke, soms vreemde, soms enge belevenissen naar al wie dit wil lezen. Wil je ook in die mailgroep zitten, laat het me weten op vandenbrouckechris@hotmail.com
| Van-naar | Gezien en gedaan | Duur en prijs | overnachten | ||
| Dag 1 | 25 juli 2010 | Brussel-Madrid | - | Vliegtuig 2+12 uur-€ 1107 | Lima |
| Dag 2 | 26 juli 2010 | Lima-Pisco | - | Bus Soyuz 260 km 4 uur-25 soles | Pisco |
| Dag 3 | 27 juli 2010 | Pisco-Nazca | VM: Islas Ballestas NM: bus via Ica | Bus Soyuz 215 km 3u30-18 soles | Nazca |
| Dag 4 | 28 juli 2010 | Nazca-Arequipa | VM:Nazca Lines NM: Chauchilla | Bus Oltursa 355 km 10 uur-90 soles | Arequipa |
| Dag 5 | 29 juli 2010 | - | Stadsbezoek Arequipa | - | Arequipa |
| Dag 6 | 30 juli 2010 | - | VM: Catalinaklooster NM: Petroglyphs | - | Arequipa |
| Dag 7 | 31 juli 2010 | Arequipa-Chivay | Bus door Nat. Park | Bus Reyna km ? 3u30-13 soles | Chivay |
| Dag 8 | 01 augustus 2010 | Chivay-Cabanaconde | VM: La Calera baden NM: bus | Bus Milagros km? 2u-4 soles - | Cabanaconde |
| Dag 9 | 02 augustus 2010 | - | Colca Canyon | - | Cabanaconde |
| Dag 10 | 03 augustus 2010 | - | Cruz del Condor | - | Cabanaconde |
| Dag 11 | 04 augustus 2010 | Cabanaconde-Chivay Chivay-Puno | Busdag | Bus Milagros km? 2 uur-4 soles bus 4M 6 uur-US $ 35 | Puno |
| Dag 12 | 05 augustus 2010 | - | Lake Titicaca | Boot hele dag-40 soles | Puno |
| Dag 13 | 06 augustus 2010 | - | VM: stadsbezoek NM: Sillustani | - 3u-25 soles | Puno |
| Dag 14 | 07 augustus 2010 | Puno-Cuzco | Busdag | Bus Libertad 388 km 10u-30 soles | Cuzco |
| Dag 15 | 08 augustus 2010 | VM: stadsbezoek NM: bus Ollanta-Cuzco | - bus 60 km 1 1/2u-10 soles | Ollanta | |
| Dag 16 | 09 augustus 2010 | Ollanta-Aguas Calientes | VM: Ruinas Ollanta NM: trein | - trein 30 km 2u-US $ 43 | Aguas Calientes |
| Dag 17 | 10 augustus 2010 | Machu Picchu | - | Aguas Calientes | |
| Dag 18 | 11 augustus 2010 | Aguas-Ollanta Ollanta-Cuzco | Trein 30 km-3u-US $ 31 Bus 60 km 1u30-10 soles | Cuzco | |
| Dag 19 | 12 augustus 2010 | - | VM: Saqsayhuawan NM:Stadsbezoek | - | Cuzco |
| Dag 20 | 13 augustus 2010 | VM:Pisac 20h: bus naar Lima | Bus 30 km 45min-2,4 soles bus 20uur-110 soles | nachtbus | |
| Dag 21 | 14 augustus 2010 | Cuzco-Lima | NM: stadswandeling | - | Lima |
| Dag 22 | 15 augustus 2010 | Stadswandeling NM: luchthaven | - | vliegtuig | |
| Dag 23 | 16 augustus 2010 | Kortrijk | Thuiskomst middernacht | Eigen bedje |
| vervoer | vlucht Brussel-Madrid-Lima (gekocht nov 2009) | 1107 € |
| onkosten | onkosten ter plaatse | 725 € |
| | totaal | ongeveer 1832 € |
| Algemene impressies Verkeer en Vervoer Afstanden, duur van de verplaatsing en prijzen staan hierboven in het schema maar soms is er nog wat bijkomende uitleg nuttig, die vind je bij de bezochte stad. O.a. waar het busstation ligt tov de stad zelf (soms moeilijk in te schatten op een plannetje). Nog een woordje over de busmaatschappijen: er zijn op het internet ellenlange discussies over welke maatschappij het beste en het betrouwbaarste is maar ik heb me daar niks van aangetrokken. Ik vergelijk prijs en vertrekuur en boek de bus die voor mij het best uitkomt. We hebben gereden met Oltursa, 4M, Reyna, Soyuz, Libertad, Milagros en Tepsa en allemaal hebben ze hun voordelen en nadelen maar zo belangrijk vind ik dat nu niet. O ja, in sommige busstations moet je ook al een Exit Tax betalen (voor het gebruik van de Terminal...). Niet veel hoor, 1 of 1,5 Sol afhankelijk van je bestemming... Tegen de gevreesde “soroche” (hoogteziekte) hadden we van onze dokter (een alpinist met ervaring in de bergen) Diamox meegekregen. Eventueel preventief te nemen twee dagen voor je een groot hoogteverschil doet en dan ook te gebruiken bij de ziekte zelf. Ook hadden we Panadol mee (pijnstillend en koortswerend), een soort Brufen… Van zeeniveau reisden we naar Arequipa (2350 meter) en dan onmiddellijk naar 3630 m (Chivay) en later zelfs naar 3830 m (Puno) maar wij hebben niks gevoeld, gelukkig maar. Nu ik dit reisverslag aan het afwerken ben (2 weken na de reis is mijn deadline) begint de hoogtestage vruchten af te werpen, boordevol