websitetemplate.org - australiana
Wie ben ik ? > Reizen > Reisverslagen 2011 > 2 Belgrado (juli)
 
 

2 Belgrado (juli)

Citytrip Belgrado (12 – 16 juli 2011) 

Al onze Belgrado foto's staan op http://www.flickr.com/photos/34175173@N02/sets/72157627229436444/   

Ditzelfde verslag staat ook op mijn website
www.chrisvdb.be samen met al mijn andere reisverslagen 

Op reis stuur ik zo om de 4 à 5 dagen een mailtje (half A4'tje) met onze, soms leuke, soms vreemde, soms enge belevenissen naar al wie dit wil lezen. Wil je ook in die mailgroep zitten, laat het me weten op

Travel Guide

 
Gebruikte reisgids: Bradt (july 2010) 

De 'grote en verre' reizen met onze gasten zijn noodgedwongen gedaan maar dat betekent niet dat ze niet graag meer meegaan. Twee jaar geleden hadden we een schitterend weekje in berlijn, verleden jaar was het niet gelukt maar nu hebben we alle agenda's in elkaar gepuzzeld tot we vijf dagen samen hadden.
Verwacht in dit reisverslagje hieronder eerder sfeerfoto’s dan prentjes die je in om het even welke reisgids kunt vinden.
 


Kostenplaatje

(per persoon) - afgerond, voor 5 dagen (inbegrepen vlucht, plaatselijk vervoer, hotels, eten en drinken)

vervoer  vlucht Charleroi - Belgrado (2u10min vliegen)€ 85 (h/t)
Hotel Royal ***€ 110 (4 n)
Kosten ter plaatse€ 45 (3 ½ d)
totaal€ 240

Praktische info


Visum/ Paspoort / Identiteitskaart
Belgen kunnen gewoon met hun Identiteitskaart reizen

Geldzaken en formaliteiten
Munteenheid: 100 Dinar = € 1 . Er zijn overal genoeg banken waar je je Euro’s kunt wisselen. Wisselkantoren bieden gewoonlijk een betere koers aan. Ook enorm veel ATM’s.  

Electriciteit
Alle stopcontacten zijn voorzien van gaten waarop onze Westerse stekkers passen. 

Internet
In ons hotel was er gratis Wifi maar ook bvb. in Novi Sad op enkele pleinen en in het Danube Park, hier en daar in de stad zijn er Internetcafé’s (niet bezocht)

Vervoer
Ter plaatse hebben we alles te voet gedaan maar de afstanden waren soms tamelijk groot

Aeroport (= Aerodrome Nicola Tesla)
Afhankelijk van de bron: 12, 14 of 20 km van het centrum
Vervoer luchthaven – centrum

Taxi’s vroegen gemakkelijk tussen € 5-10 (500 à 1000 Dinar…)
Bus 72 zou de goedkoopste optie zijn maar die bus hebben we niet gevonden, niet bij het toekomen noch bij het vertrek.
De A1-JAT bus vertrekt ook aan de luchthaventerminal en kost 250 dinar pp en doet er 1/2 uur over.
Er hangt een mooi papier aan de zijkanten met de bestemming (handig) 

Belgrado – Novi Sad
Bus te nemen aan Zeleznickai busstation (20 min wandelen van ons hotel). Ieder uur is er wel een bus zie
http://www.bas.rs/basweb_eng/RedVoznje.aspx?lng=en

Heenreis: duur 1u30, prijs 635 Dinar
Terugreis: - en lacht niet, hé - we kochten tickets aan het loket en stapten naar Platform 2 waar ze ons doodleuk meldden dat we treintickets hadden in plaats van bus tickets. Nog nooit meegemaakt: we hadden aan het verkeerde loket de tickets gekocht. Net als in Belgrado, liggen in Novi Sad het bus- en treinstation in of ongeveer in hetzelfde gebouw en ons Cyrillisch liet ons die dag wat in de steek.
Soit: de trein kost maar 400 Dinar ipv 635 en doet er 2 uur over ipv 1u30 

