Citytrip Istanbul (14 – 18 december 2011)
Gebruikte reisgids: Mini Capitool Istanbul (2de herziene druk 2010)
Dit is de mini versie van de schitterende Capitool reisgidsen die voor mij ideaal zijn voor een Citytrip, vooral door de wandelingen. De ‘grote’ Capitool was me te zwaar en te duur voor die vier dagen. Minpunt: geen openingsuren van de bezienswaardigheden.
vlucht | Zaventem - Istanbul (3 uur vliegen) | € 116 |
Hostel Nobel | € 78 (4 n) | |
Visum | € 15 | |
Airport shuttle (h/t) | € 20 | |
Kosten ter plaatse | € 70 | |
totaal | € 300 |
Wij zijn fitte vijftigers die zo veel mogelijk willen zien. We proberen zo vroeg mogelijk ’s morgens te vertrekken, doen geen terrasjes maar maken wel tijd voor een theetje tussendoor in een lokale café. Onze broodjes eten we liefst op een bank in een park maar we zijn niet veeleisend. ’s Avonds tegen 5 uur wordt het donker en drinken we een aperitiefje op onze kamer. Ondertussen luisteren we naar onze Ipod, schrijf ik mijn dagboek en bereid ik de volgende dag voor. Catherine houdt zich bezig met een boek. Na het eten (waarvoor ik al talloze menu’s hebt gescand tijdens de dag om de beste prijs/kwaliteit te vinden) volgt er nog een thee en wat leesplezier voor het licht nogal vroeg uitgaat. Je zal ons niet in het nachtleven zien….
Hartje van wijk Sultanahmet, met zicht op de Blauwe Moskee (vanop het Rooftop terras). 100 meter van de Aya Sophia en 200 meter van het Topkapi paleis. Ik betaalde € 39 voor een dubbel mét badkamer, ontbijt inbegrepen Beoordeling Propere kamer, niet al te groot maar met alles wat je nodig hebt: chauffage, airco, een dubbel bed. Een kleerkast maar wel geen tafel of stoelen. Om de twee dagen verse handdoeken. Badkamer is klein maar ok. Kamers aan de achterkant hebben een balkon (om te roken!). Er is een gratis PC in de receptie. Geen WIFI. Geen lift. Ontbijt inbegrepen in het restaurant ernaast. Rooftopterras (zie foto hieronder) |
’s Avonds afgehaald aan luchthaven. De man van de Airportshuttle stond er met een bordje met mijn naam op. Altijd leuk om te zien dat je welgekomen en verwacht bent. We moesten nog wel een klein halfuurtje wachten tot hij het tiental bazige, manzieke Hollandse wijven dat mee moest, gevonden had. Het werden lange 90 minuten. Bon, om 20u30 stonden we in ons hotel. Na een korte verkenning van de buurt hielden we de dag voor bekeken. |
Beyoglu Beyoglu is de wijk op de Europese kant aan de overkant van de Bosphorus. We passeerden voor de eerste maar zeker niet de laatste keer de Aya Sophia en stapten langs de grote Divanyolu Caddesi tot aan * Tombe van Mahmut II Er zijn heel veel tombes, mausolea in Istanbul maar dit zou een van de mooiste zijn. Jammer genoeg was ze dicht wegens renovatiewerken. * Zuil van Constantijn Een overblijfsel van de Romeinen. In de onderkant zouden de bijl van Noah (ja, die van de Ark) en de zalf van Maria Magdalena ingemetseld zijn… * Sirkeci Station Dit was de eindplaats van de bekende Orient Express die vertrok in Londen. De buitenkant van het gebouw konden we niet zien omdat ze het ook aan het vernieuwen waren maar de binnenzalen getuigen nog wat van de oude klasse die er eind 19de eeuw heerste. * Nieuwe Moskee (Misir Carsisi) De eerste moskee die we binnengingen. Let op: schoenen uitdoen en voor de ladies: hoofd bedekken. De naam Nieuwe dekt helemaal niet de lading want het is een van de oudste moskeeën van de stad én een van de mooiste. Indrukwekkend qua afmetingen en versieringen. Langs de zeer steile Yuksek Kaldirim zwoegden we naar boven in plaats van de nu toch toeristische Tünel (een kleine zeshonderd meter lang, meer dan 150 jaar oud en 90 seconden plezier) te nemen tot aan de Galatatoren Zeer herkenbaar van op afstand omdat hij 62m hoog staat op de heuvel die Beyoglu is. De toren uit de 14de eeuw is goed bewaard gebleven maar we zijn er niet op geweest. * Istiklal Caddesi Zeer bekend maar het is niet iets waarvoor wij een ommetje zouden maken. Een typische Europese winkelwandelstraat met alle grote ketens van bij ons (H&M, Zara…). Je kon er op de koppen lopen van de sjieke Istanbulezen. Ietsje verderop arriveerden we aan het * Taksim plein Hét plein bij uitstek als je