energie... maar hoelang het zal duren weet ik niet hoor. Geen visum nodig voor Peru. Bij aankomst en vertrek in de luchthaven gewoon een stempel in je Internationaal paspoort. Formaliteiten gaan redelijk vlot. Pas op: Departure Tax in Lima te betalen in Dolares of in soles, niet met kredietkaarten. Catherines GSM (simpele Nokia) werkte niet in Peru: je hebt een 3-band GSM nodig om van Peru naar België te kunnen communiceren. Wij hebben ter plaatse een Claro GSM gekocht (69 soles= € 18,77 met 20 soles belkrediet = € 5,44) en daarmee kon Catherine per dag 2 berichtjes sturen. Claro is een grote maatschappij die je overal in Peru vindt om eventueel krediet bij te kopen. Internet hadden we soms in ons hotel (gratis) , soms in een internetcafé (tussen 1 en 3 soles per uur = € 0,20 en 0,80). Op de hele reis heb ik 3x gemaild naar het thuisfront, verder had ik er niet veel behoefte aan. We hadden in België gehoord over de koudste winter ooit in Zuid-Amerika en er was zelfs sprake van -23° C in het Zuiden van Peru. We stopten een extra fleece in de slaapzak, kochten een lange onderbroek en waren weg. Hoe was het daar nu in de werkelijkheid?: tussen 10u ’s morgens en 16u30 ‘s avonds was het heet (meer dan 25°C) en topjes/short weer. Pas op, het is een droge warmte waardoor je niet voelt dat je, ook door de grote hoogte, sneller verbrandt dan elders. Smeren is dus de boodschap. In de vooravond koelde het snel af, stak de wind op en tegen 19u gingen we eten met twee truien en een jas aan. Soms bedienden de garçons ons zelfs in hun jas en muts. 's Avonds hadden we niet veel zin meer om lang te blijven napraten op de kamer, te koud. Vlug het bed is was de boodschap. Verwarming is in Peru onbestaande, nergens iets gezien. Restaurants en eten Zelfs nog terwijl we op weg zijn naar een hotel, naar bezienswaardigheden enz… scan ik al alle restaurants die we passeren om er eentje te vinden dat aan mijn normen beantwoordt. Het moet proper zijn, lokaal met liefst wat volk al binnen en goedkoop. Als het enigszins kan zonder andere toeristen en lokale muzikantjes ontloop ik als de builenpest. Bijna overal heb je ook ’s nvonds de keuze tussen een Menu Turistico en een Menu van de Kaart. Bij de Turistico (tussen 10 en 15 soles) krijg je soep, een hoofdgerecht en een nagerecht. Voor hetzelfde hoofdgerecht uit de gewone Menu betaal je evenveel maar is de portie wel tweemaal zo groot. Het is dus verleidelijk om de Turistico te nemen (en deden we ook meestal) maar eigenlijk ben je beter af met één goed gerecht. Gemiddeld over de hele reis kwam ik uit op een Cuenta van ongeveer 50 soles (= € 13,7) voor 3 personen (3x menu + 2 bier). Wat zoek ik ? Ik zoek een hotelletje van de goedkoopste prijsklasse maar mét badkamer, liefst ook een binnenkoer of terras. Ik heb niets tegen ‘touts’ (de mensen die je met een foldertje staan op te wachten in het busstation). Soms heb ik hier al heel goede hotelletje mee gevonden en in ieder geval tonen zij je de weg (te voet of met een taxi) naar het centrum waar je vrij bent om een ander hotelletje te gaan zoeken… Reizigers vragen me dikwijls wat we betaald hebben voor een overnachting. Ik heb het gemiddelde eens berekend van de 19 overnachtingen (in 12 hotelletjes) en kwam uit op 74 soles (= € 20) per nacht voor 3 personen. Meestal was dit voor een double én een simple (= Spaans voor single wat wel paste bij Jaak). In een paar noodgevallen sliepen we in een triple. Opmerking: duurste in Safe in Lima met 144 soles, goedkoopste waren Chivay en Puno met 50 soles. Kanttekening: in enkele gevallen (Safe in Lima, Nasca en Arequipa) was het ontbijt inbegrepen. De hotelletjes zijn over het algemeen zeer goed meegevallen: de badkamers waren proper tot zeer proper en het beddengoed (lakens en dekens) was ook proper zodat Catherine haar lakenzak zelfs niet uitgehaald heeft. Voldoende lakens voor de koude nachten ! |