Hotel en restaurants
 Hotel Royal

Kralja Petra 1, nr. 56 
http://www.hotelroyal.rs/en/
tel +381 11 2634222 -
booking@hotelroyal.rs of hotelroyal.rs@gmail.com  
2011-2-belgrado-103-hotel royal

Ik had de 2 kamers (een double voor rokers en een triple voor niet-rokers) geboekt via booking.com
Zeer goed gelegen, op 5 minuten van Kalagmedan en een paar 100 m van Mihaila, dé shopping street
Het is het oudste hotel van Belgrado en naast een statige inkom- en receptiehall is het soms wat verouderd maar enkele verdiepingen zijn al gerenoveerd en op twee andere verdiepingen waren ze alle kamers aan het hernieuwen.
Altijd andere, vriendelijke en Engels sprekende mensen aan de receptie. Er is een bar, een gratis Internetruimte (niet gebruikt) en een wisselkantoor. Ik betaalde € 560 voor 5 personen, voor 4 nachten = € 28 pp per nacht, ontbijt inbegrepen
Het zijn propere kamers mét privé-badkamer (iedere dag verse handdoeken, zeepjes, Wc-papier), bad met douche. Op de kamers is er TV, staat er een tafel en stoelen en is een kleerkast aanwezig
Ontbijtbuffet: brood, fruitsap/thee/koffie/cécémelk – verschillende ontbijtgranen, kaas, hesp, worstjes, honing, confituur, ei, fetakaas. Positief: de kinderen hadden eerst een stikwarme kamer zonder airco maar zonder bij te betalen mochten ze de volgende dag ruilen.
Negatief: ze gaven een verkeerde sleutel mee. Mensen met slechte bedoelingen konden al het gerief uit die kamer leegplunderen terwijl de eigenaars eventjes weg waren.
 
 Eten en Restaurants
Ontbijt kregen we in het hotel

Middagmaal
improviseerden we zelf: als voorbeeldje wat we de eerste dag kochten in een bakkerij
Een stuk pizza, een groot soort brood met chocolade, een immens groot stokbrood met hesp, kaas, ei en salade, zes ronde Sesampistolets en nog enkele andere koeken voor slechts 400 Dinar (= € 4)
De volgende dagen kochten we daar nog yoghurt bij (29 Dinar), nectarines, watermeloen, bananen enz.. Dit allemaal met een paar flessen water (40-50 Dinar voor 1 ½ l) en/of Cola (99 Dinar voor 2l).
Allemaal spotgoedkoop dus.

Hotel Royal

In de kelder van het Hotel vind je een goedkoop restaurant mét een Engelstalig menu (handig voor toeristen): we aten er o.a. schnitzel kip, schnitzel natuur, een vegetarische maaltijd, leverrolletjes en nog iets. Alles werd geserveerd met frietjes en een heel klein beetje groenten. Met één cola erbij kostte het ons 2200 Dinar (= € 22). Het eten smaakte allemaal nogal flets maar het waren enorme porties 2011-2-belgrado-031-hotel royal-dinner 2011-2-belgrado-058-hotel roayl - breakfast
Geconcentreerd op de eerste happen                         Het uitgebreide ontbijtbuffet 

? (Kralja Petra, 200 meter van ons hotel)

De tweede avond aten we in ? (van waar komt deze vreemde naam van het restaurant, vraagt iedereen zich el af) Het ligt recht tegenover de kathedraal en heette vroeger By the Cathedral. Omdat de bisschop zo’n louche uitspanning met frivole deernes en veel alcoholverbruik niet wilde associëren met z’n ongetwijfeld smetteloze zedelijkheid, verbood hij die naam. De eigenaar vond niet onmiddellijk iets gepast en hing maar een vraagteken boven zijn voordeur. Honderd jaar later hangt dat er nog.
We aten er o.a. goulash (550 Dinar), mixed grill (1500 Dinar voor 2 personen), stuffed paprika/pepper met pollenta (650 Dinar), chicken filet met cheese (700 Dinar) en 3x cola, tonic en bier. Het was van een betere kwaliteit dan gisteren in ons Hotel maar het prijsverschil was te groot. Ik betaalde 4400 Dinar (€ 44) voor deze uitspatting.
Enkele andere prijzen

fles water 1 1/2l = 40-60 Dinar                      fles Fanta 1 1/2 l = 99 Dinar
Fles Sprite 2l = 88 dinar                    fles Cola 2l= 109 dinar
Bier 2 l= 160 dinar in supermarkt, bier op café: 150 dinar voor 0,5 L
ijsje:  1 bol 40-60 dinar
chips: tussen 50 en 120 Dinar voor een normaal pakje

