vervoer | vlucht Charleroi - Belgrado (2u10min vliegen) | € 85 (h/t) |
Hotel Royal *** | € 110 (4 n) | |
Kosten ter plaatse | € 45 (3 ½ d) | |
totaal | € 240 |
Kralja Petra 1, nr. 56 http://www.hotelroyal.rs/en/ tel +381 11 2634222 - booking@hotelroyal.rs of hotelroyal.rs@gmail.com Ik had de 2 kamers (een double voor rokers en een triple voor niet-rokers) geboekt via booking.com Zeer goed gelegen, op 5 minuten van Kalagmedan en een paar 100 m van Mihaila, dé shopping street Het is het oudste hotel van Belgrado en naast een statige inkom- en receptiehall is het soms wat verouderd maar enkele verdiepingen zijn al gerenoveerd en op twee andere verdiepingen waren ze alle kamers aan het hernieuwen. Altijd andere, vriendelijke en Engels sprekende mensen aan de receptie. Er is een bar, een gratis Internetruimte (niet gebruikt) en een wisselkantoor. Ik betaalde € 560 voor 5 personen, voor 4 nachten = € 28 pp per nacht, ontbijt inbegrepen Het zijn propere kamers mét privé-badkamer (iedere dag verse handdoeken, zeepjes, Wc-papier), bad met douche. Op de kamers is er TV, staat er een tafel en stoelen en is een kleerkast aanwezig Ontbijtbuffet: brood, fruitsap/thee/koffie/cécémelk – verschillende ontbijtgranen, kaas, hesp, worstjes, honing, confituur, ei, fetakaas. Positief: de kinderen hadden eerst een stikwarme kamer zonder airco maar zonder bij te betalen mochten ze de volgende dag ruilen. Negatief: ze gaven een verkeerde sleutel mee. Mensen met slechte bedoelingen konden al het gerief uit die kamer leegplunderen terwijl de eigenaars eventjes weg waren. |
Bezienswaardigheden
Woensdag 13 juli Gisteravond waren we zeer laat toegekomen van de luchthaven (23u30 in ons hotel) en dus hebben we ons niet gehaast deze morgen. Het moet immers een ontspannend tripje worden, zonder veel gehaast, zonder iedere minuut van hot naar her te spurten om zoveel mogelijk te zien. Cathedral Republiki
15 minuten wandelen naar het Zuiden van de stad toe. Hotel uit 1908 met, volgens onze reisgids, een prachtige Art Nouvau façade. Viel mij als absolute topkenner een beetje tegen. Maar ik kon het toch niet laten om eventjes te gaan loeren waar o.a. Einstein, Hitchcock, Brad Pitt, Robert de Niro… gelogeerd hadden. De prijs: € 138 voor een double was iets te hoog voor mijn budget. We beperkten ons tot het toilet (de dames) en een gratis glas ijskoud water (ik) terwijl ik stond te wachten. We stapten terug naar onze kamers waar we in alle rust en in alle aircofriste onze broodjes opaten en vertrokken weer naar Kalagmedan In de grote toegangslaan naar Kalagmedan stonden tientallen souvenirkraampjes en daar konden de dames hun hartje ophalen. De Cathedral gingen we nog eens binnen en ditmaal was er geen mis bezig. Maar pech voor C.: er mochten geen foto’s genomen worden. En… ik moest een rokje aantrekken. Ilse’s short was een stuk korter dan mijn bermuda maar ik was de enige die een verkleedpartijtje mocht doen. Geen zicht. |
Donderdag 13 juli
Daguitstap naar Novi Sad – Belgrado is niet groot genoeg om je er drie volle dagen bezig te houden.
Je kunt ofwel met de trein of met de bus gaan, beide stations liggen naast elkaar op zo’n 15-20 minuten stappen van ons hotel.
Van het busstation in Novi Sad was het nog eens 15-20 minuten wandelen tot aan het centrum. Daar kochten we broodjes, bananen, yoghurt, een watermeloen… en nestelden ons op een bankje in de schaduw.