| Vervoer Safe in Lima Alfredo Silva 150 www.safeinlima.com – indo@safeinlima.com Hét adres voor Belgen die in Peru arriveren.  We lieten ons afhalen aan de luchthaven (50 soles= normale prijs voor een taxirit van 1 uur). Gemakkelijk als je vreemd bent in een stad. En in een stad die de naam heeft onveilig te zijn. Maar daar hebben wij absoluut niets van ondervonden.Je betaalt 48 soles (€ 13) per persoon voor een bed. Wij sliepen in een zeer propere triple en kregen daar ook nog eens ontbijt bij. Eigen badkamer met handdoeken en zeep. Perfect adres voor mensen die niet al te zelfstandig kunnen reizen. Ik vond JP héél behulpzaam maar iets te schoolmeesterachtig voor mijn manier van reizen. Ik liet me, moe na 24 uur reizen, te gemakkelijk ompraten om mijn reisschema te veranderen. Achteraf bezien leek me de optie ik voor ogen had en die volgens JP niet haalbaar was, toch zeer te doen. In plaats van onmiddellijk door te reizen naar Arequipa wilde ik stoppen in Camana (om via Corire de Toro Muertos Petroglyphs te doen), ging niet volgens hem… ahum… Achteraf bezien zou ik toch mijn gedacht doen. Voor onze tweede overnachting in Lima, bijna drie weken later, kozen we voor een ander hotel (goedkoper en centraler), zie einde verslag… in de voormiddag na onze aankomst alleen gewandeld naar het centrum (20 minuten) van de Barrancowijk en daar geld gewisseld bij Charo (enige wisselvrouw in Barranco en zéér betrouwbaar volgens JP).   In de Supermercado Metro kocht Catherine een GSM om naar het thuisfront te communiceren omdat haar Dual Band hier in Peru niet werkte. JP had al de bus naar Arequipa geregeld. Wij moesten alleen nog naar het busstation om naar Pisco te bussen. We namen een taxi naar het Soyuz busstation (12 soles-20 min) en hadden daar om |
| Pisco Avenida Bolognesi 159 tel 056/531379      We betaalden 90 soles voor een triple met eigen badkamer, handdoeken en TV Er is een grote binnenkoer waar het gezellig zitten is. En een keuken die je mag gebruiken. Het ontbijt is niet inbegrepen maar kan tegen de normale prijs van 6 soles (Continental). Voor 2 soles meer krijg je een American. ’s Avonds kregen we elk een gratis Pisco Sour als cadeautje: zeer leuk (Pisco is sterke drank gedistilleerd uit druiven. Bevat ook nog geklopt eiwit, rietsuikerstroop, gebroken ijsblokjes en veel limoen- of citroensap) Roken niet toegelaten in de kamer en dan ging ik ’s nachts in mijn boxershort maar buiten zitten, geen probleem. Grote aanrader qua hotel, vooral door de vriendelijke mensen – misschien iets te duur. Een 4 op 5 na het eten gisteravond was ik gaan onderhandelen bij de verschillende touroperators op de markt van Pisco. Ik had de prijs voor 3 personen kunnen terugbrengen van 120 naar 100 soles (van € 33 naar € 27). Niet zo’n groot verschil maar het deed wel deugd voor mijn zelfvertrouwen dat ik hier iets kon bedisselen. De bus kwam ons tegen 7 uur ’s morgens ophalen aan het hotel en bracht ons naar de haven El Chaco waar we nog zo’n kwartiertje moesten wachten tot ze genoeg volk gevonden hadden om de boot te vullen. Ondertussen genoten we van de tientallen pelikanen die op het strand wandelden of naar vis doken in het waker. Natuurlijk met een ventje erbij die er geld wilde uit slaan. Leuk tijdverdrijf.   Met het verplichte reddingsvest (een muts, 2 fleeces en een jasje tegen de koude) vaarden we eerst langs een van de Nazcalijnen (de Candelabra)   om dan aan te komen aan de verschillende eilandjes waar tienduizenden vogels zitten (soort meeuwen, cormoranten en gieren) maar ook verschillende logge zeeleeuwen. Het is één van de weinige plaatsen ter wereld waar nog Humboldtpingüins (http://nl.wikipedia.org/wiki/Humboldtpingu%C3%AFn) te zien zijn. En wij hebben ze gezien, nè.   Het was verdorie koud op de boot (zelfs met muts en reddingsvest…) en na die schitterende boottocht waren we blij voet aan wal te mogen zetten. Meer info via een Touroperator (45 US$= 35 soles per persoon) https://www.peruadventurestours.com/en/ica/ballestas_islands.html Calle San Martin (verkeersvrije straat aan Plaza de Armas) Ze hadden alleen maar vis meer. We vroegen en kregen elk een grote vis met frietjes en salade en betaalden 25 soles per persoon. Ik betaalde 92 soles voor 3 menu’s en twee bieren. Er was veel te luide muziek en het te dure eten zorgt ervoor dat ik dit restaurant niet kan aanraden. Een magere 2 op 5 maar.  Vervoer Aangekomen in het busstation van Nazca werden we aangesproken door Maria, een Peruviaanse die een jaar in België had gewoond en ons op sleeptouw nam naar ‘haar’ hotel in plaats van naar Hotel Brabant dat ik had uitgekozen (33 soles voor een goede double, via verslagen op internet). |