Bezienswaardigheden

Woensdag 13 juli

Gisteravond waren we zeer laat toegekomen van de luchthaven (23u30 in ons hotel)  en dus hebben we ons niet gehaast deze morgen. Het moet immers een ontspannend tripje worden, zonder veel gehaast, zonder iedere minuut van hot naar her te spurten om zoveel mogelijk te zien.
Het was, na het ontbijt, al bijna 10 uur toen we onze prachtige Kralja Petra I-straat verkenden met enkele mooie Secessionistische en Art Nouveaugevels maar ook een

2011-2-belgrado-001-kralja petra 2011-2-belgrado-002-kralja petra 2011-2-belgrado-003-kralja petra

Cathedral
Daar was op deze woensdagmorgen al een mis bezig. Opvallend kenmerk: er stonden bijna evenveel priesters als gelovigen en iedereen bleef rechtstaan. De priesters in hun typisch orthodox versierde gewaden stonden met hun rug naar ons en zongen om de beurt een karaokeversie van een Servische Psalm. We bleven maar eventjes en besloten terug te keren op een rustiger moment om te genieten van de 19deeeuwse orthodoxe kerk. We stapten door tot aan Trg (= Plaats) 

Republiki
Dat was maar 10 minuutjes wandelen vanaf ons hotel maar ik had al mijn overtuigingskracht nodig om de dames uit de 1000en winkels te houden in de verkeersvrije straat ernaar toe. Op het plein verbeeldden enkele indrukwekkende standbeelden het glorieuze, heldhaftige verleden en waar het Nationaal Museum nu al jaren dicht is wegens verbouwingen. Moet nochtans de moeite zijn. O ja, hier en daar zie je in het straatbeeld kopieën van schilderijen tegen de muur hangen, zo hebt je als toerist toch een ideetje van de Chagalls, El Greco’s en andere topwerken die niet te bezoeken zijn.

We stapten door tot aan de

Church Alexander Nevski
Nog eens 10 minuutjes wandelen.
Gratis te bezoeken en een mooie kerk (Russische stijl), maar zeer donker. Gelukkig maakt de witmarmeren iconostasis het geheel ietsje fleuriger. Een aanrader.
2011-2-belgrado-011-cathedral


Skadarlija
Deze wijk vind je aan de overzijde van de straat vanuit de Alexander Nevski.
Ze werd in de 19de eeuw bewoond door zigeuners, Roma, en alternatieve artiesten en kunstenaars van allerlei pluimage die het de naam van Servische Montmartre verleenden. Het moet ooit wel een aangename wijk geweest zijn maar nu kom je er alleen (duurdere) restaurants tegen en groepjes toeristen mét gids. De wijk Zemun (aan de overkant van de Donau in Novi Beograd) zou vergelijkbaar zijn maar nog veel authentieker)

Hotel Moskva (Terazije 20) -  http://www.hotelmoskva.rs/
15 minuten wandelen naar het Zuiden van de stad toe.
Hotel uit 1908 met, volgens onze reisgids, een prachtige Art Nouvau façade. Viel mij als absolute topkenner een beetje tegen. Maar ik kon het toch niet laten om eventjes te gaan loeren waar o.a. Einstein, Hitchcock, Brad Pitt, Robert de Niro… gelogeerd hadden. De prijs: € 138 voor een double was iets te hoog voor mijn budget. We beperkten ons tot het toilet (de dames) en een gratis glas ijskoud water (ik) terwijl ik stond te wachten.