Orthodox cathedral
naast het vorige: open en mooi maar niet indrukwekkend
We wandelden langs de Dunavska straat (volgens onze reisgids een zeer mooie straat met huizen uit de 18de en 19de eeuw – ik vond er niet veel aan
Ø Danube Park
Is ontspannend, vooral met zo’n temperaturen maar is niet erg groot. Camille was tevreden dat er WiFi was maar het werkte niet onmiddellijk. Na een paar minuutjes moesten we de enorme brug over (er zijn drie bruggen tussen Novi Sad en de overkant waarvan er 2 na de 1999 luchtaanvallen van de NAVO heropgebouwd werden. De derde ligt er nog wat troosteloos bij, alleen nog een paar brokstukken…)
Petrovaradin Fort
Een redelijk fort uit begin van de 18e eeuw maar veel schiet er ook niet meer van over (oorspronkelijk dus). We wandelden efkes rond maar het was veel te warm, we zochten de schaduw op aan enkele huizen tot een vriendelijke man ons uitnodigde om mee te genieten van zijn airco. Hij zette onmiddellijk fris (én echt fris)drank en glazen op tafel en we mochten er ons aan te goed doen. Héérlijk. We bleven nog een kwartiertje praten met Jovan over België en Servië, over het Exit-festival en over zijn werk als graficus. Ik bekeek dan nog een paar van zijn gruwelijke oorlogsfoto’s (www.vojvodina.com) voor we afscheid namen
Behoorlijk bezweet kochten we in het station onze tickets en begaven ons naar Perron 2 waar… we van de controleurs hoorden dat we treintickets … ja, ja, dat verhaal kennen jullie al. Soit, de trein zal het zijn.
Een stuk goedkoper dus, maar ook een stuk langzamer, een half uurtje langer rusten voor we weer de hitte van Belgrado mochten trotseren. We hadden allemaal teveel honger en gingen dan maar, zonder ons eerst te douchen – zeg het niet verder – eten.
Een uurtje later had ik er ferm spijt van dat ik nog voorstelde een avondwandeling te gaan doen. Ik had beter in m’n broek gesc… : de dames deden niets anders dan iedere winkel binnengaan die ze tegenkwamen. De meeste zijn open tot 21 of 22u….
Onze volgende bestemming was weer iets belangrijks, wat zijn we weer goed bezig. Probleempje: het stond niet echt op onze kaart en het was niet helemaal duidelijk hoe we er moesten geraken. Een honderden meter lange brug in de volle zon leek ons niet erg aantrekkelijk en we besloten dan maar een bus te nemen. Na heel veel en heel lang navragen aan waarschijnlijk wel tien mensen, was iemand er zeker van dat we bus 78 moesten nemen. Dacht hij toch, misschien, waarschijnlijk wel, eventueel. Bon, beu van te zoeken en te wachten kocht ik eerst nog tweeliter fles Cola die geen lang leven beschoren was en stapten we op de overvolle bus. Het was drummen, duwen en trekken zodat we zelfs niet vooraan geraakten om te betalen. A enkele stops, over de brug dus, later stapten we weer maar af en dan was het nog zeker 20 minuten zoeken tot we arriveerden aan
Ø Het Mausoleum van Maarschalk Tito
De man die, denk ik, een 40 jaar lang, de grote Leider was van Joegoslavië was, werd door iedereen graag gezien en heeft hier in dit park maar liefst 3 gebouwen die aan hem gewijd zijn. Het eerste was het Museum of 25th May (zijn geboortedatum): meer dan wat uniformen, schoenen en andere kledij was er niet te zien maar het was er fris en we konden gratis fris water drinken…
Onze laatste moment in Belgrado liepen dan ook nog bijna faliekant af. We wisten natuurlijk nog waar we dinsdagavond toegekomen waren van de luchthaven en verwachten daar onmiddellijk ofwel bus 72 ofwel de Airport Shuttle JAT te vinden maar noppes. De helft van de mensen aan wie het vroegen wisten het niet en de andere helft stuurde ons iedere keer een andere richting uit. De tijd begon te dringen en de paniek sloeg al lichtjes toe. Nergens de goede bus te vinden. Tot ik plotseling de JATbus zag passeren en stoppen aan rode lichten honderd meter verder. Ik spurtte ernaartoe, met de andere vier in mijn kielzog, en klopte op de deur tot de chauffeur ons binnenliet. Oef, natuurlijk was de eigenlijke en goede standplaats slechts een paar honderd meter en waren we er gepasseerd maar soit, het was ons toch gelukt.
Dat voor de chauffeur 5x250 Dinar 1300 Dinar was; kon me op dat moment niet veel meer schelen.
Ons citytripje zat er op.
War hebben we door de enorme hitte niet gedaan : bezoek aan de wijk Zemun het Museum voor Contemporary Art, een boottocht op de Donau – we vonden niet genoeg informatie daarover – en het Partygebeuren op de boten ’s nachts…
Maar, het was een ontspannend tripje en we hebben ons goed geamuseerd, zelfs zonder veel wereldschokkende dingen te zien.