Arequipa  Waar we om 7u15 in het busstation stonden en een taxi (5 soles) namen naar het hotelletje van onze keuze. (Hospedaje Cacique). De zeer vriendelijke eigenaar kon ons niet anders dan melden dat hij volzet was en deed teken dat we niet mochten meegaan met de taxichauffeur die ons naar de Plaza wilde brengen. Volgens de man van Cacique zou het daar niet al te veilig zijn door teveel bandieten en bordelen. Ik geloofde hem, hij had er immers niets bij te winnen of verliezen…In dezelfde buurt (doe een blokje of 2 en je vind er minstens 10 o.a. Le Foyer uit de Lonely Planet) liepen we nog een tiental hotelletjes af om een vergelijkende studie te doen qua prijs/kwaliteitsverhouding. We arriveerden in Hotel Samana Wasi Calle Puente Grau 105 Staat niet in de Lonely Planet     10 minuten wandelen van de Plaza de Armas. We kregen een double met 4 (ja vier) bedden voor 25 soles per persoon en Jaak had voor dezelfde prijs een single maar met gemeenschappelijke badkamer. Catherine vond het een schitterende kamer, vooral omdat het leek op een kapel (haar ultrachristelijke achtergrond in acht genomen…). Ik voel me iets minder paterachtig en vond de kamer nogal koud. Maar zeer proper met handdoeken en een douche met echt warm water en het ontbijt is inbegrepen. Mooi binnenkoertje en gezellig dakterras om te ontbijten of ’s avonds een pint te drinken. Gratis gebruik van Internet. Zeer vriendelijke dames die zelfs thee brouwden voor mijn (rokers) hoestje… Lief. Absolute aanrader, een 5 op 5 Bezienswaardigheden Om 10 uur startten we al op het gemak onze stadswandeling van Arequipa op de Plaza de Armas  (let op de assorti rode T-shirts) en bezochten we achtereenvolgens de gratis te bezoeken met imposante marmeren zuilen en een Belgisch orgel.  Mooi en een eerste moment voor Catherine om een kaarsje aan te steken voor familie en liefhebbenden. Ben ik daar bij op reis? Moeilijk in te schatten.De moeite waard om te bezoeken, dat is zeker. Iglesia de la Compania waar een mis bezig was en we dus niet te lang bleven. Ook gratis. Zeer mooie barokke façade maar de binnenkant is minder mooi. 15 soles per persoon te betalen Gids is er verplicht bij te nemen. Eerst een filmpje van 20 minuten: de ontdekking van ‘Juanita’, het Inca-meisje dat geofferd werd aan de Goden op de berg Ampato (meer dan 6000 meter).  meer info http://en.wikipedia.org/wiki/Mummy_Juanita 30 soles entree per persoon (veel geld maar het is het waard). Een 5 op 5 als bezienswaardigheid, zeker en vast, niet te missen. Open vanaf 8 uur (volgens Lonely Planet 9 uur). Je kunt gidsen huren in alle talen. Prachtig klooster, bijna een stad op zijn eigen met straten, veel huisjes, eetzalen.. Goed bewegwijzerd zodat je zonder problemen alles ziet.   Overal zeer goede uitleg op bordjes in het Spaans en het Engels. We waren er anderhalf uur zoet. Meer info op http://www.santacatalina.org.pe/index_i_01.htm# Ik zocht nog een namiddagactiviteit maar de Salinas bleken te ver zijn om in een namiddag te doen. Op een plannetje dat ik gekregen had in het busstation vond ik de Petroglyfen van Yarabamba en Queguena (staat niet in Lonely Planet). Volgens ons hotel is het een halfuurtje rijden en zouden we zo’n 30 soles betalen voor de taxi. Inderdaad, we belandden na een half uurtje in Yarabamba waar we niets zagen, dan maar door naar Quequena waar ik tekst en uitleg vroeg aan twee toeristen die ik op een binnenkoer zag zitten. Zij wisten ons te vertellen dat de sites redelijk ontgoochelend waren en dat het van daar nog 2 kilometer stappen was. De taxichauffeur had ons zien aarzelen en nam ons terug mee tot aan het eerste bordje Petroglyphs. Veel is er inderdaad niet te zien maar aan de tweede halte konden we naar hartstocht klauteren over de rotsen, door de velden lopen op speurtocht naar rotstekeningen. Nu en dan zagen we er eentje maar al bij al is het toch bijna de moeite niet. Maar het was een uitstapje dat we zelf organiseerden en niet met een bureau, dus voor mij was het al geslaagd dat we het gevonden hadden en dat we iets hadden gezien. In een toeristisch land als Peru ben ik al tevreden met een prul van niets als ik het maar zelf kan doen, maar zo zit ik in mekaar.   