2011-2-belgrado-015-hotel moskva

We stapten terug naar onze kamers waar we in alle rust en in alle aircofriste onze broodjes opaten en vertrokken weer naar

Mosque
Ze was open maar net als bijna alle andere moskeeën ter wereld was de buitenkant bijna nog mooier dan de binnenkant

Kalagmedan
Door een mooi en verzorgd park (aha, die schaduw, die koelte…) slenterden we naar het (gratis) fort dat zeer  uitgestrekt is maar als fort niet veel meer voorstelt. Wel heb je er een schitterend uitzicht op de samenvloeiing van de Donau en de Sava. Het beeld, de Messenger of Victory,  hieronder is indrukwekkend hoog en was eigenlijk bedoeld voor een plein in het centrum van Beograd maar de lokale inwoners hadden bezwaren tegen de te opzichtig uitgestalde genitaliën (maar toch 'n klein pietje volgens mij) en lieten het beeld dan maar naar het park verhuizen waar het keek naar hun aartsvijand Hongarije met het idee van ik veeg er m’n kl… aan (misschien is die laatste interpretatie wel de mijne ?)

2011-2-belgrado-021-kalegmedan
 
2011-2-belgrado-017-kalegmedan

In de grote toegangslaan naar Kalagmedan stonden tientallen souvenirkraampjes en daar konden de dames hun hartje ophalen.
Een korte wandeling langs de Donau bracht ons ook al niet teveel plezier: je loopt gewoon op straat en kunt nergens aan het ongetwijfeld verfrissende water. Ik liep nog wat rond om misschien info te krijgen over een boottochtje voor de een of andere avond maar vond alleen boten die in zijn geheel konden afgehuurd worden of alleen boten die tijdens het weekend tochtjes deden. Noppes dus.

De Cathedral gingen we nog eens binnen en ditmaal was er geen mis bezig. Maar pech voor C.: er mochten geen foto’s genomen worden. En… ik moest een rokje aantrekken. Ilse’s short was een stuk korter dan mijn bermuda maar ik was de enige die een verkleedpartijtje mocht doen. Geen zicht.

Donderdag 13 juli
Daguitstap naar Novi Sad – Belgrado is niet groot genoeg om je er drie volle dagen bezig te houden.
Je kunt ofwel met de trein of met de bus gaan, beide stations liggen naast elkaar op zo’n 15-20 minuten stappen van ons hotel.
Van het busstation in Novi Sad was het nog eens 15-20 minuten wandelen tot aan het centrum. Daar kochten we broodjes, bananen, yoghurt, een watermeloen… en nestelden ons op een bankje in de schaduw.

Ø  Trg Slobode
is het majestueuze centrale plein met de City Hall en de Cathedral. We konden geen van beide bezoeken maar ze zien er wel indrukwekkend uit.
 
 2011-2-belgrado-039-novi sad-trg slobode

Bishop’s Palace
ligt net achter de Cathedral en was ook niet open
 

Orthodox cathedral
naast het vorige: open en mooi maar niet indrukwekkend
We wandelden langs de Dunavska straat (volgens onze reisgids een zeer mooie straat met huizen uit de 18de en 19de eeuw – ik vond er niet veel aan

Ø  Danube Park
Is ontspannend, vooral met zo’n temperaturen maar is niet erg groot. Camille was tevreden dat er WiFi was maar het werkte niet onmiddellijk. Na een paar minuutjes moesten we de enorme brug over (er zijn drie bruggen tussen Novi Sad en de overkant waarvan er 2 na de 1999 luchtaanvallen van de NAVO heropgebouwd werden. De derde ligt er nog wat troosteloos bij, alleen nog een paar brokstukken…)



Petrovaradin Fort

2011-2-belgrado-054-novi sad-petrovaradin fortress parkEen redelijk fort uit begin van de 18e eeuw maar veel schiet er ook niet meer van over (oorspronkelijk dus). We wandelden efkes rond maar het was veel te warm, we zochten de schaduw op aan enkele huizen tot een  vriendelijke man ons uitnodigde om mee te genieten van zijn airco. Hij zette onmiddellijk fris (én echt fris)drank en glazen op tafel en we mochten er ons aan te goed doen. Héérlijk. We bleven nog een kwartiertje praten met Jovan over België en Servië, over het Exit-festival en over zijn werk als graficus. Ik bekeek dan nog een paar van zijn gruwelijke oorlogsfoto’s (
www.vojvodina.com) voor we afscheid namen