het bruisende leven wil zien. Het onafhankelijkheidsmonument en de eeuwenoude waterreservoir konden ons maar matig bekoren. Achteraf had ik er spijt van dat we niet doorgestapt zijn tot aan het Dolmabahcepaleis dat wel de moeite moet zijn (20 TL entree). * Peter en Paulkerk Héél moeilijk te vinden, in een zijstraatje van een heel klein straatje. Heeft vreemde openingsuren: tijdens de week van 7 tot 8 ’s morgens en tijdens het weekend van 14 tot 15u of zoiets. In ieder geval, we vonden het jammer dat de kerk gesloten was. De man die de parlofoon opnam wilde ons niet binnenlaten… * Yerald Camii (ondergrondse) Eén van die moskeeën die ze maar Museum genoemd hebben om entree te kunnen vragen. Helemaal niet groot maar de mooiste fresco’s en de mooiste mozaïeken van heel Istanbul en dus zeker de omweg en het geld waard. Op de terugweg zagen we nog veel mooie dingen maar we wilden ons niet aan overkill bezondigen. Uitgesteld plezier is dubbel plezier. Sparen dus voor morgen, die andere bezienswaardigheden. Om 17u stonden we moe en voldaan aan ons hotel. terug aan hotel Sirkeci Station – Binnen in de Nieuwe Moskee – Galatabrug -De Galatatoren tegen een blauwe hemel Waterreservoir op Taksimplein – Middagtheetje – Verborgen Peter en Paulkerk –Fresco in Chorakerk |
Bazaarwijk We vertrokken voor onze 2de Istanbuldag weer rond 9 uur en namen ongeveer dezelfde weg als gisteren naar het Sirkezi station waar we begonnen in de * Spice Bazaar Na de kleurrijke soeks in Egypte of Marokko viel die me wel een beetje tegen. Kruiden genoeg maar de presentatie was heel wat minder verzorgd. De Spice Bazaar is aangebouwd aan de Nieuwe Moskee en diende als inkomstenbron van de vrouwelijke Sultan Hatice. Slechts enkele meter verder vind je al de * Rüstem Pasa Camii Weeral een zeer mooi complex maar voor de verandering eens niet op straatniveau.. Enkele trapjes op en je komt op de grote voor- en wasplaats. Mooi versierd en mooie tegeltjes binnen. Er liggen op een tafeltje gratis Korans (in het Engels en in een mooi zakje) maar we wimpelden het aanbod af. We zouden er toch nooit in lezen… Ook in dezelfde buurt ligt de * Tombe van Hatice Volgens ik heb kunnen uitvissen de enige belangrijke vrouwelijke sultan. Als slavin aangekomen uit Oekraïne, versierde ze een Sultan en werd later moeder van de machtige Mehmed IV (17de eeuw). Haar graf (met ook haar kinderen) is een prachtig aandenken met de voor de Islam typisch groene doeken. * Süleymaniye Moskee Heel grote moskee die al van ver te zien is. Niet echt opvallend tenzij dank zij de grootte. * Kalenderhane Moskee Net als enkele andere moskeeën is ook dit klein exemplaar een verbouwde orthodoxe kerk ui de 12e eeuw. Binnenin zie je nog de typische Dorisch? Ionische? Zuilen. Het was vrijdagmiddag en het belangrijkste moment van de week voor de moslims om naar de moskee te gaan. We wilden het middaggebed niet storen en zijn maar vlug terug naar buiten geweest. * Beyazit Mosque Ook hier stroomden duizenden moslims toe voor het traditionele vrijdaggebed. De massa werd in de gaten gehouden door tientallen agenten in gevechtsuitrusting (harnas, waterkanonnen..) waardoor ons onveiligheidsgevoel ons ver weg van de moskee deed gaan. * Boekenbazaar Was overal op Internet en in alle reisgidsen als onmisbaar beschreven maar het viel me tegen. Meer dan wat commerciële boekenstandjes en (pseudo) oude kalligrafische prenten heb ik daar niet gezien. * Grand Bazaar Niet de koopwaar interesseerde me maar wel het gebouw. Het is ofwel prachtig bewaard ofwel schitterend gerestaureerd maar het is zeer de moeite en onbeschrijflijk groot. Erin verdwalen is een understatement. Doen! Ondertussen begon het te druppelen en voor de rest van de namiddag is het niet meer gestopt. We wandelden eventjes door tot aan de waar het vrijdaggebed nog bezig was. Er stond/zat wel niet veel volk meer en we konden dus helemaal achteraan rustig blijven staan zonder de dienst te hinderen. Foto’s nemen deden we natuurlijk niet. maar die waren ze compleet aan het restaureren binnenin zodat we alleen maar stellingen zagen. We keerden nog eens op onze stappen terug omdat Catherine eigenlijk de Kalenderhane Moskee niet