Onze taxichauffeur bracht ons terug naar Arequipa en vroeg plotseling 110 soles. We waren inderdaad een uurtje langer weggebleven dan verwacht. Ik was boos op mezelf omdat we niet een strikte afspraak gemaakt hadden op voorhand, betaalde hem 100 en zei dat hij mocht ophoepelen. Einde van de dag, een klein beetje in mineur. Calle San Francisco (hoek dicht bij Puente Grau) De eigenaar had ons weten te lokken in de vooravond met zijn menu van 15 Soles waar gerechten op stonden die we wel eens wilden proberen. Twee uur later was de menu (Plato del Dia was Plato del kweet niet wat geworden) plotseling gestegen in prijs naar 20 soles per persoon (wel een glas wijn inbegrepen nu) en was het aanbod heel wat minder. Het voorgerecht (soep of slaatje) en het hoofdgerecht (chuleta de res/chuleta de pollo) smaakten en het pannenkoekje als dessert was ook lekker. Donkere, discotheekachtige omgeving met alle kleuren van licht. Niet aangenaam zitten maar weinig alternatieven in de buurt. De volgende dag gingen we er weer eten maar nu smaakte de alpaca als een schoenzool. Kon veel beter voor die prijs. Punten: volgens mij 3 op 5, volgens Jaak en Catherine zeker een 4. Vervoer In de voormiddag waren we al met de taxi we naar de busterminal gereden waar we tot onze verbazing hoorden dat er die dag geen bussen meer waren naar Cabanaconde. Ik haastte me (stoef maar met jezelf Chris- ad rem oplossingen vinden is een uitdaging voor mij) en kon nog net de 3 laatste tickets naar Chivay boeken, voor de neus van andere toeristen. Anders zaten we daar een dag vast in een stad waarvan we, naar mijn mening, alles – of toch het interessantste - al hadden gezien. Na een mooie busreis van 3u30 tussen de bergen en waarbij we door het Vicunareservaat reden (fotoshoots onderweg leuk) , stonden we tegen 17 uur in Chivay. |
Chivay Het busstation ligt op 10 minuten wandelen van de Plaza de Armas. Onderweg stopten we in het eerste hospedaje dat we tegenkwamen en bleven er. Catherine had ondertussen een serieuze appelflauwte gekregen (toch geen hoogteziekte ? – ze begon zelfs al te ijlen en zei dat ze me graag zag – wat hebben we nu?) en besloot een paar uurtjes te slapen. Boleto Turistico Colca Canyon en Cuzco = 130 soles Al direct bij aankomst in het busstation van Chivay werden we aangesproken door een Official die ons een ticket verkocht. Je moet het hebben voor de hele regio (er is o.a. controle op de Cruz del Condor).  Hotel La Estrella de David Siglo XX 209  We kregen een double voor 30 soles en Jaak zijn kamer voor 20 soles. Ruime kamers met TV en eigen badkamer met handdoeken. Water is lauw, niet warm. Ontbijt niet inbegrepen. Geen koer of terras. Eenvoudige aanrader, goed gelegen. Een 4 op 5.  Bezienswaardigheden De Plaza de Armas is aangenaam maar de sfeer wordt verpest door enkele dames die met vicunas en lama’s lopen te schooien tot je (een betalende) foto wil nemen.  In de zijstraat is er een leuke overdekte lokale markt en het enige terrasje dat we in heel Peru hebben gezien. Natuurlijk moesten we daar een thee drinken.  Na het ontbijt in een restaurantje op de Plaza  stapten we te voet naar de warwaterbaden. Het was ongeveer 50 minuten lichtjes bergop maar op een mooie weg.10 soles per persoon te betalen aan de ingang. Er zijn een 6-tal zwembaden (waarvan er 2 in onderhoud waren). Voor de rest kon je kiezen tussen baden binnen en baden buiten. Wij kozen voor een buitenbad en deponeerden onze kleren in een locker – die niet kon gesloten worden. Het water was 38-39° C en met zicht op de bergen meer dan 4000 meter) was het zalig zwemmen, drijven en relaxen in het zonnetje. Let wel op, op die hoogte voel je niet dat je aan het verbranden bent maar na 15 minuten was Jaak zo rood als een Tomate Crevette. We bleven er anderhalf uur, kochten een zakje shampoo voor 1 sol en namen daar een warme douche ipv in het hotel waar het water niet echt warmde…  Om 11u30 namen we een taxi terug – niet uit luiheid maar tweemaal dezelfde weg doen is er wat teveel aan.Een uurtje later gingen we naar het busstation Naast ons hotel, op een hoek.   