Het vierdaagse Exit-festival vindt plaats in dit Fort en was net een paar dagen voorbij. Op meer dan 20 podia treden honderden groepen aan van ’s avonds tot ’s morgens 8 uur. Veel toppers (Jamiroquai, Arcade Fire, M.I.A…) maar voornamelijk veel Dance, House en Techno. Goedkoop: € 114-130 voor 4 dagen, camping € 33 voor 8 dagen. Er is een Nederlandse organisatie die vervoer regelt (h/t) voor € 155.
Reken daarbij dat het leven in Servië heel goedkoop is en, gecombineerd met de prachtige locatie, is het misschien voor onze jeugd een alternatief voor de dure Werchters en Pukkelpops.
meer info op
http://eng.exitfest.org 

We waren eigenlijk nog van plan naar het strand te gaan (hadden handdoeken getsjoept in het hotel en ons zwemgerief bij) maar hadden geen zin om nog es 20 minuten te wandelen en ons tussen de verwachte 30.000 baders/baadsters te begeven. We lieten de Donau voor wat ze was en zelfs het uur te voet naar het busstation was er bijna teveel aan: we gingen hoe langer hoe trager vooruit en moesten veel stops inlassen vanwege de immense hitte.

Behoorlijk bezweet kochten we in het station onze tickets en begaven ons naar Perron 2 waar… we van de controleurs hoorden dat we treintickets … ja, ja, dat verhaal kennen jullie al. Soit, de trein zal het zijn.
Een stuk goedkoper dus, maar ook een stuk langzamer, een half uurtje langer rusten voor we weer de hitte van Belgrado mochten trotseren. We hadden allemaal teveel honger en gingen dan maar, zonder ons eerst te douchen – zeg het niet verder – eten.
Een uurtje later had ik er ferm spijt van dat ik nog voorstelde een avondwandeling te gaan doen. Ik had beter in m’n broek gesc… : de dames deden niets anders dan iedere winkel binnengaan die ze tegenkwamen. De meeste zijn open tot 21 of 22u….

Vrijdag 14 juli

Ik had op voorhand niet veel plannen gemaakt en gelukkig maar want de hitte dwong ons ons aan te passen. Het werd weer een dagje op het gemak wandelen. Eerst een goede drie kwartier tot aan iets wat we allemaal wilden zien en dat ons in alle reisverslagen werd aangeraden.
45 min tot aan
Museum Nikola Tesla (entree 300 Dinar, 150 voor studenten met een ISIC-kaart)
Tesla was een leeftijdgenoot van Edison en Marconi maar kreeg nooit de waardering die die andere twee wel kregen. Ooit werd voorgesteld om de Nobelprijzen te delen maar Tesla weigerde: “Ik delen met iemand (Edison dus) die mijn idee gestolen heeft, nooit !”
Tesla, een naar Amerika geëmigreerde Serviër, was de eerste om een transformator met wisselstroom uit te vinden, had al verregaande plannen voor een elektrische auto en maakte al een zender van enkele tientallen meter hoog die de voorloper van het Internet zou kunnen genoemd worden. En dat allemaal tussen 1900 en 1920, ongelooflijk
Er was een verplichte rondleiding met een zeer gemotiveerde en enthousiaste gids en we mochten zelf meedoen aan enkele experimenten. Op de 1ste foto hieronder zie je ons staan met een TL-lamp op een metertje van een enorme transfo die de TL-lampen in onze handen deed oplichten. We voelden ons net in Star Wars. Bij de tweede proef waren er minder vrijwilligers: een stroomstoot schiet van een staaf naar je hand en zorgt voor “wat gekriebel”. Jawadde, het was wel iets meer dan dat maar we hebben het overleefd.