goed gezien vanwege het middaggebed. Aan het toilet kregen we van de man van dienst een lekkere appel aangeboden. Leuk. Het was nog de bedoeling de Tulpenmoskee aan te doen maar de overdaad kwam om de hoek kijken. Na welgeteld zes moskeeën had ik het wel gezien. We gingen nog eventjes schuilen in de Grand Bazaar en keken vlug eens binnen in de Zirleci Han en gingen op weg naar de laatste bezienswaardigheid van de dag. Naar een topper voor Catherine, iets waar ze al de hele dag naar uitkeek. Pech, driedubbele pech zou haar deel worden. *Mozaïekmuseum Was gesloten wegens renovatie tot mei 2012. Het was nog maar half vijf maar we hielden het voor bekeken. We waren doornat en snakten naar een warme thee. Rustem Pasa Mosque – Tombe van Sultan Hatice – Voetenwassen bij Suleymane Mosque – Kalderhane Mosque Kitscherige Boekenbazaar - Grand Bazaar - Middageten – Zirceli Han |
Topkapi Paleis 20 TL per persoon We deden het bezoek in 2 uur Na de mooie wandeling in het park na de Disney-achtige toegangspoort kwamen we aan het Ticket Office. Alle verslagen die we gelezen hadden, spraken van enorme wachtrijen aan de kassa maar wij waren in twee minuten binnen. Dit had waarschijnlijk wel te maken met het feit dat het absoluut geen hoogseizoen was. Maar het was toch zaterdag ? Door de Poort der Gelukzaligheid kwamen we aan de Treasury, de Schatkamer waar jammer genoeg geen foto’s mochten genomen worden. We keken onze ogen uit op de duizenden diamanten, robijnen en andere edelstenen die ingewerkt waren in zwaarden, helmen en meer vrouwelijke attributen. Ongelooflijk wat voor waarde daar samen in enkele zaaltjes uitgestald staat. In een andere zaal kreeg ik bijna de slappe lach. Daar vind je immers een aantal relikwieën: de saucepan van Abraham (misschien om er de mosterd in te bewaren?), de staf van Moses (ja, dezelfde die de Rode Zee spleet) en tientallen haren uit de baard van De Profeet…. Na nog enkele Hoven arriveerden we helemaal op het einde aan enkele schitterende paviljoenen waarbij voornamelijk het prachtige Bagdadpaleis opviel door de blauwe Izniktegeltjes en de paarlemoeren versieringen. Ook het Paviljoen van de Circimcisie is langs de buitenkant versierd met opvallende en zeldzame betegeling (die achter glas staat). Aan de Harem (15 TL entree per person) konden we ook onmiddellijk binnen. In tegenstelling tot vroeger moet je niet meer wachten op de verplichte gids (die is vervangen door te betalen Audioguides) maar mag je vrij rondwandelen. Mijn indruk van de Harem was niet overweldigend: er was daar niks te zien dat we het voorbije anderhalf uur al niet gezien hadden. Zeer mooi natuurlijk maar net als overal went het en nergens in de Harem viel mijn mond open van verbazing. Aya Sofya
Ook wel de Basilica Cistern genoemd - 10 TL per persoon Een Byzantijns waterreservoir uit de 6de eeuw om in tijden van oorlog genoeg drinkbaar water te hebben. De enorme ondergrondse ruimte van 140 bij 70 meter telt niet minder dan 336 zuilen waarvan de meeste origineel zijn. Helemaal op het einde staan twee Medusahoofden omgekeerd te bewonderen. Weetje: Een aantal scènes van From Russia with love van James Bond werd hier opgenomen. Een indrukwekkende ondergrondse zaal, een must. Sultan Ahmet Camii (Blauwe Moskee) Deze moskee, de bekendste van Istanbul, heeft dus wel de naam Moskee behouden en is dus gratis. We hadden op voorhand geen openingsuren bekeken en hadden niet verwacht dat het om 16u30 al zou sluiten. De drie kwartier die we hadden waren ruim voldoende voor dit gebouw dat minder blauw was dan ik verwacht had. Ik was een klein beetje ontgoocheld. We sloten de dag en ons Istanbulbezoek af op en rond de oude Romeinse hippodroom waar niets meer van overblijft tenzij een Egyptische Obelisk van Thutmosis III, de Zuil van Constantinus (vroeger bedekt met goud maar nu gewoon lelijk en een Slangenzuil (gestolen in Delphi). Verder heb jer er nog een German Fountain uit 1900. Op de rest van het plein zijn grote opgravingen aan de gang, dus zal er binnen enkele jaren nog wel meer te zien zijn. |
Als afsluiter van deze zeer interessante citytrip nog twee foto's van ons beiden met de zelfontspanner (Aya Sophia en Topkapi)