Lokaal restaurantje waar heel veel volk zit. Voor het eerst gingen we ’s avonds eten met twee fleeces aan en een jas. Zelfs het personeel van het resto hield zijn muts op. Jaak en ik (Catherine was aan de beterhand maar durfde nog niet eten en was in bed gebleven) bestelden de Menu Turistico en aten soep, kip en een trucha a la plancha (forel) waarna we nog een ijsje kregen. Eigenlijk hadden we het ijsje al gekregen voor we aan ons hoofdgerecht begonnen maar omdat het daar zo koud was, smolt het ijs niet. We kregen nog een watertje voor onze 14 soles per persoon. Degelijk zonder meer. Een 3 à 4 op 5. Vervoer Toen we gisteren toekwamen in de busterminal zeiden ze dat we niet konden reserveren voor Cabanaconde. We moesten gewoon naar de terminal komen. Om half een stonden we er en hoopten vlug weg te zijn. Oeps, de eerste bus was maar om 16 uur. Wij ons dus nog een paar uurtjes gaan bezighouden in het kleine stadje en o.a. een arena voor stierengevechten gezien en nog een theetje gedronken op ‘ons terras’. In plaats van 17 uur was het nog een uur later toen we eindelijk weg konden. In het busstation werden we aangesproken door een Antwerps meisje dat het Hostel runde in Cabanaconde waarnaar ik een mail gestuurd had (maar nooit antwoord had gekregen). Ondertussen vertelde ze dat busmaatschappij Andalucia voorlopig geschorst was omdat er 3 dodelijke accidenten met hun bussen waren geweest op een week tijd. Moest juist zo iets vertellen om Catherine op haar gemak te stellen. |
Cabanaconde Hotel Pachamama San Pedro 209 www.pachamamahome.com Er was geen plaats meer in het hoofdgebouw en we werden naar een ander gebouw geloodst waar het er niet al te gezellig uitzag. Inderdaad, de kamer met drie bedden was zo Spartaans als maar kon zijn, de badkamer was een verdieping lager en er was zelfs geen venster in de kamer. We vallen niet moeilijk maar dit was er toch over. Jaak en ik lieten Catherine achter en gingen op zoek naar iets beters. Dat vonden we in Zijstraat van de Plaza (er hangt een wegwijzer aan een bord)  Zeer basic kamers maar wel ruim en zeer warm water. We kregen handdoeken maar… er zijn geen stopcontacten. Die hebben we wel nodig om ’s morgens en eventueel tijdens de dag een theetje te brouwen met ons spiraal van thuis – maar ook voor mijn IPOD+boxkes die de koude avonden aangenamer maakt. Opladen van camera en GSM was dus ook niet evident. Onderhoudsman Roberto liet ons echter altijd in zijn kamer om daar een beetje Electricidad af te tappen. Brave mens. Ander pluspunt: er is een leuk binnenkoertje met stoelen en tafels en er hangen wasdraden. Al bij al toch tevreden voor de drie nachten die we er bleven. We betaalden 20 soles per persoon. Waardering: een 4 op 5    Bezienswaardigheden Onnozel stadje dat slechts geschikt is als uitvalsbasis voor de schitterende uitstappen die ons stonden te wachten  Wij hadden op voorhand al geopteerd om niet de driedaagse Colca Trail te doen maar ons alleen te wagen aan de afdaling en beklimming in één dag. Probleem: Jaak heeft zijn knieën kapotgevolleybald, Catherine heeft hoogtevrees en ik heb altijd mijn puffertjes bij voor een verminderde longcapaciteit. Jaak kan niet goed dalen, Chris kan niet klimmen en Catherine kan wel fysisch alles aan maar het blokkeert soms in het kopke. We beslisten dat we zouden zien waar we geraakten…. Normaal is het 2 uur dalen to Sangalle waar een oase is om te zwemmen en dan 4 uur terug klimmen. Ik denk dat we ongeveer halverwege beslisten dat we het mooiste al gezien hadden. Catherine stopte en las een boekje terwijl Jaak en ik nog een kwartiertje verder daalden. Het uitzicht op de rivier en de canyon werd er niet meer mooier op en we gingen dan maar weer onze leesster opzoeken. We hadden er wel enorm van genoten, het is een heel aparte en spectaculaire belevenis, de rivier zien 1200 meter beneden je….    