2011-2-belgrado-070-nikola tesla museum2011-2-belgrado-072-nikola tesla museum


Blij iets te hebben bijgeleerd en onder de indruk sleepten we ons een kwartier verder naar ons volgende doel

Ø  Sint Sava Kathedraal
De bouwwerken werden al in 1894 gestart maar door de diverse oorlogen zijn ze er nog aan bezig… Het moet de 3de grootste Orthodoxe kerk ter wereld worden en zou plaats bieden aan 10.00 bezoekers. Nu waren w
ij er helemaal alleen, enkele werklui niet meegerekend.2011-2-belgrado-076-sint sava


Net daarachter ligt de Nationale Bibliotheek van servië die ik, als vakidioot, toch eens moest bezoeken. Zoals ongeveer alle overheids-gebouwen hier, was ook de Bib gesloten werden verbouwingen. Voor hoelang konden ze mij niet vertellen zodat ik ook maar niet één boek heb gezien… Shame on you

2011-2-belgrado-081-national library

Onze volgende bestemming was weer iets belangrijks, wat zijn we weer goed bezig. Probleempje: het stond niet echt op onze kaart en het was niet helemaal duidelijk hoe we er moesten geraken. Een honderden meter lange brug in de volle zon leek ons niet erg aantrekkelijk en we besloten dan maar een bus te nemen. Na heel veel en heel  lang navragen aan waarschijnlijk wel tien mensen, was iemand er zeker van dat we bus 78 moesten nemen. Dacht hij toch, misschien, waarschijnlijk wel, eventueel. Bon, beu van te zoeken en te wachten kocht ik eerst nog tweeliter fles Cola die geen lang leven beschoren was en stapten we op de overvolle bus. Het was drummen, duwen en trekken zodat we zelfs niet vooraan geraakten om te betalen. A enkele stops, over de brug dus, later stapten we weer maar af en dan was het nog zeker 20 minuten zoeken tot we arriveerden aan

Ø  Het Mausoleum van Maarschalk Tito
De man die, denk ik, een 40 jaar lang, de grote Leider was van Joegoslavië was, werd door iedereen graag gezien en heeft hier in dit park maar liefst 3 gebouwen die aan hem gewijd zijn. Het eerste was het Museum of 25th May (zijn geboortedatum): meer dan wat uniformen, schoenen en andere kledij was er niet te zien maar het was er fris en we konden gratis fris water drinken…

2011-2-belgrado-082-museum 23 may

  Ø  Net naast dat eerste museum gingen we binnen in House of Flowers waar Tito begraven is. Toen ik wilde betalen, constateerde ik met de luidste SHIT van heel mijn leven dat… mijn broekzak openstond en mijn portefeuille verdwenen was. Een van die ‘drummers’ op de bus was blijkbaar een geoefende pickpocket want mijn portefeuille zat in een met een pression gesloten broekzak op mijn dijbeen, nee, niet in mijn achterzak. Zo gemakkelijk maak ik het hen nu ook niet.
C. en ik hadden het geld verdeeld maar ik had (ja, ja verleden tijd) € 100 op zak die ik later die dag nog wilde wisselen en zo’n 60 à 70 euro in Dinars. NU had ik niks meer.
Gelukkig had C. mijn identiteitskaart bij haar maar ook mijn bankkaart en MasterCard waren weg.
Gelukkig (tweemaal Geluk bij Ongeluk) kende ik het Card Stop nummer uit het hoofd en gelukkig (nogmaals, het kan niet op) mocht ik in het Museum hun telefoon gebruiken. Het duurde een tijdje voor alles in orde geraakte en de vriendelijke vrouw was me al komen zeggen dat “ze maar een beperkt maandelijks budget hadden en of ik nog lang moest telefoneren?”. Tja, weet ik veel hoe lang dat allemaal duurt... Ik maakte me er met een ter plaatse bedachte smoes van af “Don’t worry, it’s an international free number”.
Ik weet niet of we zouden binnen gemogen zijn in het Mausoleum zelf, maar ik had er absoluut geen zin meer in. Mijn gedachten zaten elders en ik vervloekte mezelf “Ha, ha, dat overkomt iedereen maar mij niet !!!”. Ken je dat gevoel? Wel, ik nu wel.
We hadden geen geld meer dus moesten we ons de rest van de dag behelpen met gratis ontspanning. De eerste gratis beizgheid kwam er al onmiddellijk aan in het

Ø  Park waar verschillende fitnesstoestellen stonden die we allemaal natuurlijk eens uitprobeerden. Het was daar iets frisser tussen de bomen en dus nog net doenbaar. Leuk. We begonnen er zin in te krijgen en fantaseerden wat we nog allemaal voor niks konden doen.
Tweede attractie: een tafel met ingebouwd schaak/dambord. We verzamelden coladoppen en andere doppen en begonnen te dammen, met alleen maar een geringe notitie van de reglementen.
2011-2-belgrado-094-park  2011-2-belgrado-098-park
Onze beste stunt moest nog komen: we reden een half uur lang op bus 41 zonder te betalen, spannend hoor ! Zwartrijders tot op 10 meter van ons hotel.
Einde van een ‘zwarte’ dag.
 

Zaterdag 15 juli

Na het ontbijt wilde ik nog naar het eiland trekken waar op Zemun (de naam van de wijk) een Museum van Modern Art zou zijn met een keur aan schilderijen van Serviërs van  midden 19de eeuw tot nu. En ook het echte, authentieke gevoel van Skadarlija Het was eigenlijk niet ver en niet moeilijk om te bereiken met de bus (gewoon over de brug en dan eerste stop) maar de kinderen hadden een alternatief
“We geraken misschien in tijdsnood als we naar daar gaan en we zouden  misschien liever naar de zoo gaan”. Slik, slik, naar de zoo. Bon, ik zie graag dieren maar een zoo, is dat niet voor kleine kinderen? De wet van de meerderheid, van de democratie dus: naar de zoo.
We betaalden 350 Dinar per persoon en hielden ons daar, tot mijn grote verbazing, een paar uur leuk bezig. Ontspannend en nog eens tof om dieren die we al in het echt gezien hadden op reis (zeearend, nijlpaard, kraanvogel, bruine beer…) nog eens van dichtbij te zien.
De Zoo ligt er wat verwaarsloosd bij maar dat heeft niks te maken met de oorlog van 1999 - zoals een goede vriend me probeerde wijs te maken, hij zou er zelfs een artikel over schrijven ! -maar met de Amerikaanse bombardementen van 1941 die het grootste deel ervan verwoestten waardoor de wilde dieren zomaar in de straten van Belgrado liepen. Blij dat ik toen hier niet was.


 

Onze laatste moment in Belgrado liepen dan ook nog bijna faliekant af. We wisten natuurlijk nog waar we dinsdagavond toegekomen waren van de luchthaven en verwachten daar onmiddellijk ofwel bus 72 ofwel de Airport Shuttle JAT te vinden maar noppes. De helft van de mensen aan wie het vroegen wisten het niet en de andere helft stuurde ons iedere keer een andere richting uit. De tijd begon te dringen en de paniek sloeg al lichtjes toe. Nergens de goede bus te vinden. Tot ik plotseling de JATbus zag passeren en stoppen aan rode lichten honderd meter verder. Ik spurtte ernaartoe, met de andere vier in mijn kielzog, en klopte op de deur tot de chauffeur ons binnenliet. Oef, natuurlijk was de eigenlijke en goede standplaats slechts een paar honderd meter en waren we er gepasseerd maar soit, het was ons toch gelukt.
Dat voor de chauffeur 5x250 Dinar 1300 Dinar was; kon me op dat moment niet veel meer schelen.
Ons citytripje zat er op.
War hebben we door de enorme hitte niet gedaan : bezoek aan de wijk Zemun het Museum voor Contemporary Art, een boottocht op de Donau – we vonden niet genoeg informatie daarover – en het Partygebeuren op de boten ’s nachts…
Maar, het was een ontspannend tripje en we hebben ons goed geamuseerd, zelfs zonder veel wereldschokkende dingen te zien.