Zeer mooie dag geweest. ’s morgens om 6u30 weg, zonder te kunnen gaan ontbijten, om de bus op de Plaza te nemen: 2 soles per persoon. Om 7u30 stonden we boven te wachten tot de vogels zouden opduiken. Stillekesaan zagen we er in de diepte één, dan twee en dan nog een paar. Maar pas tegen 8u30 begonnen ze op de thermiek omhoog te krinkelen. Het hoogtepunt was toen er een van die reusachtige dieren (spanwijdte vleugels ongeveer 3 meter) zo’n vijf meter boven de hoofden van de ondertussen honderden mensen vloog. Het bleef nog een fenomenaal spektakel tot 9u30, dan was het plotseling gedaan.    Nog eventjes rondgewandeld op het uiterst toeristisch marktje (stinkduur)    en dan de bus (Milagros) genomen tot aan Media Lune. Vandaar zou het volgens de man van ons hotel een mooie wandeling zijn tot in Cabanaconde. Inderdaad, heel rustig maar wel langs de openbare weg en met mooie vergezichten. Op een klein uurtje stonden we beneden. Zeer mooie dag geweest. Restaurant De eerste avond in Cabanaconde aten we in het resto van hotel Valle del Fuego. Voor het eerst en laatst op onze reis zagen we verwarming: enkele straalkacheltjes verdreven de grootste koude. De menu Turistico was niet spectaculair maar degelijk maar toch gingen we de volgende dag elders. Ook ietske te duur naar mijn smaak. Een 3 op 5.  Brisas de Colca Plaza de Armas. Lokaal en zeer proper waar we voor 50 soles 2 bieren dronken en Catherine een heel lekkere Alpaca in honingsaus at, ik waagde me aan een kipbrochette en Jaak nam Pollo a la plancha. Heel lekker en verzorgd. Een aanrader.   De volgende avond namen we elk een ander gerecht en voor ongeveer dezelfde prijs was het weer héél lekker. Telkens een 5 op 5. Vervoer A ja, de volgende dag was het al zover. Inderdaad spectaculaire rit van 2 uur, soms op een half metertje van een ravijn van 1200 meter. Zelfs ik moest soms eens wegkijken. |
Puno Op de bus was er een gids mee die ons liet afstappen (en foto’s nemen) aan een Mirador en een paar uur later aan een drinkplaats van flamingo’s. Onverwacht op een hoogte van meer dan 4400 meter...   We kregen ook nog een watertje op de bus en stonden om 19u30 in de busterminal van Puno die eigenlijk maar 1 kilometer van het centrum ligt maar in het donker lieten we ons toch met een taxi brengen (4 soles) onder begeleiding van iemand die ons het volgende hotelletje aanraadde…. Hotel Kollas Inn Jr. Arequipa 386 (tel 051-368027)  0 soles voor 3 personen (1 double met 4 bedden en een single met 2 bedden) Ruime kamer met eigen badkamer en handdoeken. TV op de kamer. Jammer genoeg was er geen binnenkoer of terras. Degelijk hotelletje maar ook niet meer. Op 200 meter van de Plaza de Armas in een buurt met veel restaurants. Een 3 op 5.  Beienswaardigheden Lake Titicaca  We gingen met een taxi naar de Puerto (maar eigenlijk was het maar 20 minuten wandelen, zagen we achteraf) Er zijn heel veel mogelijkheden om een of meerdere eilanden te bezoeken en wij wilden alleen maar Los Uros bezoeken. Een mannetje van een boot kon ons toch overtuigen om en Los Uros en Taquille te doen. Twee redenen: zijn prijs stond ons aan (40 soles per persoon, entrees inbegrepen) en het was de laatste dag van een plaatselijk feest op Taquille dat we eigenlijk op het gemak de volgende dag wilden doen. Verloop van de dag * 9u30-12u30 op de boot * aanleggen op Taquille waar we een hoop miserie hadden omdat ik de 5 soles entree voor het eiland per persoon niet wilde betalen en de man van de boot ook niet. “Todo includo” bleef ik maar herhalen. Uiteindelijk mochten we toch binnen – ik betaalde dus NIET. Na een steile klim arriveerden we op het middenplein waar inderdaad een traditioneel volksfeest aan de gang was. Alle mannen en alle vrouwen van het dorp (jong en oud) slenterden in een kring rond de Plaza terwijl een paar muzikanten het (trage) ritme aangaven. Na enkele rondjes gingen er een paar uit de kring om post te vatten bij de tientallen bakken bier (vol en leeg) die ze met grote regelmaat aanvielen – en het drinken deden ze rapper dan ze dansten. Mannen en vrouwen zopen daar al vijf dagen. Geen wonder dat er van dansen niet veel meer in huis kwam. Maar bon, het was een kleurrijk spektakel.   We werden uitgenodigd om het middagmaal te gebruiken in een plaatselijk restaurantje (15 soles per persoon) maar ik had al broodjes gekocht. Catherine at alleen een Supa de Quinoa die haar heel erg smaakte.  Vijfhonderd trapjes naar beneden en we waren weer aan de boot * 15u00-17u boot "  * 17u-17u30 aangemeerd op een van de drijvende Los Uros eilandjes    waar het verbazend zeeziekachtig lopen is op die paar meters riet. Jaak kocht daar nog een tafelnap en weg waren we naar de* Puerto van Puno waar we om 18u15 arriveerden na het grootste gedeelte van de dag op de boot te hebben gezeten. Een voor mij ietwat teleurstellende ervaring. De volgende morgen gingen we eerst geld in wisselen in Lima (de verkeersvrije straat met alle banken, ATM’s en wisselkantoren), dan gingen we te voet naar het busstation om onze bus voor de volgende dag naar Cuzco te reserveren. Het lukte met maatschappij Libertad (30 soles) Op de Plaza de Armas  genoten we van het zonnetje en van de buitenkant van de Catedral (de binnenkant is heel wat minder). We kochten wat souvenirs van een oud vrouwtje  en gingen naar de overdekte Mercado wat fruit en broodjes kopen. Na gereserveerd te hebben voor onze uitstap van deze namiddag aten we onze broodjes op op de Plaza. Niet veel te zien in Puno, tegenvaller. Om 14u30 afgehaald op de Plaza de Puno en na 10 minuten rijden gestopt aan een Mirador met een mooi zicht op het Titicacameer.  Om 15u35 arriveerden we in Sillustani waar we eerste 30 minuten verplicht met een gids moesten rondlopen (interessant maar langdradig) en dan nog een half uurtje vrije bezoektijd hadden. Net die vrije tijd is veel te kort omdat je maar een fragment van het uitgestrekte domein kunt doen. Jammer.  Ik had 25 soles per persoon betaald voor onze namiddaguitstap. Je kan het waarschijnlijk zelf niet goedkoper doen met een taxi.Restaurant Avenida Libertad Lokaal restaurantje met héél trage bediening. We vroegen 3x de Menu Turistico maar de tomatensoep was op en de champignonsoep in de plaats kwam uit een pakje, niet vers dus. Verder waren de bifsteck, de lomo en de trucha lekker. Met 3x bier kwamen we uit op een cuenta van 47 soles. Mooie prijs dus. Het viel wel op dat ze alles moesten gaan bijhalen en niet veel in huis hadden. Redelijk. Een 3 op 5. Het ontbijt de volgende morgen namen we ook daar en het was weer niet allemaal ok. Ze zetten plakkerig wit brood op tafel. We weigerden het en vroegen en kregen ander en beter brood. 6 soles per persoon in plaats van 4 soles.  De tweede avond was het weer zeer traag maar de 3x trucha smaakten en voor 41 soles waren we weer weg. Ongezien positief was dat ze van de Menu Turistico van 12 soles 5 soles aftrokken omdat ik geen soep wilde. Leuk gebaar. De derde morgen was Buen Sabor om 8u nog niet open en aten we in La Kantuta (av Moquegua 189) waar de broodjes lekkerder waren maar de koffie doorzichtig. Zo is er wel altijd iets… ’s Avonds heb ik niet genoteerd wat we juist gegeten in La Kantuta hebben maar het smaakte beter en was ongeveer dezelfde prijs. Onze derde ochtend in Puno hadden we weer prijs: La Kantuta nog niet open, dan maar naar in onze straat. Eigenlijk een bakkerij maar je kunt er ook ontbijten (duurder dan elders voor 8 soles zonder ei). Volgens specialiste Catherine de krokantste broodjes van de hele reis. |
In het busstation namen we een taxi naar het centrum voor 5 soles
tof
filmke van Machu Picchu http://whc.unesco.org/en/list/274/video 
Zeer lekker en vlotte, vriendelijke bediening. Een 5 op 5
Nazca is de stad waar je naartoe gaat vanwege de fameuze Nazca-lines die pas 50 jaar geleden ontdekt werden door de Duitse Maria Reiche (heeft een museum ver buiten de stad –niet bezocht - en ook een standbeeld) Niemand heeft ook maar een vermoeden van de bedoeling of herkomst van de vreemde en nauwkeurige tekeningen in de woestijn rond Paracas.
